Ο εμπαιγμός του υπουργείου Υγείας για βελτίωση των υπηρεσιών μετά την κατάργηση των 8 δημόσιων νοσοκομείων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη δεν είναι απλά προκλητικός, είναι κυνικός έως μακάβριος.
Είναι ενδεικτικό πως το Σάββατο εφημέρευε η «Πολυκλινική» στο κέντρο της Αθήνας, η οποία είναι ένα από τα 8 νοσοκομεία που θα καταργηθούν. Σύμφωνα με τους εργαζόμενους εκείνη τη μέρα υπήρχαν τρεις διασωληνωμένοι ασθενείς και μια περιεσφιγμένη κήλη. Είναι παθολογικά, καρδιολογικά και χειρουργικά περιστατικά. Οταν θα «λειτουργεί» χωρίς αναισθησιολόγο, χειρουργό και αιμοδοσία - όπως προβλέπεται μετά την κατάργηση - τέτοια περιστατικά θα κινδυνεύουν, αφού θα πρέπει να μεταφερθούν αλλού σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση.
Σχεδιάζει, για παράδειγμα, το υπουργείο Υγείας να παραμείνει στην «Πολυκλινική» μια καρδιολογική μονάδα, ενώ όλες οι παραπάνω ειδικότητες και άλλες βασικές θα έχουν μεταφερθεί αλλού. Ποιος θα διασωληνώσει ασθενή, αν χρειαστεί, αφού δε θα υπάρχει αναισθησιολόγος; Τι θα γίνει σε περίπτωση μιας γαστρορραγίας, αφού δε θα υπάρχει γαστρεντερολόγος; Αντίστοιχες «μεταρρυθμίσεις» προβλέπονται και για άλλα υπό κατάργηση νοσοκομεία, όπως το «Αγία Βαρβάρα».
Πού το πάει η κυβέρνηση; Να δημιουργήσει μια δομή υγείας «αποθήκη ασθενών» για τους εξαθλιωμένους, τους άπορους και τους ανασφάλιστους; 'Η μήπως σχεδιάζει να κλείσει αργότερα και τα εναπομείναντα τμήματα των υπό κατάργηση νοσοκομείων μια και θα «διαπιστώσει» ότι δε θα μπορούν να λειτουργούν με ασφάλεια;
«Φοροελάφρυνση» με... 8,35 δισ. φόρους!
Eurokinissi
Προσδοκίες στο λαό ότι από τη σταθεροποίηση των δημοσιονομικών θα βγει κερδισμένος ο ίδιος, προσπαθεί να καλλιεργήσει ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, μιλώντας σε κυριακάτικη εφημερίδα («Real News»). Σύμφωνα με τον Χρήστο Σταϊκούρα, ο κρατικός προϋπολογισμός παρουσιάζει πρωτογενές πλεόνασμα περίπου 2,5 δισ. ευρώ στο πρώτο επτάμηνο του έτους. Κατά συνέπεια, ισχυρίζεται ο αναπληρωτής υπουργός, «μπορούμε να πούμε ότι ο εθνικός στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα στο τέλος του έτους καθίσταται όλο και πιο εφικτός». Υπενθυμίζεται ότι το πρωτογενές πλεόνασμα είναι όρος για να ξεκινήσει η οποιαδήποτε συζήτηση στην Ευρωζώνη για νέα απομείωση του ελληνικού χρέους. Αξιοποιώντας αυτό το επιχείρημα, η κυβέρνηση πλασάρει σαν «εθνικό στόχο» τη δημοσιονομική εξυγίανση, η οποία προϋποθέτει την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία του λαού, με μέτρα δίχως τέλος. Στην ίδια συνέντευξη ο Χρ. Σταϊκούρας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να μειωθεί ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης, αν συμφωνήσουν οι δανειστές, όταν πριν από λίγες μέρες ο αρμόδιος υπουργός απέρριψε κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Ο Χρ. Σταϊκούρας μιλάει για «πολιτική αποκλιμάκωσης της φορολογικής επιβάρυνσης», όταν όλα τα δήθεν «προσωρινά» χαράτσια ανανεώνονται το ένα μετά το άλλο και μόνο μέχρι το τέλος του 2013 η κυβέρνηση επιδιώκει να εισπράξει από το χρεοκοπημένο λαό εννιά διαφορετικούς φόρους, συνολικού ύψους 8,35 δισ. ευρώ!
