«Επνιξαν» όλοι μαζί τις όποιες αγωνιστικές διαθέσεις υπήρχαν στους εργαζόμενους της ΔΕΗ και την επόμενη μέρα εμφανίστηκαν στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ για να ζητήσουν να κηρύξει απεργία για σήμερα Τετάρτη. Δηλαδή, στην Ομοσπονδία του κλάδου, που έχει την πρώτη και κύρια ευθύνη για την οργάνωση και καθοδήγηση του αγώνα, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ «έκαναν την πάπια», την ώρα που ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έπαιρναν τηλέφωνο τους απεργούς να πάνε για δουλειά, πριν πάρουν καν τα χαρτιά της επιστράτευσης. Στη ΓΣΕΕ ψήφισαν μαζί με τον Φωτόπουλο (ΕΜΕΙΣ) και τον Κιουτσούκη (ΔΑΚΕ) για απεργία την Τετάρτη. Πρόκειται για καραμπινάτο αντιπερισπασμό για να διασωθούν στα μάτια των εργαζόμενων. Γι' αυτό, άλλωστε, στο τέλος κατέληξαν όλοι σε κοινό πλαίσιο με τη ΓΣΕΕ και τη ΓΕΝΟΠ, που προτείνει επαφές με τα ευρωπαϊκά συνδικάτα, μάζεμα υπογραφών και «ανένδοτο» αγώνα για να φύγει η «αντιδημοκρατική κυβέρνηση». Ολα αυτά με τη συμβολή των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ...

«Εξίσου σημαντική παράμετρος για την οικονομικότητα του συστήματος είναι οι διασυνδέσεις τόσο των νησιών όσο και με τις γειτονικές χώρες, ώστε το ηλεκτρικό σύστημα της χώρας να αποτελέσει πράγματι μέρος της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς και να καρπωθεί τα οφέλη» (ηλεκτρονική «Καθημερινή» με αφορμή τη «μικρή ΔΕΗ»).

Είναι σαφές ότι η απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας ανοίγει πεδία για «μπίζνες» μονοπωλιακών ομίλων αλλά και για συμπράξεις δημόσιου - ιδιωτικού τομέα. Για παράδειγμα, τι σημαίνει διασύνδεση της ηπειρωτικής χώρας με τα νησιά; Ποιος θα το πραγματοποιήσει; Οπως, επίσης, ποιος θα πρωτοστατήσει στις αγοροπωλησίες ηλεκτρικής ενέργειας με γειτονικές χώρες; Αυτά είναι τα ζητήματα που καθορίζουν την ανάγκη προώθησης της απελευθέρωσης και τους ανταγωνισμούς που εκδηλώνονται με αυτήν... Καμιά σχέση δηλαδή με τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες...

Να στηρίξει την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για τη ΔΕΗ αναλαμβάνει από τις σελίδες της «Εφημερίδας των Συντακτών» ο Τ. Παππάς, αλλά τελικά καταλήγει σε λασπολογία κατά του ΚΚΕ. Αναμασώντας τα γνωστά κατασκευάσματα ότι το ΚΚΕ τα παραπέμπει όλα στο σοσιαλισμό, επιχειρεί να ξεμπερδεύει με τα δύσκολα, τη θέση δηλαδή του Κόμματος ότι το περιεχόμενο της πάλης θα πρέπει να αφορά όλους τους νόμους της ΕΕ για την απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας και όχι μόνο του νόμου για τη «μικρή ΔΕΗ» και ότι αυτό θα πρέπει να είναι το πλαίσιο και ενός ενδεχόμενου δημοψηφίσματος. Φαίνεται ότι η πολιτική που δείχνει το μεγάλο ένοχο για την κατάσταση που διαμορφώνεται και στην ηλεκτρική ενέργεια στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρη την ΕΕ, ενοχλεί.

Μόνο που η λεγόμενη «ενεργειακή φτώχεια», το γεγονός ότι πάνω από 300.000 νοικοκυριά δεν έχουν ρεύμα, τα πανάκριβα τιμολόγια, η επιδότηση με εκατοντάδες εκατομμύρια των ιδιωτών - παραγωγών ηλεκτρικού ρεύματος από τα τέλη που πληρώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά, όλα αυτά έγιναν πριν τη «μικρή ΔΕΗ». Και έγιναν ελέω καπιταλιστικής «απελευθέρωσης». Ομως, ο κ. Παππάς μας καλεί να κλείσουμε τα μάτια σε όλα αυτά. Να μην τα θίγουμε. Να μην παλεύουμε ενάντια στην «απελευθέρωση» αλλά να συνταχθούμε πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ και άβουλοι και μοιραίοι να περιμένουμε να γίνει κυβέρνηση για να λύσει όλα τα προβλήματα. Ποιος, τελικά, δεν ενδιαφέρεται για τα «ήσσονος σημασίας ζητήματα», αλλά για το πώς θα γίνει το κόμμα του κυβέρνηση, υποσχόμενος ψευδώς αλλαγές, αφήνοντας, όμως, απείραχτες τις αιτίες της αντιλαϊκής πολιτικής; Η απάντηση βρίσκεται στον καθρέφτη του ΣΥΡΙΖΑ.