Γρηγοριάδης Κώστας

Κι όμως, από την 1η έως και τις 18 του Ιούλη, έχουν ξεσπάσει περισσότερες από 840 πυρκαγιές (συγκεκριμένα 842) σε όλη τη χώρα. Μόνο την Πέμπτη οι εστίες ήταν πάνω από 50, εκ των οποίων αρκετές - όπως αυτή του Ναυπλίου και της Θήβας - σε κατοικημένες περιοχές. Ο λόγος για τον οποίο έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο είναι πολύ απλός: Η εμπορευματοποίηση της γης και ιδιαίτερα των δασών, η απαξίωση της Δασικής Υπηρεσίας από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - που συνεχίστηκε και από αυτές της ΝΔ - και το πέρασμα όλων των αρμοδιοτήτων της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική, σε συνδυασμό με το ότι επίσης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ άφησαν το Σώμα με τεράστια κενά, τόσο σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό όσο και σε ανθρώπινο δυναμικό, είχαν τραγικά αποτελέσματα. Σε όλα αυτά αρκεί να προσθέσουμε και ότι κόπηκαν ακόμη και κονδύλια από τον προϋπολογισμό, τα οποία ήταν χρήσιμα στην Πυροσβεστική, ενώ δεν πάρθηκαν καν υπόψη οι ανάγκες για πρόληψη των δασικών πυρκαγιών. Την ίδια ώρα αντί για την ουσία (πρόληψη) ενισχύθηκε το ...φαίνεσθαι - δηλαδή, μισθώσεις ελικοπτέρων, κλπ., που ενισχύουν τον τομέα της καταστολής. Προφανώς όλα αυτά έγιναν στο πλαίσιο της «αποτελεσματικής αντιμετώπισης», για την οποία έκανε λόγο ο Ε. Μεϊμαράκης...

Κλαίει και οδύρεται η οικονομική εφημερίδα του συγκροτήματος Μπόμπολα, η «Ημερησία», γιατί, λέει, η οικονομία «βουλιάζει» και εισέρχεται σε κύκλο βαθιάς ύφεσης. Και ζητάει από την κυβέρνηση, την κυβέρνηση της ΝΔ, να εφαρμόσει «εδώ και τώρα» ένα πρόγραμμα με «ριζικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» γιατί, τονίζει, «χάνεται πολύτιμος χρόνος».

Μας μπερδεύει κάπως αυτό το «εδώ και τώρα». Τι ακριβώς θέλει; Ζητά να γίνουν εκλογές εδώ και τώρα (όπως σε άλλα άρθρα της σημειώνει), ώστε το ΠΑΣΟΚ να εφαρμόσει αύριο αυτά που το χτεσινό άρθρο στην «Ημερησία» ζητά να εφαρμοστούν σήμερα από τη ΝΔ, ή θέλει να παραμείνει η ΝΔ στην κυβέρνηση και να εφαρμόσει «εδώ και τώρα» το πρόγραμμά της;

Σε κάθε περίπτωση η εφημερίδα ένα ζητάει: Να προχωρήσουν εδώ και τώρα οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Ποιες είναι αυτές; Συνοψίζονται σε: Συμπίεση - πόσο ακόμα; - του «εργατικού κόστους» και παροχές προς το μεγάλο κεφάλαιο - πόσα ακόμα να του δώσουν;

Αυτό για το οποίο δε δέχεται κουβέντα η εφημερίδα είναι να αφεθούν τα πράγματα να βουλιάξουν. Γιατί τότε - το 'χει γράψει πολλές φορές - θα 'χουμε «κοινωνικές εκρήξεις». Κι αυτό, έχει επίσης εκτιμήσει, είναι βούτυρο στο ψωμί του ΚΚΕ, με το οποίο, ΚΚΕ, η «Ημερησία» έχει μία κάποια αλλεργία. Δεν τους ευχόμαστε περαστικά και δεσμευόμαστε μόνο για ένα: Να κάνουμε ό,τι περνά απ' το χέρι μας ώστε το βάθεμα της κρίσης να πληρωθεί ακέραιο από τους καπιταλιστές. Που όπως κάνουν καθαρό μεταξύ τους ότι τους είναι αδιάφορο ποιος πολιτικός υπάλληλός τους θα κάνει τη δουλειά, αρκεί να την κάνει, έτσι κάνουν και στην εργατική τάξη καθαρό πως αν θέλει να μην πληρώσει αυτή την κρίση, πρέπει να βρει τρόπο να ενισχύσει τη δική της δύναμη, να γίνει, δηλαδή, η ίδια ο νεκροθάφτης αυτού του συστήματος.

Στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών μέσα σε δασικές εκτάσεις σχεδιάζει να φτιάξει η κυβέρνηση, σύμφωνα με όσα προβλέπονται στο νομοσχέδιο - «σκούπα» του υπουργείου Εσωτερικών που κατατέθηκε προχτές στη Βουλή. Στην πραγματικότητα, επεκτείνει τη νομοθεσία περί ίδρυσης φυλακών ώστε να συμπεριλάβει σ' αυτήν και τα λεγόμενα Κέντρα Υποδοχής Μεταναστών, οπότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σοβαρά και οι συνειρμοί είναι εύλογοι. Σε κάθε περίπτωση, οι Ελληνες εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν από την όλη εξέλιξη. Οποια κι αν είναι η γνώμη της κυβέρνησης για τους μετανάστες, η πολιτική που προωθεί δεν είναι απλά αντιμεταναστευτική. Είναι πρωτίστως ταξική. Γι' αυτό και πρέπει αυτή η πολιτική να συναντήσει το τείχος της ενωμένης αντίστασης του μαζικού λαϊκού εργατικού κινήματος. Οπου ενωμένοι μετανάστες και Ελληνες εργάτες θα αντιπαλέψουν αυτή την πολιτική.

Γρηγοριάδης Κώστας

Συνταξιούχος λαμβάνει το σημείωμα της εφορίας για να διορθώσει μέσω του διαδικτύου τα «σημαντικά» λάθη του Ε9. Καθώς δεν έχει πρόσβαση σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, αποφασίζει να επισκεφθεί αυτοπροσώπως την εφορία και να ρυθμίσει το θέμα. Προσκομίζει τα σχετικά έγγραφα και ρωτάει ποια είναι τα «σημαντικά» λάθη για να τα διορθώσει. «Είναι πολλά», του λέει ο εφοριακός, «να πάτε σε φοροτεχνικό γραφείο».

Ελα όμως, που ο φοροτεχνικός θέλει και να πληρωθεί και υπάρχει μάλιστα «ταρίφα» που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι τα 50 ευρώ. Πόσους και πόσα να πληρώσει ο άνθρωπος;

Αποφασίζει λοιπόν να αλλάξει τακτική. Διαβάζει στο σημείωμα της εφορίας έναν τηλεφωνικό αριθμό. Καλεί το νούμερο και αφού εξηγεί τα καθέκαστα και τη δυσκολία πρόσβασης στο διαδίκτυο, ζητά να τον βοηθήσουν να διορθώσει τη δήλωσή του. «Δεν μπορούμε να μπούμε» του λένε. «Μα τότε τι νόημα έχει ο τηλεφωνικός αριθμός;», ρωτάει ο συνταξιούχος.

«Να απευθυνθείτε στο υπουργείο», του λέει ο υπάλληλος! «Μα εσείς δεν είστε το υπουργείο;», ρωτά ο συνταξιούχος. «Δεν μπορούμε να σας βοηθήσουμε», επιμένει ο υπάλληλος.

Ιστορίες καθημερινής «τρέλας», θα έλεγε κάποιος. Λάθος, ιστορίες επαναληπτικής ταλαιπωρίας και οικονομικής «αφαίμαξης» των ανθρώπων της δουλειάς, που στηρίζουν τον τόπο, τις οικογένειές τους, που δημιουργούν τον πλούτο για να τον κλέψει μέσα από τα χέρια τους το κεφάλαιο.