Η διαχείριση Ομπάμα... θριαμβεύει
Οι θιασώτες της διαχείρισης Ομπάμα δεν προλαβαίνουν να μετράνε χαστούκια από τα μαντάτα που καταφτάνουν από τις ΗΠΑ και κάθε άλλο παρά επιβεβαιώνουν ότι το μείγμα που εφαρμόζει η αμερικανική κυβέρνηση ευνοεί έστω κατ' ελάχιστο τους εργαζόμενους. Ακόμα κι αυτά τα επίσημα στοιχεία που ως γνωστόν δεν αποτυπώνουν επακριβώς τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει η μεγάλη πλειοψηφία του αμερικανικού λαού, δείχνουν πως είτε έτσι είτε αλλιώς, με όποιο μείγμα διαχείρισης της κρίσης δηλαδή και της αναιμικής ανάκαμψης, ο λαός εξακολουθεί να βυθίζεται στη μαύρη φτώχεια.
Απογοητευτικά χαρακτηρίζονται τα στοιχεία που αφορούν στην απασχόληση τον Ιούνη, καθώς προστέθηκαν μόλις 162.000 θέσεις εργασίας, αριθμός χαμηλότερος από τις προβλέψεις οικονομολόγων και πολύ χαμηλότερος από τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις για 225.000 θέσεις απασχόλησης. Ταυτόχρονα, οι μισθοί μειώθηκαν, η εργάσιμη εβδομάδα συρρικνώθηκε σχεδόν για όλους.
Ο αριθμός των μακροχρόνια ανέργων παρέμεινε σταθερός στα 4,2 εκατομμύρια άτομα. Σημειώνουμε εδώ ότι στις ΗΠΑ δεν θεωρείται άνεργος όποιος δουλεύει έστω και μία ώρα τη βδομάδα. Υπάρχουν επίσης ακόμα 988.000 - ανεπισήμως ο αριθμός αυτός αυξάνεται κατά πολύ - άνεργοι που έχουν ουσιαστικά παραιτηθεί από την προσπάθεια να βρουν δουλειά, δηλώνουν πλήρως απογοητευμένοι και ότι έχουν αποσυρθεί από την αγορά εργασίας. Ενα χρόνο πριν ο σχετικός αριθμός που κατέγραφαν οι έρευνες ήταν 852.000. Ο αριθμός των ατόμων που εργάζονται με μερική απασχόληση αυξήθηκε κατά 19.000. Ταυτόχρονα, οι μισθοί έχουν μπει στον πάγο, ενώ καταγράφεται και μια μείωση των μέσων ωριαίων αποδοχών κατά 2 σεντς.
Κόντρα σε πλειστηριασμούς και κατασχέσεις
Τη συγκέντρωση μικρής ακίνητης περιουσίας σε ολοένα και λιγότερα χέρια έρχονται να υπηρετήσουν οι μεθοδεύσεις της συγκυβέρνησης και γύρω από την έναρξη των πλειστηριασμών ακόμη για την πρώτη και κύρια κατοικία των λαϊκών νοικοκυριών. Η επίθεση, που σε αυτή τη φάση κλιμακώνεται με αφορμή τα «κόκκινα δάνεια» στις τράπεζες ενισχύεται από τη φοροεπιδρομή απέναντι στη λαϊκή στέγη και στη μικρή ακίνητη περιουσία. Η «σταδιακή έναρξη» των πλειστηριασμών προδιαγράφεται από τους κυβερνητικούς παράγοντες για το Γενάρη του 2014. Αφορά σε δεκάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά, τα οποία βρίσκονται αντιμέτωπα με την ανεργία, τη διάλυση μισθών και συντάξεων, τους ασήκωτους φόρους και τα βαριά χαράτσια, με τις απειλές των κατασχέσεων και από την πλευρά του φοροεισπρακτικού μηχανισμού για τα ληξιπρόθεσμα χρέη στη Εφορία. Με το νέο μέτρο καταργείται η ισχύουσα σήμερα προστασία για την πρώτη και κύρια κατοικία. Η «σταδιακή» εφαρμογή, καθώς και τα λεγόμενα «κοινωνικά κριτήρια», που προβάλλονται από κυβερνητικούς παράγοντες, δεν πρέπει να ξεγελάσουν τα λαϊκά νοικοκυριά. Κατά κύριο λόγο έχουν να κάνουν με την προστασία και το συλλογικό συμφέρον των τραπεζών, αφού το ενδεχόμενο μαζικών πλειστηριασμών, σε σύντομο διάστημα, θα έριχνε απότομα τις τιμές των ακινήτων, θα προκαλούσε νέες επισφάλειες στους τραπεζίτες.
