Με κοινό τόπο την ανάγκη για παραπέρα συντονισμό της δράσης των φιλειρηνικών - αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων της περιοχής, τοποθετήθηκαν οι εκπρόσωποί τους στη Συνάντηση.

Από το Βουλγαρικό Εθνικό Συμβούλιο Ειρήνης, ο Mincho Minchev επισήμανε ότι «η παγκόσμια ειρήνη είναι σε κίνδυνο και πρέπει να κινητοποιηθούμε για να την υποστηρίξουμε», ενώ από την Αντιφασιστική Επιτροπή Κροατίας ο Davor Rakic σημείωσε ότι «το ΝΑΤΟ δεν είναι αμυντική συμμαχία. Εχει γίνει μια "ιερή συμμαχία" για να χτυπάει τις μάζες που ζουν στα σύνορα των χωρών - μελών του και για να κατακτά τις άλλες χώρες. Το ΝΑΤΟ από τη φύση του έχει ως αποστολή την επέκταση των καπιταλιστικών συμφερόντων σε όλο τον κόσμο».

Εκ μέρους του Παγκύπριου Συμβουλίου Ειρήνης ο Μάριος Μιχαηλίδης τόνισε ότι «η επέμβαση στη Λιβύη είναι για την εξυπηρέτηση ξένων προς τους λαούς συμφερόντων και θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις». Αναφέρθηκε ακόμα στην «επίθεση ΝΑΤΟποίησης της Κύπρου, από όλα τα κόμματα πλην του ΑΚΕΛ, που συμφωνούν στην ένταξη στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη».

Από την Αιγυπτιακή Επιτροπή Ειρήνης ο Μuhammad Heshem ανέφερε: «Στόχος των ιμπεριαλιστών είναι ο έλεγχος των ενεργειακών πόρων. Καταδικάζουμε τα εγκλήματα του καθεστώτος Καντάφι αλλά είμαστε εναντίον σε κάθε παρέμβαση που θα αποτελέσει επίθεση κατά όλων των λαών της περιοχής. Οι εξεγέρσεις των λαών της περιοχής έχουν δείξει ότι οι λαοί είναι αποφασισμένοι να θέσουν ένα τέρμα σε όλες τις μορφές της καταστολής. Ο αγώνας κατά των δικτατόρων είναι ουσιαστικά αγώνας κατά των ιμπεριαλιστών».

Εκ μέρους της Ενωσης Ειρήνης Αλληλεγγύης και Δημοκρατίας στο Ιράν, ο Jamshid Ahmadi επισήμανε ότι «αυτοί που καταδικάζουν τον Καντάφι είναι οι ίδιοι που παίρνουν μέτρα για να υποστηρίξουν τα καθεστώτα του Μπαχρέιν και της Υεμένης που κάνουν τα ίδια με τον Καντάφι». Και πρόσθεσε: «Ο ιμπεριαλισμός χρειάζεται τυραννικά καθεστώτα για να επιβληθεί. Οι λαοί θέλουν έναν κόσμο χωρίς πολέμους. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τα μαζικά λαϊκά κινήματα». Από την Επιτροπή Ειρήνης Ισραήλ η Aida Saliman σημείωσε ότι «στο νότο του Ισραήλ εδώ και δύο χρόνια έχει δημιουργηθεί αμερικάνικη βάση πολύ καλά φυλασσόμενη» και ζήτησε «να σταματήσει η κατοχή αραβικών εδαφών από το Ισραήλ».

Εκ μέρους της Λιβανέζικης Επιτροπής Ειρήνης ο Ahmad Dirki τόνισε: «Οι αραβικές εξεγέρσεις δεν προήλθαν από το πουθενά, είναι αποτέλεσμα συσσωρευμένων προβλημάτων. Οι λαοί σπάνε το τείχος του φόβου και κερδίζουν την αυτοπεποίθησή τους. Είναι ο σπόρος της επανάστασης. Μένει να αναπτυχθεί. Είναι και μια απάντηση σε αυτούς που αναμασούσαν τα περί "ισλαμικού φονταμενταλισμού"».

