ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 11 Ιούνη 2000
Σελ. /36
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ
Νέα αντιασφαλιστική «βίβλος»!

Η «λέσχη» των 45 πολυεθνικών της Ευρώπης κατάρτισε κείμενο εντολών για τις ανατροπές στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, σκιαγραφώντας ένα «μαύρο» μέλλον για τα δικαιώματα των εργαζομένων

Από την «τελετή» παράδοσης του μαύρου μανιφέστου στην Κομισιόν. Από αριστερά, M. Tabaksblat (πρόεδρος του ERT), R. Prodi (πρόεδρος της Κομισιόν), C. Benedetti (αντιπρόεδρος του ERT)
Από την «τελετή» παράδοσης του μαύρου μανιφέστου στην Κομισιόν. Από αριστερά, M. Tabaksblat (πρόεδρος του ERT), R. Prodi (πρόεδρος της Κομισιόν), C. Benedetti (αντιπρόεδρος του ERT)
Την υπόθεση κατεδάφισης των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης - όπως τα γνωρίσαμε τον 20ό αιώνα - στην Ευρώπη παίρνουν στα χέρια τους οι ίδιες οι πολυεθνικές, οι οποίες συνέταξαν ένα ανατριχιαστικό μανιφέστο, με συγκεκριμένες οδηγίες - εντολές για το πώς θα πρέπει να γίνει η κατεδάφιση.

Συντάκτης του μανιφέστου είναι η γνωστή λέσχη «European Round Table of industrialists» (ERT), μια κλειστή λέσχη στην οποία συμμετέχουν ανώτερα και επιλεγμένα στελέχη των 45 μεγαλύτερων πολυεθνικών της Ευρώπης. Είναι η ίδια που είχε συντάξει το μανιφέστο για την κατάργηση του 8ωρου και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων που παρέλαβε το Διευθυντήριο των Βρυξελλών και οδήγησε στην κατάρτιση της «μαύρης» για τους εργαζόμενους «Λευκής Βίβλου».

Η κατάρτιση του μανιφέστου ολοκληρώθηκε τον Οκτώβρη του '99 και παραδόθηκε στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρ. Πρόντι στις 14 Φλεβάρη του 2000, με τη σαφή εντολή να προχωρήσει άμεσα η υλοποίηση της «μεταρρύθμισης, γιατί έχει χαθεί ήδη πολύς χρόνος». Το μανιφέστο παρέδωσαν στην Κομισιόν οι Μ. Ταμπακσμπλάτ και Κ. Μπενεντέτι, πρόεδρος και αντιπρόεδρος αντίστοιχα της ERT. Παραλαμβάνοντάς το, ο Πρόντι σημείωσε αποκαλυπτικά πως η Κομισιόν θα επεξεργαστεί σχετική κοινοτική οδηγία πριν από το καλοκαίρι!!!

Στόχος - όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται - του κειμένου είναι «να συνεισφέρει στην καλή διακυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κρατών - μελών. Οι κυβερνήσεις πολιορκούνται από τα τρέχοντα προβλήματα, αλλά οι καλές κυβερνήσεις δε χάνουν χρόνο για μελλοντικές κρίσεις».

Οι πολυεθνικές απαιτούν να γίνει η «μεταρρύθμιση» γρήγορα γιατί «τα συστήματα των δημοσίων συντάξεων σε πολλά κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα απειλούν την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας». Ωμά και κυνικά αναφέρουν πως «οι Ευρωπαίοι βιομήχανοι θέλουν μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία που να προφυλάσσει, ώστε να σταματήσουν αυτά τα συστήματα από την αυτοκαταστροφή και μόνο επειδή οι συντάξεις είναι πρόβλημα με μεγαλύτερη ένταση σε μερικά κράτη, αυτό δε σημαίνει ότι το να καταπολεμήσει τα κρατικά συστήματα δεν είναι πρόβλημα της Ευρώπης»!!!