Παράπλευρος στόχος είναι να βγάλουν στο σφυρί χιλιάδες κατοικίες σε τιμές χαμηλότερες από τις αντικειμενικές τιμές (ισχύουν από το 2007) προκειμένου να τονωθεί η αγορά των ακινήτων και μέσω αυτής τα φορολογικά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού. Συγκυβέρνηση και ιμπεριαλιστικοί Οργανισμοί (ΕΕ - ΔΝΤ) θεωρούν την παρεχόμενη προστασία ως μέτρο «στρέβλωσης της αγοράς», αντικίνητρο για τους τραπεζίτες και εμπόδιο για την ανάκαμψη της κερδοφορίας τους. Με τον «μπαμπούλα» των κατασχέσεων, επιχειρούν να στριμώξουν οικονομικά αδύναμα νοικοκυριά στέλνοντάς τα στα γκισέ των τραπεζών που μόλις πρόσφατα «ανακεφαλαιοποιήθηκαν» με τον προβλεπόμενο πακτωλό των διακρατικών ενισχύσεων. Ασύλληπτα είναι τα ποσά που απέσπασε το τραπεζικό κεφάλαιο από την απογείωση των στεγαστικών δανείων, τα οποία από 11,3 δισ. ευρώ στο τέλος του 2000 διογκώθηκαν και διαμορφώνονται σήμερα στα 75 δισ. ευρώ. Από αυτά περί τα 16 δισ. εμφανίζονται στα «κόκκινα δάνεια» στην κατηγορία των στεγαστικών. Η «θηλιά» γύρω από τη μικρή ιδιοκτησία σφίγγει με το προδιαγραφόμενο, επίσης από το 2014, λεγόμενο ενιαίο τέλος ακινήτων, με την επέκταση του χαρατσιού που ισχύει σήμερα για τα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα, σε εδαφικές γεωργικές εκτάσεις, οικόπεδα κ.ά. Ανάγλυφα προκύπτουν οι στοχεύσεις του κεφαλαίου, για τη συγκέντρωση ακίνητης περιουσίας σε ολοένα και λιγότερα χέρια. Κάθε άλλο παρά τυχαία έρχονται και οι επισημάνσεις τους σχετικά με το «υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης» που καταγράφεται στην Ελλάδα, σε σχέση με άλλα κράτη της ΕΕ.
Τα λαϊκά στρώματα πρέπει να σηκώσουν το μπόι στις κάθε είδους ορέξεις της συγκυβέρνησης, των ιμπεριαλιστικών Οργανισμών (ΕΕ - ΔΝΤ), των μονοπωλίων. Και μπορούμε και πρέπει να τους εμποδίσουμε, να αναπτύξουμε οργανωμένο κίνημα αντίστασης και λαϊκής ανυπακοής, που να αντιστοιχεί στη σημερινή κατάσταση, που να απαντά στο μέγεθος του πλήγματος που ετοιμάζονται να επιφέρουν. Κανένας μόνος του στις ορέξεις της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Μπορούμε να τους σταματήσουμε μέσα από το χτίσιμο και την ανάπτυξη της Λαϊκής Συμμαχίας! Ετοιμότητα, επαγρύπνηση, αλληλεγγύη στην πράξη, κόντρα στις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς.
