Ο πρόεδρος της ΝΔ, από τη Θεσσαλονίκη, προσπάθησε να παρουσιάσει εαυτόν και το κόμμα του ως καλύτερο διαχειριστή του συστήματος, που μπορεί να «εγγυηθεί την ανάπτυξη». Φυσικά ο όρος ανάπτυξη, όπως χρησιμοποιείται άλλωστε και από το έτερο κόμμα της αστικής τάξης, το ΠΑΣΟΚ, έχει ένα και μόνο περιεχόμενο. Ανάπτυξη που θα εξασφαλίσει την κερδοφορία του κεφαλαίου, ώστε να ξεπεράσει την καπιταλιστική κρίση με όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες ρίχνοντας τα βάρη στα λαϊκά στρώματα. Ενδεικτικό πέρα των άλλων, περί δήθεν άλλου «μείγματος πολιτικής» είναι και το παράδειγμα που χρησιμοποίησε ο Αντώνης Σαμαράς για να περιγράψει μια χώρα που η αστική κυβέρνηση τα καταφέρνει καλύτερα στο δρόμο της... ανάπτυξης, γιατί έχει πολύ χαμηλή φορολογία των επιχειρήσεων. Η χώρα αυτή είναι η Ουγγαρία. Μια χώρα όπου, μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και την καπιταλιστική παλινόρθωση, ο λαός της έχει δει ραγδαία επιδείνωση της ζωής του, με ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, με πέρασμα της λαϊκής περιουσίας στο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο. Να λοιπόν τι θαυμάζει ο Σαμαράς: Στη χώρα αυτή έχουν περικοπεί οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, έχουν απολυθεί χιλιάδες δημοτικοί υπάλληλοι, έχουν αυξηθεί τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, έχουν μειωθεί κατά 10% τα επιδόματα ασθενείας και αναπηρίας. Τελευταίο «φρούτο», που προφανώς θεωρείται σπουδαίο αναπτυξιακό μέτρο για το κεφάλαιο, είναι ο νέος Εργατικός Κώδικας, που προωθείται και προβλέπει ευκολία απολύσεων, κατάργηση της προστασίας εργαζομένων που βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση, απολύσεις ακόμα και εγκύων, μείωση αμοιβών υπερωριών ή απόδοσή τους σε ρεπό, μείωση των ημερών άδειας, μικρότερες αποζημιώσεις για απόλυση, χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης. Αυτή την ανάπτυξη ευαγγελίζεται η ΝΔ και βέβαια μαζί με το ΠΑΣΟΚ, προσπαθούν να την εφαρμόσουν. Βεβαίως στην Ελλάδα υπάρχει ταξικό εργατικό κίνημα, λαϊκές συσπειρώσεις που θέτουν εμπόδια και αυτό το μετράνε.
«Κατανοούν» και επιχορηγούνται...
«Προβλημάτισε», λέει σε ανακοίνωσή του το «μη κυβερνητικό» ΚΕΠΚΑ (Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών), το χαράτσι για τα ακίνητα, κι αυτό όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά επειδή συνδέεται με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Μάλιστα, το ΚΕΠΚΑ εκφράζει την «κατανόησή του» για την... «ανάγκη» του φοροεισπρακτικού μπαράζ που έχουν εξαπολύσει κυβέρνηση - πλουτοκρατία - τρόικα ενάντια στα λαϊκά στρώματα, γιατί είναι, όπως λέει, «ανάγκη της Ελλάδας να διορθώσει τους οικονομικούς δείκτες». «Συμφωνούμε ότι η επιβολή άμεσης φορολογίας στα περιουσιακά στοιχεία και στα εισοδήματα, είναι πιο δίκαιο μέτρο από την αύξηση της έμμεσης φορολογίας», δηλώνει απερίφραστα, και ο «προβληματισμός» της εν λόγω καταναλωτικής οργάνωσης είναι ότι, ε, δεν είναι και σωστό να κόβεται το ρεύμα σε όσους «αδυνατούν» να πληρώσουν το χαράτσι! Η βαθιά αντιδραστική στην ουσία της δημόσια τοποθέτηση του ΚΕΠΚΑ, η δημόσια στήριξη της αντιλαϊκής επίθεσης, που επιχειρείται να συσκοτιστεί με φραστικούς ελιγμούς για ελεημοσύνη στους εξαθλιωμένους, δεν είναι τυχαία. Σίγουρα δεν είναι αυτή που περιμένουν ο παραπλανημένοι συνδρομητές της, που πληρώνουν 35 ευρώ το χρόνο συνδρομή. Εξαργυρώνει, όμως, αρκούντως, καθώς φαίνεται, τα 28.000 ευρώ κρατική επιχορήγηση και τα 41.697 ευρώ επιχορηγήσεις από ευρωπαϊκά και διεθνή προγράμματα που εισέπραξε το 2010 (σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει) ως «μη κυβερνητική» «καταναλωτική οργάνωση». Ξέρουν τι επιχορηγούν!