Δίνοντας το στίγμα αναφέρουν πως «στη σύγχρονη εποχή το δημόσιο δεν μπορεί να τα κάνει όλα. Πρέπει ο ιδιωτικός τομέας να βοηθήσει». Απαιτούν ενίσχυση «εδώ και τώρα» της ιδιωτικής ασφάλισης σε βάρος της κοινωνικής και δημόσιας και θεωρούν σαν πρότυπο το «συνετό άνθρωπο με τη φλόγα για εργασία», δηλαδή τον εργαζόμενο που αναγκάζεται για να έχει εργασία (καίγεται κυριολεκτικά) να προσφέρει όλα ανεξαιρέτως τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του, θυσία στο βωμό των κερδών.

Σαν πρόσχημα για την άμεση υλοποίηση των... μεταρρυθμίσεων αξιοποιείται το δημογραφικό και σύμφωνα με τον ισχυρισμό των πολυεθνικών το 2030 το 25% του πληθυσμού στις πέντε μεγαλύτερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα είναι πάνω από 65 ετών, ενώ το 1950 ήταν μόνο το 9%. Κάνει λόγο για μείωση των εργαζομένων που δίνουν ασφαλιστικές εισφορές, αποφεύγοντας να πει κουβέντα για την έκρηξη της ανεργίας και της μερικής απασχόλησης που είναι οι κύριες αιτίες της μείωσης των εσόδων της κοινωνικής ασφάλισης, για τις οποίες αποκλειστικοί υπεύθυνοι είναι πολυεθνικές και κυβερνήσεις.

Σαφώς απαιτούν αύξηση του ορίου ηλικίας προς συνταξιοδότηση, σημειώνοντας ότι «οι άνθρωποι μπαίνουν σε σύνταξη σε νεότερη ηλικία, κατά μέσο όρο στα 61 οι άνδρες και στα 58 οι γυναίκες (στοιχεία '95). Το 1950 αντιθέτως οι άνδρες δούλευαν κατά μέσο όρο μέχρι τα 67 και οι γυναίκες μέχρι τα 66»... Χαρακτηρίζουν «γενναιόδωρες» τις συντάξεις, κάνουν λόγο για υψηλά κονδύλια για συντάξεις από τα κράτη - μέλη και απαιτούν να εκμεταλλευτούν τα αποθεματικά των Ταμείων μέσω του Χρηματιστηρίου, βάζοντας το ερώτημα συγκεκριμένα «γιατί τα ιδιωτικά αποθεματικά των συντάξεων θα έπρεπε να αποτραπούν από τους κρατικούς νόμους, από το να εκμεταλλευτούν ολοκλήρως τις ευκαιρίες της παγκόσμιας αγοράς;».

«Ο καιρός για μεταρρυθμίσεις λήγει». Ετσι τιτλοφορούν ένα κεφάλαιο με κατευθύνσεις - εντολές, τις οποίες επενδύουν ιδεολογικά, με κινδυνολογία περί έκρηξης δημογραφικής που υποτίθεται επιβάλλει την ανατροπή. Βέβαια, αποφεύγουν να πουν ότι και το δημογραφικό (στις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος) είναι απόρροια των πολιτικών παρατεταμένης μονόπλευρης λιτότητας και της συνεχώς μειούμενης κοινωνικής πολιτικής από τις κυβερνήσεις. «Επειδή οι συνταξιούχοι αυξάνονται και ζουν περισσότερο, οι εργατικές δυνάμεις παρακμάζουν, χρειάζονται υψηλότεροι φόροι και συνεισφορές για να κρατήσουν το σύστημα».