Εκ μέρους της Παλαιστινιακής Επιτροπής για την Ειρήνη και την Αλληλεγγύη, ο Aqel Taqaz τόνισε: «Αυτοί που σήμερα στρέφονται κατά του Καντάφι είναι οι ίδιοι που τον στήριζαν. Είναι οι προστάτες των δικτατορικών καθεστώτων στις αραβικές χώρες και αλλού. Την ίδια ώρα το Ισραήλ συνεχώς χτίζει το τείχος και δε θα υπάρχει έδαφος για παλαιστινιακό κράτος».

Από το Φόρουμ Βελιγραδίου για τον Κόσμο των Ισων ο Dragomir Vucicevic αναφέρθηκε στην «εμπειρία της Σερβίας, που δείχνει ότι το ΝΑΤΟ δεν έχει σκοπό την ειρήνη και τη δημοκρατία, αλλά να επιβάλει σε παγκόσμιο επίπεδο τον ιμπεριαλισμό» και ότι «το νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ είναι σοβαρή απειλή για την ασφάλεια και την ειρήνη». Εκ μέρους του Εθνικού Συμβουλίου Ειρήνης Συρίας ο Bachar Abbas προειδοποίησε «για τους κινδύνους χειραγώγησης των κινημάτων» στις αραβικές χώρες, ενώ ο Aydemir Guler, από την Επιτροπή Ειρήνης Τουρκίας, αναφέρθηκε στο ρόλο της Τουρκίας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και επισήμανε τα μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος διεθνώς.

Ο Θανάσης Παφίλης, μιλώντας εκ μέρους του ΠΣΕ, του οποίου είναι γενικός γραμματέας, ανάμεσα στα άλλα τόνισε:

«Κοινός στόχος ΕΕ και ΝΑΤΟ με το "σχέδιο εκδημοκρατισμού της Μέσης Ανατολής", είναι ο πλήρης έλεγχος της περιοχής και το χτύπημα κάθε κινήματος ή χώρας που αντιστέκεται. Οι λαοί και τα κινήματα δεν πρέπει να έχουν καμία αυταπάτη για το ρόλο των ιμπεριαλιστών. Ολοι μαζί είναι κατά των λαών και ταυτόχρονα ανταγωνίζονται στη μοιρασιά ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο μέρος. Σήμερα αυτό είναι ακόμα πιο φανερό και με τις εξελίξεις που έχουμε.

Στα πλαίσια αυτού του σχεδίου και εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια η κατάσταση στην περιοχή: Η ιμπεριαλιστική στρατηγική, η όξυνση των ανταγωνισμών που σε συνθήκες οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης γίνεται πιο επικίνδυνη και ανακινεί θέματα αλλαγής συνόρων. Χρησιμοποιεί μειονότητες στη λογική του "διαίρει και βασίλευε". Χρησιμοποιεί τον εθνικισμό ή τον κοσμοπολιτισμό, ανάλογα με την περίπτωση. Δεν αποκλείει, αλλά αντίθετα θα επιδιώξει και νέες πολεμικές συγκρούσεις. Εκτός από τη Λιβύη, υπάρχουν έτοιμα σχέδια και κατά του Ιράν από ΗΠΑ και Ισραήλ.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση το φιλειρηνικό αντιιμπεριαλιστικό σύστημα πρέπει με σταθερότητα και επιμονή, σε στενή συνεργασία με τα κινήματα της εργατικής τάξης, της νεολαίας και των γυναικών, να εστιάσει την προσοχή του στη συνένωση του λαϊκού κινήματος όλων των χωρών. Να συγκρουστεί με τις αιτίες που γεννούν την κατάσταση, δηλαδή με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Δεν υπάρχουν αντίπαλοι λαοί, αλλά λαοί που υποφέρουν από την ίδια αιτία, την εκμετάλλευση του κεφαλαίου και τον ιμπεριαλισμό.

Αξιοποιώντας λοιπόν την ιστορική πείρα, οι όποιες αυταπάτες δημιουργήθηκαν για τον "εξανθρωπισμό" της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας διαλύονται. Η πραγματικότητα βοά. Φαίνεται πού οδηγεί την ανθρωπότητα ο ιμπεριαλισμός. Είναι ανάγκη, χωρίς ταλαντεύσεις, να δυναμώσει η πάλη κατά της πλουτοκρατίας, κατά των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, κατά των αντιλαϊκών κυβερνήσεων, ώστε να συγκροτηθεί σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο ένα ισχυρό αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο που θα συγκεντρώνει λαϊκές δυνάμεις στο στόχο της ανατροπής».