Ανδρέας ΣΑΚΑΡΕΛΟΣ
Γνωστή ιστορία...
Τον «έλεγχο των δηλώσεων "Πόθεν έσχες" όλων των διοικητών και υποδιοικητών, οι οποίοι υπηρέτησαν το Εθνικό Σύστημα Υγείας, από το 2000 έως και σήμερα» ζήτησε από τον υπουργό Οικονομικών ο υπουργός Υγείας, Αδωνις Γεωργιάδης, ξεθάβοντας το παλιό γνωστό επικοινωνιακό τρικ της διαφθοράς που συνοδεύει πάντα τις περικοπές. Το κάνει αυτό, είπε, επειδή «πρέπει να μπορώ να κοιτάξω την κοινωνία στα μάτια»...
Φυσικά, διαφθορά και σπατάλη υπάρχει. Ομως, δε μας εξήγησε ο υπουργός Υγείας: Πώς γίνεται κάθε φορά η «καταπολέμηση της διαφθοράς» στην Υγεία και την Πρόνοια -δηλαδή η «εξοικονόμηση»- αντί να διευρύνει τις παροχές και τις υπηρεσίες, τις συρρικνώνει; Τι όφελος έχει ο ασθενής, ο ανάπηρος, ο ασφαλισμένος -εκτός από την «ηθική ικανοποίηση»- ότι κάποιοι «πιάστηκαν στα πράσα»; Χασούρα έχει πάντα. Διότι η κάθε εκστρατεία κατά της διαφθοράς και της κατασπατάλησης γίνεται κυρίως για να πέσει στάχτη στα μάτια του λαού, ότι οι περικοπές γίνονται επειδή κάποιοι «έκαναν πάρτι» σε βάρος του. Είπε π.χ. ο υπουργός για τα πλαστά πιστοποιητικά αναπηρίας πως «οι γιατροί που έχουν εμπλακεί σε αυτές τις ιστορίες θα βρεθούν εκτός ΕΣΥ». Δεν είπε όμως ότι θα προσληφθούν άλλοι στη θέση τους για να καλύψουν τα κενά. Ούτε πως τα χρήματα από τις συντάξεις - «μαϊμού» θα πάνε για στήριξη στους ανάπηρους και τις οικογένειές τους.
«Η φαρμακευτική δαπάνη πριν το μνημόνιο είχε φτάσει τα 7 δισ. Φέτος θα κλείσουμε με 2,3 δισ. Μιλάμε για περίπου 5 δισ. παραπάνω το χρόνο. Αντιλαμβάνεστε το νούμερο;», είπε ακόμη περιγράφοντας το «πάρτι στο χώρο της Υγείας». Μα η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης του ΕΟΠΥΥ σημαίνει αύξηση της συμμετοχής από τις τσέπες των ασφαλισμένων. Επιπλέον, έχει να κάνει με την αλματώδη αύξηση της ανεργίας, δηλαδή με λιγότερους ασφαλισμένους που δικαιούνται κάποιες παροχές σε φάρμακα κ.λπ. Για ποιο λόγο να πανηγυρίζουν όλοι αυτοί; «Είδαν» έστω και ένα ευρώ από τα 5 δισ.;
Απαγορεύουν στους μετανάστες να κυκλοφορούν!
G4PHOTOS
Δεν πάει μήνας που γράφαμε για τη γερμανική πόλη Γκμουντ, όπου πρόσφυγες που υποβάλλουν αίτηση χορήγησης ασύλου αναγκάζονται να δουλεύουν ως αχθοφόροι στο σιδηροδρομικό σταθμό, έναντι εξευτελιστικής αμοιβής, και φέροντες ειδική ...σήμανση, φορώντας δηλαδή υποχρεωτικά κόκκινες μπλούζες που τους διακρίνουν απ' τους υπόλοιπους.