Μεγάλο το «δράμα» για τις εταιρείες
Μεγάλο το «δράμα» για τις εταιρείες προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας. Δεν περνά μέρα που να μη διαμαρτύρονται για απώλειες, από την επιβολή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης φυσικού αερίου στις παραγωγικές τους δραστηριότητες.
Εξακοντίζεται η χονδρική τιμή με την οποία αγοράζουν. Ακόμη και η ΔΕΗ, που κερδίζει επειδή πουλά σε αυτή την ακριβή τιμή την φτηνότερη λιγνιτική της παραγωγή, διαμαρτύρεται ότι χάνει εκατομμύρια ευρώ κάθε βδομάδα, επειδή επίσης αγοράζει σε ακριβή τιμή.
Ε, και; Λίγα έχουν βγάλει η ΔΕΗ και οι άλλοι ιδιώτες, παραγωγοί, έμποροι και προμηθευτές; Επειδή το ενεργειακό κεφάλαιο θέλει, υπολογίζει και απαιτεί να βγάζει τα όποια λεφτά βάζει σε μια επένδυση και άλλες δυο φορές τόσα μέσα σε λίγα χρόνια ως κέρδος, έτσι πρέπει να γίνει;
Αυτοί δεν μιλούν για ρίσκο και πόσο «γενναίοι» είναι που το αναλαμβάνουν; Τι ρίσκο είναι εάν είναι εξασφαλισμένο το υπερκέρδος και αν κάτι πάει στραβά τρέχουν και ζητούν «διορθώσεις» από τις κυβερνήσεις;
Ετσι ρισκάρουν όλοι, εκ του ασφαλούς. Ας τα αφήσουν αυτά. Απώλειες και μάλιστα από αυτές που κρίνουν την επιβίωση, έχουν εκατομμύρια εργαζόμενοι. Αλλά αυτές τις θεωρούν δικαιολογημένες, δίκαιες, επιβεβλημένες οι πλουτοκράτες που θέλουν πάντα να χάνει ο λαός για να πολλαπλασιάζονται τα δικά τους κέρδη.
Ωμοί εκβιαστές
Ο εκβιασμός τους είναι περισσότερο από ωμός. Πριν καλά καλά στεγνώσει το μελάνι από τις υπογραφές τους, σε νόμους και ρυθμίσεις που αλέθουν το λαϊκό εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων, προχωρούν στην ανακοίνωση και λήψη νέων αντιλαϊκών μέτρων, για να μην έρθουν, λέει, τα χειρότερα. Ετσι κάνουν εδώ και είκοσι μήνες. Από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έθεσε σε λειτουργία την κρεατομηχανή των μνημονίων και των συμφωνιών με τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ και του ΔΝΤ, με μοναδικό στόχο να στηρίξουν τους εκπροσώπους της οικονομικής ολιγαρχίας να ξεπεράσουν την καπιταλιστική οικονομική κρίση.
Για του λόγου το αληθές δε χρειάζονται ιδιαίτερες αναδρομές. Οι μήνες του καλοκαιριού αρκούν για να διαπιστώσει κάποιος πώς παίζει η κυβέρνηση το παιχνίδι της γάτας για να καταβροχθίσει τη λεία της. Τον Ιούλη, κόπτονταν να περάσει το Μεσοπρόθεσμο, «για να μην πτωχεύσουμε». Ανακοίνωσαν, έτσι, μαζί με τόσα άλλα μέτρα, την πρόσθετη φορολόγηση στα λαϊκά εισοδήματα, «εισφορά αλληλεγγύης» την βάφτισαν οι άθλιοι και μαζί το χαράτσι - τέλος των 300 ευρώ για τους αυτοαπασχολούμενους.