Πάμπολλες φορές επαναλαμβάνεται η εντολή για «μεταρρυθμίσεις τώρα» και είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα: «Οπωσδήποτε το "παράθυρο των ευκαιριών" στο οποίο μπορούμε να κάνουμε κάτι, είναι πολύ περιορισμένο. Στα επόμενα 10 - 15 χρόνια η "baby boom" γενιά θα αρχίζει να μπαίνει σε σύνταξη και το πολιτικό κόστος της μεταρρύθμισης των συντάξεων θα γίνεται πάντα μεγαλύτερο».

Τόσο η Ευρωπαϊκή Ενωση, όσο και οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών έχουν κάνει σημαντικά βήματα στην κατεύθυνση αποδιάρθρωσης των κοινωνικοασφαλιστικών συστημάτων. Τα βήματα αυτά όμως δε θεωρήθηκαν επαρκή από τις πολυεθνικές, που με το μανιφέστο κάνουν σαφή την απαίτησή τους για διάλυση τώρα, δίνοντας και συγκεκριμένες κατευθύνσεις.

Το σύμφωνο σταθερότητας, οι αλλεπάλληλες αποφάσεις συμβουλίων κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης τους τελευταίους μήνες, στις οποίες υπάρχουν σαφείς δεσμεύσεις για άμεση «μεταρρύθμιση» της κοινωνικής ασφάλισης, αποδείχνουν πως οι πολιτικοί εκπρόσωποι των πολυεθνικών έσπευσαν να ανταποκριθούν στα κελεύσματα των αφεντικών τους. Είναι χαρακτηριστικό πως στα παραπάνω κείμενα χρησιμοποιούνται τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα περί «ανταγωνιστικότητας» κλπ., ακόμα και οι ίδιες φράσεις που υπάρχουν στο μανιφέστο των πολυεθνικών.

Τις ίδιες δεσμεύσεις έχει αναλάβει πρόθυμα και η κυβέρνηση Σημίτη, που έχει προσυπογράψει όλες τις παραπάνω αποφάσεις. Μάλιστα, η αποδιάρθρωση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος είναι ένας από τους όρους που ανέλαβε να υλοποιήσει, ώστε να ενταχθεί η χώρα στην ΟΝΕ. Η κατεδάφιση έχει ξεκινήσει με τους τρεις αντιασφαλιστικούς νόμους της ΝΔ που εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ και τον τελευταίο αντιασφαλιστικό νόμο 2676/99. Τώρα επιταχύνει, αναθέτοντας σε ξένο οίκο τη μελέτη της κατεδάφισης.

Την προετοιμασία του εδάφους, ώστε να αποφευχθούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι αντιδράσεις των εργαζομένων, έχουν αναλάβει «εργολαβικά» μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες και γενικότερα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, κραυγάζοντας για «κρίση στην κοινωνική ασφάλιση» για «κατάρρευση των Ταμείων»... Ενορχηστρωμένη προπαγανδιστική επίθεση βλέπουμε το τελευταίο διάστημα από εφημερίδες και ΜΜΕ στη χώρα μας, που δημοσιεύουν άρθρα «βαθυστόχαστων μελετητών» που, τελείως... συμπτωματικά, αναπαράγουν και αναμασούν επί λέξει όσα αναφέρονται στο μανιφέστο των πολυεθνικών.

Εντεκα εντολές στα κράτη - μέλη

Συγκεκριμένες οι... συστάσεις στις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την υλοποίηση των αντιασφαλιστικών μέτρων

Το πολυεθνικό κεφάλαιο δεν αρκείται στις γενικές κατευθύνσεις για την προώθηση των σχεδίων διάλυσης του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης. Θέλει να είναι σίγουρο ότι τα σχέδια αυτά θα προωθηθούν όπως ακριβώς επιθυμεί και για αυτό αφιερώνει ένα κεφάλαιο με 11 σαφείς εντολές προς τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τα συγκεκριμένα βήματα που θα ακολουθήσουν και τα μέτρα που θα πάρουν. Πρόκειται για εφιαλτικές εντολές, που αποκαλύπτουν την πραγματικότητα που θέλουν να δημιουργήσουν για τους εργαζόμενους, την πραγματικότητα ενός κοινωνικού μεσαίωνα.