Τα νεότερα της αθλιότητας έρχονται από λίγο νοτιότερα, απ' το «θησαυροφυλάκιο» των καπιταλιστών, την Ελβετία. Εκεί, λοιπόν, ορισμένες τοπικές αρχές απαγορεύουν σε όσους έχουν ζητήσει άσυλο και η αίτησή τους ακόμη εκκρεμεί, να επισκέπτονται δημόσιους χώρους, όπως πάρκα, προαύλια σχολείων και δημόσιες βιβλιοθήκες. Απαγορεύεται ακόμα να «χαζεύουν» σε παιδικές χαρές, σχολεία, δημόσιες πισίνες, αλλά και σε εκκλησίες. Κέντρα υποδοχής απαγορεύουν μετακινήσεις μετά τις 5 το απόγευμα. Ενώ σε μία μόνο πόλη έχουν καταρτιστεί 32 «ζώνες αποκλεισμού». Με γνώμονα τη βεβαιότητα ότι οι άνθρωποι αυτοί θα τελέσουν κάποια αξιόποινη πράξη, είναι δηλαδή εκ προοιμίου ένοχοι! Είναι μετανάστες, σκουρόχρωμοι, δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, συνεπώς εν δυνάμει εγκληματίες, φαίνεται να σκέφτονται οι ελβετικές αρχές.
Το δηλητήριο φαίνεται να έχει διαχυθεί καθώς τον περασμένο Ιούνη οι Ελβετοί υπερψήφισαν σε δημοψήφισμα την αύξηση των περιοριστικών μέτρων απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Τόσο περιοριστικά που ουσιαστικά καταργείται το δικαίωμα του ασύλου, καθώς υποχρεώνονται όσοι το ζητούν να κινηθούν μέσω της πρεσβείας της χώρας προέλευσής τους στην Ελβετία! Γεγονός που υψώνει τείχη απροσπέλαστα, ιδίως σε πολιτικούς πρόσφυγες, οι οποίοι φυσικά δεν μπορούν να ελπίζουν στην υποστήριξη των αρχών των κρατών απ' τα οποία διέφυγαν.
Αυτές είναι οι «υποδειγματικές» κι «αξιοσέβαστες» αστικές δημοκρατίες που για τα κέρδη των καπιταλιστών διαλύουν χώρες, αιματοκυλούν λαούς, τους εξωθούν στην προσφυγιά αλλά κι εκεί ακόμα συνεχίζουν να τους κυνηγούν, να τους εκμεταλλεύονται, να τους αντιμετωπίζουν σαν μιάσματα. Η μήτρα που γεννάει φτώχεια και δυστυχία για τους λαούς, ρατσισμό, μισαλλοδοξία, φασισμό, πρέπει να συντριβεί. Κι αυτό το καθήκον βαραίνει κάθε άνθρωπο του μόχθου πέρα κι έξω από καταγωγή, χρώμα, θρησκεία. Καθένας που δεν ξέρει σε ποια άκρη του κόσμου θα τον φέρει αύριο η ανάγκη και που για να πάψει να κυνηγά τις ανάγκες του, και να κυνηγιέται απ' αυτούς που δεν επιτρέπουν την ικανοποίησή τους, πρέπει να αποφασίσει να ξεμπερδεύει μαζί τους.
Σχολείο αμορφωσιάς
Μια εκπαιδευτική αναδιάρθρωση προς το συμφέρον των παιδιών του λαού θα έπρεπε να ξεκινάει από το ερώτημα: Η ανάπτυξη της γνώσης και της παραγωγής δίνει σήμερα τη δυνατότητα να μορφώνονται ολοκληρωμένα σε ένα σχολείο όλα τα παιδιά του λαού και στη συνέχεια να εκπαιδεύονται επαγγελματικά ανάλογα με τις ανάγκες της χώρας ώστε να αναπτύσσονται πλήρως όλες οι παραγωγικές δυνατότητες που υπάρχουν; Η απάντηση που δίνουν σ' αυτό, σε θεωρητικό επίπεδο, ακόμα και οι αστοί αναλυτές είναι καταφατική. Ομως οι αναδιαρθρώσεις στην Εκπαίδευση δεν εξυπηρετούν αυτό το σκοπό και το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για το Λύκειο είναι άκρως αποκαλυπτικό: Το Λύκειο (είτε Γενικό, είτε ΕΠΑΛ) χάνει ακόμα περισσότερο το χαρακτήρα του ως σχολείο και μετατρέπεται σε προγυμναστήριο είτε για τις πανελλαδικές εξετάσεις, είτε για την πρόσκαιρη δουλειά χωρίς δικαιώματα.