Την Κυριακή της ΔΕΘ, στις 11 του Σεπτέμβρη, οι εκβιαστές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αφού τα μίλησαν με τους άλλους εκβιαστές, τους εκπροσώπους του δυτικοευρωπαϊκού κεφαλαίου, ανακάλυψαν ότι υπάρχει κι άλλη «τρύπα» στους υπολογισμούς τους και με τη μεγαλύτερη δυνατή θρασύτητα επινοήθηκαν να βάλουν φόρο ακόμα και στα ακίνητα των ανέργων, λέγοντας ότι τώρα θα υπάρξει «αποκλιμάκωση της κρίσης» και «αποσυμφόρηση».
Και τώρα, μια βδομάδα μετά, εκβιάζουν πάλι προλειαίνοντας το έδαφος για δεκάδες χιλιάδες απολύσεις, για περαιτέρω μείωση των μισθών, για μείωση των συντάξεων, ακόμα και του ΟΓΑ, και πολλές άλλες αθλιότητες. Θα τα πάρουν, λέει, για να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της χώρας στους εταίρους. Αυτοί που μιλούσαν για «Τιτανικό», αυτοί που έχοντας στόχο να τσακίσουν τους εργαζόμενους διαπόμπευαν τη χώρα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, αυτοί που με τον Λοβέρδο λοιδόρησαν το σύνολο των απασχολουμένων στο Δημόσιο, τολμούν και μιλούν για αξιοπιστία.
Το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει. Η αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου θα φέρνει το ένα μέτρο μετά το άλλο και οι εκβιασμοί δε θα έχουν τέλος, αφού έχουν κηρύξει πόλεμο στα λαϊκά στρώματα, για να σώσουν το κεφάλαιο από τις κρίσεις που το ίδιο προκαλεί. Εχουν δημιουργήσει ένα μαύρο - κατάμαυρο μέτωπο με τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις, σε ΕΕ και μέσα στη χώρα, επιδιώκοντας να πάρουν τη ρεβάνς για κάθε λαϊκή κατάχτηση του 20ού αιώνα, για κάθε θετικό μέτρο που κατάφερε να αποσπάσει η εργατική τάξη, μέσα από αγώνες δεκαετιών. Και έχουν ήδη προδιαγράψει όλες τις επόμενες κινήσεις τους, μέχρι να μπορέσει η ντόπια και ευρωενωσιακή πλουτοκρατία να αναμετρηθεί με τους ανταγωνιστές της στην Κίνα, στην Ινδία, στο Πακιστάν και άλλες, πιο κοντινές χώρες, που δίνοντας μεροκάματα ελάχιστα ευρώ τη μέρα, καταφέρνουν να κυκλοφορούν τα κεφάλαιά τους αποσπώντας μυθικά κέρδη. Εκείνο που πρέπει να συνειδητοποιηθεί από τις λαϊκές μάχες είναι ότι στόχος τους είναι να εξασφαλίσουν μυθικά κέρδη για τους κεφαλαιοκράτες και άρα αυτά τα κέρδη και οι κεφαλαιοκράτες με την εξουσία τους είναι οι αντίπαλοι του λαού.
Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ
Να τους λούσει κρύος ιδρώτας
Παπαγεωργίου Βασίλης
Τα νέα «χαράτσια» που παραλαμβάνουν οι λαϊκές οικογένειες τις τελευταίες ημέρες, προκαλώντας οργή αλλά και απόγνωση πολλές φορές, δεν θα είναι και τα τελευταία. Εκτός από αυτά αλλά και τον κεφαλικό φόρο που θα κληθεί ο εργαζόμενος λαός να καταβάλλει μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της είναι βέβαιο πως δεν πρόκειται να σταματήσουν τη φοροεπέλαση. Είναι αποφασισμένοι να σπρώξουν τα λαϊκά στρώματα όσο γίνεται πιο βαθιά στη φτώχεια και την ανέχεια, δίχως κανένα έλεος. Η δίψα της τάξης τους για ζωντανή εργατική δύναμη, είναι ακόρεστη, το κεφάλαιο δεν μπορεί να επιβιώσει και να αναπαραχθεί δίχως την αφαίμαξη του κόσμου της δουλειάς.
