Σε βήμα προπαγάνδισης και προώθησης της ιδιωτικής Ασφάλισης και του συστήματος των «τριών πυλώνων», που πρόσφατα αξίωσε και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, εξελίχθηκε το 4ο ετήσιο συνέδριο για την «απασχόληση και την ασφάλιση» του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, υπό την αιγίδα του υπουργείου Εργασίας και με την παρουσία δύο υφυπουργών του.

Τις «βόμβες» στην Κοινωνική Ασφάλιση ανέλαβε να ρίξει ο διοικητής του ΙΚΑ Ροβέρτος Σπυρόπουλος, διαχρονικός υποστηριχτής των Επαγγελματικών Ταμείων. Αν και διατύπωσε τις απόψεις του με την μορφή «κεφαλαιωδών ερωτημάτων που πρέπει να απαντηθούν», αυτό καθόλου δε μειώνει την επικινδυνότητα όσων είπε για την ύπαρξη και το μέλλον της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης.

Συγκεκριμένα, με την παρέμβασή του, ο διοικητής του ΙΚΑ έθεσε το εξής ζήτημα: «Ποιες είναι οι αναγκαίες προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν για να θεμελιώνει ένας ασφαλισμένος δικαιώματα παροχής υπηρεσιών Υγείας;». Καθόλου αθώα, αναρωτήθηκε στη συνέχεια, αν θα πρέπει να έχει τις ίδιες παροχές Υγείας ο ασφαλισμένος που ασφαλίζεται με 50 ένσημα το χρόνο και ο ασφαλισμένος με 300 ένσημα το χρόνο.

Με τον τρόπο αυτό, και ενώ η δημιουργία του ΕΟΠΥΥ οδήγησε σε δραματική συρρίκνωση των παροχών Υγείας από τα ασφαλιστικά ταμεία προς όλους τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους, ανοίγει ζήτημα για διαφοροποίηση των παροχών Υγείας ανάλογα με τον αριθμό ημερών ασφάλισης του κάθε ασφαλισμένου.

Δηλαδή, η παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους ασφαλισμένους - ασθενείς, θα γίνεται με διαβάθμιση και ανάλογα με τα ένσημα. Τίθεται έτσι υπό αμφισβήτηση η καθολικότητα της ιατροφαρμακευτικής κάλυψης και για όλους ανεξαίρετα τους ασφαλισμένους ασθενείς, ενώ βαθαίνει και η διάκριση με τους ανασφάλιστους.

Στην πραγματικότητα, πίσω από τέτοιες «ιδέες» - και πέρα από τις περικοπές που έχουν ήδη επιβληθεί στον ΕΟΠΥΥ - ελλοχεύουν τα λεγόμενα «ιδιωτικοοικονομικά» κριτήρια στην κάλυψη των ασφαλισμένων από τα ασφαλιστικά τους ταμεία. Δηλαδή, ο ασφαλισμένος θα «αγοράζει» υπηρεσίες Υγείας από το Ταμείο του ανάλογα με τις εισφορές (ένσημα) που θα έχει καταβάλει σε ετήσια βάση.

Με την πρόταση αυτή, στο δημόσιο σύστημα Ασφάλισης - Υγείας μπαίνει η «λογική» των ιδιωτικών ασφαλιστικών συμβολαίων Υγείας, αφού σ' αυτά κάθε ένας κάτοχος συμβολαίου έχει ιατροφαρμακευτική κάλυψη ανάλογα με το «πακέτο» που πληρώνει στην ασφαλιστική εταιρεία.

Η δεύτερα «βόμβα» του διοικητή του ΙΚΑ αφορά στο ΕΤΑΑ, στο Ταμείο Μηχανικών (ΤΣΜΕΔΕ), δικηγόρων (ΤΑΝ) και γιατρών (ΤΣΑΥ), για τα οποία θέτει ζήτημα μετατροπής τους σε Επαγγελματικά Ταμεία. Δηλαδή, σε Ταμεία με τα βασικά χαρακτηριστικά της ιδιωτικής Ασφάλισης. Αφήνοντας ανοιχτό ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ο Ρ. Σπυρόπουλος αναρωτήθηκε: «Θα υιοθετηθεί η πλήρης ένταξη του ΤΣΜΕΔΕ, του ΤΣΑΥ και του Ταμείου Νομικών στον ΟΑΕΕ, ή ενδεχομένως γι' αυτούς τους ασφαλιστικούς οργανισμούς θα μπορούσε να εξεταστεί η δυνατότητα μετεξέλιξής τους σε επαγγελματικά Ταμεία ειδικού σκοπού;».