Το μόνο που ξέρουν οι κυβερνώντες είναι να «θρηνούν» για τη γραφειοκρατία που ταλαιπωρεί τις μεγάλες επιχειρήσεις και στο όνομά της να καταργούν κάθε περιοριστική διάταξη που τις ενοχλεί...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενα περιστατικό στις ΗΠΑ που καταγράφηκε σε πολλά ΜΜΕ είναι ενδεικτικό για την ξεχωριστή δημοκρατία που υπάρχει στη μητρόπολη του καπιταλισμού. Ποιο είναι αυτό: Πριν από μερικές μέρες ο Αφροαμερικανός Χένρι Γκέιτς Τζούνιορ, 58 ετών, καθηγητής του Χάρβαρντ, συνελήφθη μετά από τηλεφώνημα «περαστικού» που θεώρησε ότι επιχειρούσε διάρρηξη σπιτιού. Τον καθηγητή συνέλαβε αστυνομικός που έσπευσε στην περιοχή για «αντίσταση κατά της αρχής», παρότι ο καθηγητής του έδωσε στοιχεία που αποδείκνυαν ότι δεν έκανε διάρρηξη αλλά έμπαινε στο σπίτι του. Πρέπει να σημειώσουμε ότι ο καθηγητής έμενε σε περιοχή της Μασσαχουσέτης, όπου μένουν εύποροι λευκοί. Το θέμα έγινε αντικείμενο σχολιασμού και από τον πρόεδρο Ομπάμα (ο καθηγητής τυχαίνει να είναι φίλος του), σημειώνοντας ότι στις ΗΠΑ «η αστυνομία εξακολουθεί να φέρεται υπερβολικά σε Αφροαμερικανούς και ισπανόφωνους». Σιγά το νέο, θα πει κάποιος. Ωστόσο το περιστατικό, που έγινε προφανώς γνωστό λόγω της αναγνωρισιμότητας του καθηγητή, αναδεικνύει πέρα από το ρατσισμό που έχει βαθιές ρίζες στη χώρα και την εικόνα του χαφιεδισμού, που επίσης είναι διαδεδομένος. Εξάλλου, η προσπάθεια να προβληθεί η «δημόσια τάξη και ασφάλεια και ο ρόλος της αστυνομίας» δεν είναι μόνο φαινόμενο των ΗΠΑ. Στη χώρα μας επίσης το τελευταίο διάστημα καλλιεργούνται αντιλήψεις «μηδενικής ανοχής» και της «αστυνομίας - υπηρέτη του πολίτη». Ετσι επιχειρείται να κρυφτεί ο ουσιαστικός ρόλος των κατασταλτικών μηχανισμών του αστικού κράτους.

Σκανδαλώδεις διαστάσεις λαμβάνει πλέον ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση - συνεπικουρούμενη από το ΠΑΣΟΚ - προωθεί την αξιοποίηση των χρημάτων του ελληνικού λαού στο χώρο της Αυτοδιοίκησης. Προχτές συνεδρίασε για πρώτη φορά το ΔΣ της Ανώνυμης Εταιρείας «ΔΗΜΟΣ ΑΕ», η σύσταση της οποίας οριστικοποιήθηκε στις 12 του Ιούνη με κοινή απόφαση των υπουργών Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλου, και Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Παπαθανασίου. Η εταιρεία θα λειτουργεί στο πλαίσιο της ΚΕΔΚΕ και όπως προβλέπει η κοινή υπουργική απόφαση, «κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας με έσοδα κυρίως από ανταποδοτικούς πόρους». Οι πόροι της εταιρείας θα είναι κυρίως η ετήσια κρατική επιχορήγηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα συγχρηματοδοτούμενα από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους προγράμματα και η χρηματοδότηση της ΚΕΔΚΕ.

Με άλλα λόγια, κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ έστησαν μια εταιρεία που θα χρησιμοποιεί τα λεφτά του ελληνικού λαού με ιδιωτικοοικονομικούς όρους (δηλαδή, με σκοπό το κέρδος) και μάλιστα στη βάση της ανταποδοτικότητας (ο πολίτης θα πληρώνει για τις παρεχόμενες υπηρεσίες). Δηλαδή, ο λαός θα πληρώνει δύο φορές: Τη μία μέσω της φορολογίας για να συγκεντρώνει το κράτος πόρους και τη δεύτερη για να αποκομίζει η «ΔΗΜΟΣ ΑΕ» κέρδος μέσα από την αξιοποίηση αυτών των πόρων. Οσο για τα φλέγοντα λαϊκά προβλήματα και τη λύση τους, τέτοιο ζήτημα στην προβληματική της εταιρείας δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως ως λαϊκή ανάγκη, πράγμα που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι οφείλουν, το λιγότερο, να αγωνιστούν και να αποτρέψουν την κερδοσκοπική αξιοποίηση των δικών τους χρημάτων.

Με το χτεσινό σας πόνημα περί «γειτόνισσας Αλέκας» ξεπεράσατε εαυτόν ως προς τον υψηλό σας δημοσιολογικό οίστρο. Γιατί ο κόπος της σκέψης για τέτοιες αναλύσεις ξεπερνά και αυτόν του κουτσομπολιού της γειτονιάς. Οπως λένε, οι «κατίνες» μόνο από κατινιές ξέρουν; Και εις ανώτερα. Εκτός και αν σας έχουν παραλαλήσει τα «δυόμισι κόμματα» εντός του ΣΥΝ, ή ο πόνος από το φλέρτ με το ΠΑΣΟΚ που κάνετε πως δε γουστάρετε. Μήπως το αποτέλεσμα ή όλα μαζί;