Μέσα σε διάστημα λιγότερο του ενός χρόνου, έχει επιβεβαιωθεί με τον πλέον τραγικό τρόπο για εκατομμύρια σπίτια βιοπαλαιστών, ότι η καπιταλιστική κρίση - και όχι φυσικά η «κρίση χρέους», η «κρίση αξιοπιστίας και ανταγωνιστικότητας» και οι υπόλοιπες μπούρδες που ξεστομίζουν οι υπάλληλοι της κυβέρνησης είτε διαθέτουν υπουργικό θώκο, είτε βουλευτικό ή ακόμη και... τηλεοπτικό - συντρίβει ανθρώπινες ζωές, προκαλεί καθημερινά δράματα που βιώνουμε όλοι στις γειτονιές μας, στους χώρους δουλειάς, στα σπίτια μας ή στα σπίτια των διπλανών μας.
Κι επειδή, δυστυχώς, δεν βρισκόμαστε «στα μισά του δρόμου» και ούτε «φως στο τούνελ» υπάρχει, όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός, αλλά αντίθετα είμαστε ακόμη στην αρχή και αυτά που ετοιμάζουν θα είναι ακόμη χειρότερα, η εργατική τάξη, όλοι όσοι με τη σκληρή τους δουλειά και το αίμα τους ακόμη πλήρωσαν την περίοδο της «άνθησης» (τους) οφείλουν τώρα να πουν «δεν θα πληρώσουμε και την κρίση τους».
Δηλαδή, όχι μόνο να πουν «δεν πάει άλλο» και να επιστρέψουν μαζικά και οργανωμένα τα μπιλιέτα του υπουργείου Οικονομικών με τα χαράτσια, αλλά όλοι μαζί ενωμένοι σαν μια γροθιά να κάνουν αυτόν το συρφετό κυβέρνησης - Βρυξελλών - ΔΝΤ να τον λούσει κρύος ιδρώτας...
Γρηγοριάδης Κώστας
Ο λαός να μην τους φοβηθεί
Γρηγοριάδης Κώστας
«Οσο σκληρά κι αν είναι τα μέτρα να τα πάρουμε να τελειώνουμε - να τελειώσει το μαρτύριο της σταγόνας». Σε επιθετικούς τόνους και δίχως να σηκώνουν δεύτερη κουβέντα τα αστικά ΜΜΕ τα προηγούμενα εικοσιτετράωρα είχαν επιδοθεί σε μια νέα πλύση εγκεφάλου πιάνοντας το νήμα από την κυβέρνηση με την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και την αναβολή του ταξιδιού του πρωθυπουργού στη Ν. Υόρκη. Αναπαράγοντας στο έπακρο τον κίνδυνο της «κατάρρευσης της χώρας», πρόβαλλαν την τάχιστη υλοποίηση των άγριων μέτρων ως τη μόνη σωτηρία. «Μαστίγωναν», μάλιστα, ανελέητα την κυβέρνηση επειδή... καθυστέρησε στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων μέτρων με την τρόικα, ακριβώς για να εμφανίσουν ως μοναδική διέξοδο την πιστή και μέχρι τέλους εφαρμογή τους. Φυσικά, η κυβέρνηση καθόλου δεν ενοχλείται από μια τέτοια κριτική, αντίθετα την επιζητεί, ακριβώς γιατί το κυρίαρχο είναι να περάσουν τα μέτρα εδώ και τώρα με όξυνση στο έπακρο της ιδεολογικής τρομοκρατίας. Γι' αυτό «στοχοποίησαν» και έριξαν στην πυρά όσους αντιστέκονται οργανωμένα στα χαράτσια και στα άγρια μέτρα που καταδικάζουν οριστικά το λαό στη φτώχεια και την ανασφάλεια. Αυτός, όμως, είναι και ο λόγος που η ιδεολογική τρομοκρατία πέφτει στο κενό ή συναντά τη λαϊκή οργή και γίνεται μπούμερανγκ για τους εμπνευστές της. Ο λαός δεν πρέπει να τους φοβηθεί. Τώρα είναι η ώρα ο λαός να πει ένα αποφασιστικό «όχι» στις θυσίες για την πλουτοκρατία, να παρεμποδίσει την υλοποίηση των άγριων μέτρων και να αλλάξει δραστικά τους συσχετισμούς συμπλέοντας με το ΚΚΕ για τη λαϊκή εξουσία.