Βέβαια, ο μόνος «ειδικός σκοπός» που εξυπηρετεί η μετατροπή των Ταμείων αυτών - και μάλιστα κύριας Ασφάλισης - σε Επαγγελματικά, είναι ο διακαής πόθος για την ανάπτυξη του «2ου πυλώνα», που κατά την άποψη των υποστηρικτών του και κυρίως των επιχειρηματικών συμφερόντων που τα προωθούν, έχει καθυστερήσει να αναπτυχθεί, παρά το γεγονός ότι έχει θεσμοθετηθεί εδώ και 12 χρόνια. Αυτή είναι και η μοναδική αναγκαιότητα που υπηρετεί η εν λόγω πρόταση, η οποία θα θέσει σε άμεσο κίνδυνο τις συντάξεις των αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων.

Παράλληλα, ο Ρ. Σπυρόπουλος έθεσε το «ερώτημα» για το ενδεχόμενο μετατροπής όλων των Επικουρικών Ταμείων και των εφάπαξ σε Επαγγελματικά, αντί της ενοποίησής τους στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ), που μέχρι τώρα - τουλάχιστον - προωθεί η κυβέρνηση.

Από τα «ερωτήματα» που προφανώς καθορίζουν το «πλαίσιο» του νέου συστήματος, δε θα μπορούσε να λείψει και το ζήτημα το εργοδοτικών εισφορών, για τις οποίες ο διοικητής του ΙΚΑ αναρωτήθηκε ρητορικά αν θα πρέπει «να υποβοηθούν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων». Επιπλέον, με το πρόσχημα ότι πρέπει να ξεκαθαριστεί η έννοια της «αναπηρίας», ο διοικητής του ΙΚΑ έθεσε ως άμεση προτεραιότητα το ξεχώρισμά της από την προνοιακή πολιτική. Με τον τρόπο αυτό, ανοίγει ο δρόμος για τη συρρίκνωση των αναπηρικών επιδομάτων.

Τους παραπάνω «προβληματισμούς» (!) ήρθαν να αποσαφηνίσουν οι ίδιοι οι διοργανωτές, που δεν έκρυψαν την κατεύθυνση που επιδιώκουν να πάρουν τα πράγματα. Ετσι, ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου Σίμος Αναστασόπουλος υπογράμμισε ότι «(...) με δεδομένη τη διαφαινόμενη δραματική μείωση των συντάξεων του πρώτου πυλώνα, ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί ο κίνδυνος φτώχειας των ηλικιωμένων και για να υπάρχουν επαρκείς συνταξιοδοτικές παροχές, είναι η ουσιαστική ενεργοποίηση του δεύτερου και του τρίτου πυλώνα ασφάλισης».

Οσον αφορά το ενδιαφέρον για τη φτώχεια των συνταξιούχων - που πράγματι στο συνέδριο εκφράστηκε με ανέξοδη γαλαντομία - δε θα μπούμε στον κόπο να το σχολιάσουμε. Θα μείνουμε μόνο στο γεγονός των επιδιώξεων των εκπροσώπων του «επιχειρηματικού κόσμου», για την ανάπτυξη των ιδιωτικών συστημάτων Ασφάλισης, που καθόλου δεν περιορίζεται στη χώρα μας, αλλά αποτελεί πανευρωπαϊκό μοντέλο.

Ετσι, η γενική διευθύντρια της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Μ. Αντωνάκη επεσήμανε «την ανάγκη αύξησης συνταξιοδοτικής αποταμίευσης, το ότι κοινή συνισταμένη όλων των ευρωπαϊκών λύσεων είναι η εκτεταμένη στροφή προς τα ιδιωτικά κεφαλαιοποιητικά σχήματα συντάξεων, ώστε να ανταποκρίνεται στον αυξημένο χρόνο ζωής μετά την συνταξιοδότηση και την καθιέρωση συστήματος 3 Πυλώνων - Συνταξιοδοτικό εισόδημα από διάφορες πηγές».