Ο τίτλος του κεφαλαίου είναι «το ERT συστήνει στα κράτη - μέλη» και ακολουθούν οι εξής... συστάσεις:

1)«Δώστε προτεραιότητα στις συντάξεις δημοσίου, δαπανώντας τόσα όσα ο ιδιωτικός τομέας δεν μπορεί, για παράδειγμα την εγγύηση ενός βασικού προτύπου ζωής για τους γηραιότερους».

Είναι καθαρός εδώ ο στόχος για τη χορήγηση μιας βασικής σύνταξης από δημόσιο σύστημα ασφάλισης που θα έχει τη μορφή προνοιακού επιδόματος, ένα άλλο ΕΚΑΣ, που θα δίνεται σε όλους τους εργαζόμενους. Η συγκεκριμένη... σύσταση κινείται στη λογική του «μεικτού συστήματος δημόσιας και ιδιωτικής ασφάλισης» (όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο μανιφέστο). Επιπλέον παραπέμπει στον πρώτο άξονα του τριαξονικού συστήματος ασφάλισης που εφάρμοσε ο δικτάτορας Πινοσέτ στη Χιλή και το οποίο σχεδιάζεται να εφαρμοστεί και στη χώρα μας και γενικότερα στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

2)«Προσπαθήστε για ένα σωστό ισοζύγιο μεταξύ της δημόσιας και της ιδιωτικής σύνταξης, παρέχοντάς τους σημαντικά κονδύλια».

Με άλλα λόγια απαιτούν μείωση του κοινωνικού συστήματος ασφάλισης και αντικατάστασή του από την ιδιωτική ασφάλιση, δίνοντας από πάνω οι κυβερνήσεις και οικονομική ενίσχυση στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες.

3) «Αυξήστε το κανονικό όριο συνταξιοδότησης σε αντιστοιχία με άλλα κράτη - μέλη και δώστε κίνητρα στους ηλικιωμένους εργαζόμενους να παραμείνουν στην εργασία πέρα από το κανονικό όριο συνταξιοδότησης αν το επιθυμούν».

Απαιτούν δηλαδή από τις κυβερνήσεις να πάρουν μέτρα ώστε ο εργαζόμενος να δουλεύει μέχρι να πεθάνει. Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, έδειξε μια ιδιαίτερη ικανότητα προσαρμογής, περιλαμβάνοντας την παραπάνω «σύσταση» στις προτάσεις της χώρας για τη σύνοδο κορυφής της Λισαβόνας, στην επιστολή που έστειλε γι' αυτό το σκοπό στον Πορτογάλο πρόεδρο της ΕΕ, Α. Γκουτιέρες, λίγο διάστημα πριν την πραγματοποίηση της συνόδου.

4) «Σταματήστε να αυξάνεται το κόστος συνταξιοδότησης (πχ με την αυτόματη σύνδεση κερδών με τους ονομαστικούς μισθούς ή ενθαρρύνοντας την πρόωρη συνταξιοδότηση)».

Εντολή για δραστικές περικοπές στις κοινωνικές παροχές, αλλά και απαίτηση για κατάργηση των ευνοϊκών ρυθμίσεων για τις γυναίκες, που τους επιτρέπουν να βγουν νωρίτερα στη σύνταξη. Επίσης απαιτούν κατάργηση ή περιορισμό του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Οι εργαζόμενοι στα βαρέα και ανθυγιεινά βγαίνουν νωρίτερα στη σύνταξη, αλλά για αυτό έχουν καταβάλλει υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές καθόλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού τους βίου.

5)«Διευρύνετε την αγορά των ιδιωτικών ασφαλίσεων και υποκινείστε μεγαλύτερο ανταγωνισμό μεταξύ αυτών που παρέχουν ιδιωτικές συντάξεις».