Καμία συναίνεση
Ως «απαίτηση της κοινωνίας» και φωνή λαού επιχείρησε να εμφανίσει ο Ευ. Βενιζέλος την κατεδάφιση των δημόσιων υπηρεσιών, τις μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, τις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις. «Ο μεγάλος στόχος τώρα μέσα από τον Προϋπολογισμό του 2012 είναι η μείωση της δημόσιας δαπάνης, η μείωση του κράτους. .. Ολοι θέλουμε μείωση δαπανών, όλοι θέλουν περιορισμό του κράτους. Αυτή είναι η υποχρέωσή μας, αυτή είναι η φωνή της κοινωνίας και των πολιτών. Αυτήν ακούμε, αυτό θα εφαρμόσουμε», αποφάνθηκε στις δηλώσεις που έκανε το βράδυ της Κυριακής. Πολύ βολεύει την κυβέρνηση να καλλιεργεί την εικόνα της «ομοφωνίας» γύρω από τη διάλυση του δημόσιου τομέα, αλλά σε καμία περίπτωση αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η δραστική συρρίκνωση των τομέων του Δημοσίου, που αφορά σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, η ιδιωτικοποίηση των πάντων εξυπηρετεί τις ανάγκες κερδοφορίας του κεφαλαίου και σε αυτήν τη στρατηγική επιλογή η κυβέρνηση είναι αλήθεια έχει την ανοικτή συναίνεση και στήριξη της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ. και βέβαια των εκπροσώπων της πλουτοκρατίας. Ομως ο λαός σε καμία περίπτωση δε συναινεί στις άγριες περικοπές των κοινωνικών δαπανών και τις αποκρατικοποιήσεις, γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι ο πραγματικός στόχος είναι τα δικαιώματά του και οι ανάγκες του. Γνωρίζει πολύ καλά ότι μείωση δαπανών σημαίνει σχολεία της αμάθειας και της ταλαιπωρίας για τα παιδιά του, σημαίνει νοσοκομεία με τραγικές ελλείψεις, δίχως φάρμακα, σημαίνει ελάχιστους παιδικούς σταθμούς με τα τροφεία και την έλλειψη φαγητού για τα παιδιά κ.ο.κ. Λέει, λοιπόν, αποφασιστικά «όχι» στη μείωση των κρατικών δαπανών και του κράτους, έχοντας βέβαια συνειδητοποιήσει ότι μόνο ένα κράτος που θα βρίσκεται κάτω από τη λαϊκή εξουσία θα έχει ως γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες του.
Ταξικός πόλεμος και χαρακώματα
«Και κάτι ακόμα: Θα τα καταφέρουμε με τη βοήθεια του Θεού! Γιατί βρισκόμαστε όλοι σήμερα σε πόλεμο επιβίωσης. Κι όπως ξέρετε, στα χαρακώματα δεν υπάρχουν άθεοι. Ολοι προσεύχονται!» Αναφαίρετο δικαίωμα του προέδρου της ΝΔ να ζητήσει τη βοήθεια του πανάγαθου στον πόλεμο. Ομως, δεν είναι πόλεμος επιβίωσης, παρά μόνο για το λαό, στον οποίο έχει κηρύξει πόλεμο η πλουτοκρατία, με στόχο τη θωράκιση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας και επιβίωσης - διάσωσης του καπιταλισμού. Είναι ολοφάνερο λοιπόν, ότι σε ένα ταξικό πόλεμο, γιατί περί αυτού πρόκειται, δεν είναι όλοι στο ίδιο στρατόπεδο και τα ίδια χαρακώματα και δεν πιστεύουν όλοι - στον ίδιο - θεό. Η ηγεσία της ΝΔ, όπως βέβαια και η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, πιστεύει στο θεό του κέρδους του κεφαλαίου, αποθεώνει την ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα και θυσιάζει τα πάντα στο βωμό τους. Οι θυσίες υπέρ της πλουτοκρατίας, σύμφωνα με το «πιστεύω» της, είναι αναγκαίες και αναπόφευκτες και αυτό ακριβώς επιχειρεί να πείσει το λαό να αποδεχθεί, με λόγια και έργα. Λέει «πληρώστε» τα ατέλειωτα φορολογικά χαράτσια, λέει συμμορφωθείτε και σκύψτε το κεφάλι στους αντιλαϊκούς νόμους, λέει «σκύψτε το κεφάλι» γενικότερα στην πλουτοκρατία και την εξουσία της. Φυσικά, δεν είναι δυνατόν ο λαός να ακολουθήσει τη ΝΔ και όσους πιστεύουν στο ίδιο θεό ούτε βέβαια προσεύχεται ή περιμένει από κανέναν να τον σώσει. Γιατί ο λαός πιστεύει στα χέρια του που παράγουν τον πλούτο και το δίκιο του. Είναι καιρός να πιστέψει ότι έχει και τη δύναμη να πάρει τις τύχες, δηλαδή την εξουσία, στα χέρια του.
