«Και ...στο βάθος Σαμαράς» είναι ο τίτλος σχολίου της «Αυγής» 23/4/2014, για τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και τη συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία». Και αυτό γιατί εξέφρασε την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι μπαίνουμε σε φάση σταθεροποίησης της καπιταλιστικής οικονομίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ πασχίζει να βρει άλλοθι στη δική του γραμμή ενίσχυσης των «υγιών» καπιταλιστών, του ΣΕΒ, της συμφωνίας του με την πολιτική διαχείρισης Ομπάμα και των αμερικανικών δεξαμενών σκέψης, ταυτίζοντας τις θέσεις του ΚΚΕ με αυτές της ΝΔ. Μια πρώτη διαπίστωση είναι η φανερή δυσκολία του ΣΥΡΙΖΑ να αντιπαρατεθεί στην κριτική του ΚΚΕ, στην αποκάλυψη της στρατηγικής του σύμπλευσης με τη ΝΔ.
Με αφορμή την υποψηφιότητα του Γ. Μώραλη ως δημάρχου στον Πειραιά και τη συγκρότηση του ψηφοδελτίου του, έχουν οξυνθεί οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στα κόμματα και τους υποψηφίους των κομμάτων της διαχείρισης. Ετσι, καθημερινά σχεδόν η πλειοψηφία του αστικού Τύπου (ιδιαίτερα «Τα Νέα»), ασχολείται με αυτούς τους υποψήφιους, τους συνδυασμούς τους, προβάλλοντας τάχα τις κόντρες τους, ουσιαστικά κόντρες επιχειρηματικών συμφερόντων. Οι αστικές εφημερίδες προβάλλουν ως μοναδικούς υποψήφιους, εκτός από τον Γ. Μώραλη, τους Β. Μιχαλολιάκο της ΝΔ, τον Θ. Δρίτσα του ΣΥΡΙΖΑ και τον Η. Τζανετουλάκο της ΔΗΜΑΡ. Εχουν εξαφανίσει κυριολεκτικά την υποψήφια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζει το ΚΚΕ, την Ελπίδα Παντελάκη, λες και δεν είναι υποψήφια στον Πειραιά. Είναι και αυτός ένας τρόπος αρνητικής προπαγάνδας, απέναντι στο μοναδικό συνδυασμό που νοιάζεται για τα λαϊκά προβλήματα κόντρα στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ο λαός του Πειραιά να το σκεφτεί ως ένα ακόμη κριτήριο ενίσχυσης του ΚΚΕ και της «Λαϊκής Συσπείρωσης».
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Αυτό που ενόχλησε περισσότερο το ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο η «Αυγή» συνειδητά αποσιωπά είναι το επόμενο μέρος της απάντησης του Δ. Κουτσούμπα: «Σε κάθε περίπτωση, πάντως, δε θα ανακοπούν στο ελάχιστο οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που έχουν ξεκινήσει, δε θα πάψουν να υπάρχουν οι αντιλαϊκοί νόμοι και μέτρα, τα μνημόνια διαρκείας, οι κανόνες και οι μηχανισμοί επιτήρησης και εποπτείας από τη σφηκοφωλιά της ΕΕ». Γιατί ενοχλεί; Γιατί πολύ απλά ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει όλη την κριτική του στην κυβέρνηση στο ότι η πολιτική της δε φέρνει την ανάκαμψη, και ταυτόχρονα υπόσχεται στο λαό ότι η δική του πολιτική, που θα φέρει την ανάκαμψη, θα φέρει και τη λαϊκή ευημερία. Ενοχλήθηκε δηλαδή γιατί χαλάει τη σούπα της επιχειρηματολογίας του «25 ψηφίζουμε και φεύγουν», ενώ όλα αυτά που ευθύνονται για την κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι (καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, ΕΕ, μνημόνια διαρκείας κλπ.) θα είναι εδώ...