6)«Εξαλείψτε κάθε εμπόδιο για επενδύσεις στο χρηματιστήριο σύμφωνα με τις αρχές του "συνετού ανθρώπου"».

Η περιουσία των ασφαλιστικών Ταμείων είναι τεράστια - μόνο στη χώρα μας τα αποθεματικά των Ταμείων ξεπερνούν, σύμφωνα με εκτιμήσεις τα 3,5 τρισ. δραχμές - και γι' αυτό έχει μπει στο στόχαστρο του κεφαλαίου που θέλει να την προσποριστεί μέσω του χρηματιστηρίου, όλη.

7) «Ενθαρρύνετε την κοινωνική συνεργασία μεταξύ των υπαλλήλων και της εργοδοσίας στην παροχή συνταξιοδοτικών εσόδων».

Δίνει δηλαδή εντολή στις κυβερνήσεις να δημιουργήσουν το κατάλληλο έδαφος (βλέπε κοινωνικός διάλογος), ώστε οι εργαζόμενοι να αποδεχτούν μέτρα ελάφρυνσης των εργοδοτών από τις υποχρεώσεις τους προς την κοινωνική ασφάλιση.

8)«Ενθαρρύνετε τα μεμονωμένα άτομα να αναλάβουν μόνα τους ευθύνη για αποταμίευση για τη συνταξιοδότησή τους».

Ξεκάθαρα απαιτούν απαλλαγή κράτους και εργοδοτών από τη συμμετοχή στη χρηματοδότηση της ασφάλισης, που θα αναλάβει μόνος του ο εργαζόμενος, καταφεύγοντας (αν έχει βέβαια την οικονομική δυνατότητα) στην ιδιωτική ασφάλιση. Εντελώς... συμπτωματικά το ίδιο είχε ζητήσει ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης παλαιότερα σε ομιλία του σε συνέδριο που είχε πραγματοποιήσει το περιοδικό «Εκόνομιστ».

9) «Χορηγείστε φορολογικά κίνητρα για εργατικές εισφορές σε προγράμματα εταιρικής χρηματοδότησης».

Η ελληνική κυβέρνηση έχει να επιδείξει δείγματα γραφής σε αυτή την κατεύθυνση. Για παράδειγμα το πρόγραμμα απαλλαγής των εργοδοτών από τη φορολόγηση ποσού ίσου με το 50% των ασφαλιστικών εισφορών, όταν προσλαμβάνουν νέους εργαζόμενους.

10) «Απομακρύνετε τα οικονομικά εμπόδια από τις επενδύσεις ιδιωτικών συντάξεων».

Τα πάντα δηλαδή στην υπηρεσία των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, για να μπορούν ελεύθερα να αυξάνουν τα κέρδη τους και να κερδίζουν έδαφος σε βάρος του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος.

11)«Παρακολουθείστε στενότερα και ορθότερα τα προσδοκώμενα κόστη των συστημάτων δημόσιας συνταξιοδότησης».

Μια εντολή που συνοψίζεται στο περικόψτε και περικόψτε δικαιώματα και ασφαλιστικές παροχές.

Ολες οι παραπάνω «συστάσεις» είναι αρκετά γνώριμες, τις έχουμε δει όλες ή πολλές από αυτές, στη διαβόητη έκθεση Σπράου, σε εκθέσεις του ΟΟΣΑ, του ΔΝΤ, σε προτάσεις κυβερνητικών στελεχών... Αποδεικνύουν περίτρανα τη γλώσσα ποιων συμφερόντων μιλούν όλοι αυτοί οι «μελετητές». Πολλές από αυτές έχουν πάρει από καιρό το δρόμο της υλοποίησης και στη χώρα μας. αλλά το κεφάλαιο πιέζει για επιτάχυνση των διαδικασιών.

