Ο ρόλος που παίζουν τα ηλεκτρονικά, κυρίως, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι άμεσα συνδεδεμένος με τις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης - άλλωστε, μεγαλοκαπιταλιστές είναι οι ιδιοκτήτες τους - και σπρώχνουν τη σκέψη των λαϊκών ανθρώπων στην κατεύθυνση που την βολεύει. Δηλαδή, στο να διαμορφώνεται μια εν πολλοίς εικονική πραγματικότητα, που ακριβώς χρησιμοποιείται για να μη βλέπουν οι εργαζόμενοι διέξοδο από τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν. Αυτές τις μέρες, τα κανάλια βρίθουν από ρεπορτάζ περί του ...αντάρτη Μανώλη, περί του αιφνιδιασμού Αλαβάνου, περί του κινδύνου των λαθρομεταναστών. Ταυτόχρονα, ο χρόνος γεμίζει με διάφορα χαζοχαρούμενα, που αναπαράγονται σχεδόν παντού: Από τη δεινότητα του Ομπάμα να σκοτώνει μύγες (μάλιστα, έγινε ...ρεπορτάζ και για άλλους εκτελεστές μυγών, πολιτικούς και ηθοποιούς), μέχρι τις ...γκομενοδουλειές του Μπερλουσκόνι και πάει λέγοντας.

Τι δεν υπάρχει στα κανάλια των κεφαλαιοκρατών; Οτιδήποτε αφορά την πραγματική ζωή των λαϊκών ανθρώπων. Για παράδειγμα, τι κι αν η ημερήσια διάταξη της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, που ξεκίνησε χτες και ολοκληρώνεται σήμερα, περιλαμβάνει τα πάντα: Την επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων με βάση τη στρατηγική της Λισαβόνας, δηλαδή της πολιτικής εξυπηρέτησης του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Το σχεδιασμό της συνέχισης των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων ανά τον κόσμο με τη συμβολή της ΕΕ, τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς που αναπτύσσονται στους κόλπους της λυκοσυμμαχίας για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι και το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς. Επίσης, την προσπάθεια εμπέδωσης του αντικομμουνισμού, στο όνομα της δήθεν αποτίμησης της Ιστορίας του 20ού αιώνα, μέσα από τη δημιουργία δήθεν Ινστιτούτων Μελέτης, που οργανώνουν φιέστες γιατί φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από τη νίκη της αντεπανάστασης. Πρόκειται για την προσπάθεια παραχάραξης της Ιστορίας και την εξαφάνιση της προσφοράς της ΕΣΣΔ και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών, ώστε οι νέες γενιές να μη μάθουν και, πολύ περισσότερο, να μη «μολυνθούν» από την πάλη για την ανατροπή της εκμεταλλευτικής καπιταλιστικής κοινωνίας, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Ακόμα, στα σχέδια της ΕΕ περιλαμβάνεται η παραπέρα επιθετικότητά της ενάντια στη σοσιαλιστική Κούβα, που είναι επικίνδυνο παράδειγμα για το κεφάλαιο.

Και όμως όλα αυτά, στα οποία τα κόμματα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, συντηρητικοί και σοσιαλδημοκράτες ηγέτες, έχουν ήδη καταλήξει, είναι σαν να μην υπάρχουν στα αστικά ΜΜΕ. Αντίθετα, εκεί που εστιάζουν τα Μέσα χειραγώγησης των καπιταλιστών είναι στις δήθεν πιέσεις που θα ασκήσει ο πρωθυπουργός της Ελλάδας για την «αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης», που είναι το χρήσιμο «όπλο» για την επιβολή νέων πρόσθετων κατασταλτικών μέτρων ενάντια στο λαϊκό κίνημα.

Σε όλη αυτή την πολύ μεθοδευμένη ιδεολογική επίθεση στις λαϊκές συνειδήσεις, για άλλη μια φορά, αναδεικνύεται ο αναντικατάστατος ρόλος, ιδιαίτερα του «Ριζοσπάστη», αλλά και του «902», ραδιοφώνου και τηλεόρασης. Που, ως ΜΜΕ του ΚΚΕ, ενημερώνουν και διαφωτίζουν για τα μέτρα που εξυφαίνονται ενάντια στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα (ήταν τα μόνα ΜΜΕ, που αποκάλυψαν τα αντιδραστικά μέτρα που θα αποφασίσει η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ), συμβάλλοντας έτσι στη διαφώτιση και στην προετοιμασία οργάνωσης της πάλης των εργατών, των φτωχών αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, των νέων και των γυναικών από τα λαϊκά στρώματα.