Στο άρθρο για το Γενικό Λύκειο μπαίνουν εισαγωγικά λίγες αράδες για το χαρακτήρα του κι από 'κει και πέρα, ο κύριος όγκος του απασχολείται με το πώς θα αξιολογείται, πώς θα δίνει εξετάσεις ο μαθητής σε κάθε τάξη. Κι αυτές οι εξετάσεις μετατρέπονται σε διαγωνισμούς με - κατά το ήμισυ - τυποποιημένα θέματα, για τα οποία οι μαθητές θα προετοιμάζονται όλη τη χρονιά και τα φροντιστήρια θα κάνουν λαμπρές δουλειές. Η έννοια της διαπαιδαγώγησης, της διάπλασης των μαθητών και αντίστοιχα, του ρόλου των δασκάλων να τους καθοδηγήσουν ώστε να γνωρίσουν τις αλήθειες της φύσης και της κοινωνίας και να ανακαλύψουν τις κλίσεις και τα ταλέντα τους... απουσιάζει παντελώς από το Λύκειο που φέρνει η κυβέρνηση. Ολα υποτάσσονται στις τυποποιημένες εξετάσεις - κονσέρβα, στους διαγωνισμούς του ανταγωνισμού από την Α' Λυκείου με το βλέμμα στραμμένο στις πανελλαδικές. Το πνεύμα αυτού του νέου σχολείου θα οδηγεί γονείς και μαθητές να κρίνουν τους εκπαιδευτικούς τους με βάση όχι το τι τους μαθαίνουν, αλλά το πώς τους προετοιμάζουν για τις εξετάσεις - διαγωνισμούς. Να λοιπόν γιατί δεν αποσυνδέεται το Λύκειο από το σύστημα πρόσβασης (ακόμα κι αν οι πανελλαδικές μετατίθενται μετά την αποφοίτηση) αλλά προσδένεται ακόμα περισσότερο στην πρόσβαση.
Αντίστοιχη απώλεια του γενικού μορφωτικού χαρακτήρα σημειώνεται και στο ΕΠΑΛ. Οι μαθητές που θα τελειώνουν τον τριετή κύκλο θα παίρνουν ένα πτυχίο ειδικότητας σχεδόν χωρίς αντίκρισμα. Με το 4ο έτος της μαθητείας, που θα είναι σκαλοπάτι για την πιστοποίηση και την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, επιχειρείται να δελεαστούν οι μαθητές να στραφούν προς τα ΕΠΑΛ. Σε κάθε περίπτωση πάντως, τη στέρεα βασική γενική μόρφωση, πάνω στην οποία θα πρέπει να πατάει η όποια επαγγελματική εκπαίδευση, θα την έχουν εγκαταλείψει πρόωρα, από τα 15 τους χρόνια. Ενώ ταυτόχρονα, ο ένας χρόνος μαθητείας, δηλαδή τσάμπα εργασίας για τους εργοδότες, σε τίποτα δεν αποτελεί και εισιτήριο για δουλειά στο μέλλον, όπως εξάλλου συμβαίνει και σήμερα με τους αποφοίτους των σχολών όπου ισχύει ήδη η μαθητεία.
Κόντρα στις τυποποιημένες, κονσερβοποιημένες δεξιότητες και την τσάμπα εργασία στα ΕΠΑΛ και την κατάρτιση, η νέα γενιά μαζί με τους γονείς, με τους καθηγητές και κυρίως με όλους τους εργαζόμενους που αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους, έχουν χρέος να αντιτάξουν τον αγώνα για ένα σχολείο που θα μορφώνει όλα τα παιδιά μέχρι τα 18 τους χρόνια. Αυτή είναι η σύγχρονη απαίτηση και ανάγκη σήμερα.
Feeds