Τι... . πρέπει να κάνει η Κομισιόν

Η επιτυχία των αντιασφαλιστικών μέτρων απαιτεί και καλό... συντονισμό συνολικά στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι πολυεθνικές φρόντισαν για τις ανάλογες οδηγίες...

Η διαμόρφωση ενός ενιαίου θεσμικού πλαισίου που θα διευκολύνει την υλοποίηση των αντιασφαλιστικών σχεδίων, είναι η ευθύνη με την οποία επιφορτίζουν οι πολυεθνικές την Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως καταγράφεται στο κεφάλαιο του μανιφέστου με τίτλο «συστάσεις της ERT στην Ευρωπαϊκή Ενωση».

Το βασικό ζητούμενο για τις πολυεθνικές, είναι η πλήρης «ελευθερία» μετακίνησης εργατικού δυναμικού από τον ένα τόπο στον άλλο, από τη μια χώρα στην άλλη, ανάλογα με το πού κινούνται κάθε φορά τα κεφάλαια, το οποίο εργατικό δυναμικό θα έχει βέβαια μηδαμινά δικαιώματα. Επίσης βασικός στόχος είναι η εκμετάλλευση από το κεφάλαιο των τεράστιων αποθεματικών των ασφαλιστικών οργανισμών, τα οποία απαιτεί να «επενδύονται» στο χρηματιστήριο, αλλά με... διαφάνεια. Παράλληλα, η επιβολή ενιαίου φορολογικού συστήματος σε όλη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με νέες απαλλαγές για τις «επενδύσεις» των επιχειρηματιών.

Ειδικότερα, το ERT... συστήνει στην Ευρωπαϊκή Ενωση:

  • Εξασφάλιση της δυνατότητας ελεύθερης μεταφοράς των ονομαστικών συντάξεων ανάμεσα στα κράτη - μέλη. Η σημερινή κρατούσα πολιτική της άρνησης εύκολης μεταφοράς, δημιουργεί εμπόδια στην ελευθερία κίνησης των εργαζομένων.
  • Δημιουργία ενιαίου νομοθετικού φορολογικού πλαισίου που δε θα είναι εμπόδιο στην ελεύθερη κίνηση των συντάξεων. Ταυτόχρονη εξασφάλιση φορολογικών εσόδων για τα κράτη, με τη φορολόγηση των συντάξεων και καθιέρωση φορολογικών απαλλαγών για τα ποσά που υποτίθεται πηγαίνουν σε επενδύσεις..
  • Βαθμιαία μείωση των περιορισμών που υπάρχουν, για την.... αξιοποίηση των κεφαλαίων από ασφαλιστικές εισφορές. Ταυτόχρονη καθιέρωση φορολογικών ελαφρύνσεων για τα ποσά που «επενδύονται». Το «κερασάκι», αλλά και ο τρόπος ελέγχου του προορισμού αυτών των κεφαλαίων, θα είναι ο λεγόμενος ολοκληρωμένος πίνακας χορηγήσεων για «αυξημένα οφέλη» και η περιβόητη διαφάνεια.
  • Το άκρον άωτον των προτάσεων περικλείεται στην επόμενη αξίωση των βιομηχάνων, που απαιτούν το «πράσινο φως» για κάθε... επενδυτική επιλογή τους με το εξής πρωτοφανές σκεπτικό: «Προστατεύοντας καλύτερα τα συμφέροντα των εργατών, όσον αφορά τα ιδιωτικά κεφάλαια από συντάξεις, με σεβασμό στη σχέση συνετού ανθρώπου - φλογερή εργασία (οι επιστροφές πρέπει να δίνουν το μάξιμουμ επίπεδο ρίσκου) η Ευρωπαϊκή Ενωση επιτρέπει μια εύκαμπτη προσέγγιση στην επένδυση σε ξένες αγορές και στην επιλογή άλλων επενδύσεων».

ΚΕΙΜΕΝΑ:
Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