Φοβούνται τη δύναμη του λαού
Με τρόπο κυνικό, ο υπουργός Οικονομικών είπε την Κυριακή ότι το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση στις διαβουλεύσεις με τους εταίρους της είναι η μειωμένη αποτελεσματικότητά της στην ισοπέδωση του λαϊκού κινήματος, το οποίο βάζει εμπόδια στα βάρβαρα μέτρα και μειώνει τις προσδοκίες που έχει η αστική τάξη από την εφαρμογή τους. Εφερε, μάλιστα, το συγκεκριμένο παράδειγμα με το χαράτσι για τα ακίνητα. Οπως είπε, το γενικευμένο κλίμα για άρνηση πληρωμής, στην καλλιέργεια του οποίου έχουν καθοριστική συμβολή το ΚΚΕ και το ταξικό κίνημα, κάνει τους δανειστές της κυβέρνησης να αμφιβάλλουν για το κατά πόσο θα εισπράξει αυτά που προϋπολογίζει.
Στη βάση αυτή, το κυβερνητικό επιτελείο οικοδομεί ξανά την κινδυνολογία περί πτώχευσης, αν δε δοθεί η έκτη δόση, για να τρομοκρατήσει το λαό, να τον κάνει να δεχτεί τα χαράτσια και τα προαποφασισμένα μέτρα. Την ανησυχία τους για την ικανότητα του λαού να βάζει εμπόδια, μικρά για την ώρα, αλλά ιδιαίτερα ενοχλητικά για την πλουτοκρατία, σε συνθήκες γενικευμένων αδιεξόδων στην αστική διαχείριση της κρίσης, είχε εκφράσει πρόσφατα και ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, λέγοντας ότι «υπάρχει αντίσταση μεταξύ του ελληνικού πληθυσμού στα μέτρα λιτότητας (...) Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι σοβαρή». Τι δείχνουν όλα τα παραπάνω; Οτι στην Ελλάδα το εργατικό - λαϊκό κίνημα διατηρεί αντιστάσεις, παρά το γεγονός ότι, με ευθύνη του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, είναι αναντίστοιχο με την επίθεση που δέχεται.
Καθοριστική συμβολή σ' αυτό έχουν το ΚΚΕ και το ταξικό κίνημα. Εκτός από πηγή έμπνευσης για χιλιάδες εργάτες και υπαλλήλους, η δράση και η παρέμβαση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, η επιρροή του στους εργαζόμενους, ασκούν πίεση στα τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα και σε συνδικάτα όπου πλειοψηφεί ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός. Ως αποτέλεσμα, στην Ελλάδα έχουν γίνει τους τελευταίους 20 μήνες πολλαπλάσιες απεργίες και άλλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ, όπου επίσης η αστική διαχείριση της κρίσης θερίζει εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο εκβιασμός της χρεοκοπίας λογίζεται περισσότερο σαν σινιάλο των δανειστών προς την κυβέρνηση να τσακίσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, που είναι και δικός της μύχιος πόθος.
Οσο για το ποιο κίνημα είναι αυτό που τους φοβίζει, πολιτικοί εκπρόσωποι των αστών έχουν πολλές φορές διακηρύξει την απέχθειά τους για το οργανωμένο και το ταξικό, σιγοντάροντας από την άλλη το δήθεν «αυθόρμητο» και «ακηδεμόνευτο». Το κίνημα που ριζώνει στα εργοστάσια και τις εργατογειτονιές θέλουν να χτυπήσουν, επειδή ξέρουν πως αν η λαϊκή αγανάκτηση συναντηθεί με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΟΓΕ και το ΜΑΣ, την κοινωνική συμμαχία, αν εξελιχθεί σε μαζική συμπόρευση με το ΚΚΕ, τότε κανένα ψέμα, κανένας εκβιασμός δεν τους σώζει. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος του λαού: Να πιστέψει στη δύναμή του, να τη δοκιμάσει, να την πολλαπλασιάσει με λαϊκή συμμαχία. Με ισχυρό ΚΚΕ να την κάνει δύναμη ανατροπής και ευημερίας για τη λαϊκή οικογένεια.
Feeds
