Παπαγεωργίου Βασίλης

Εχει λόγους να διαμαρτύρεται ο ΣΥΡΙΖΑ, σαν πικαρισμένη ντάμα που την άφησε στα κρύα του λουτρού ο καβαλιέρος της. Ανακαλύπτει «δεξιά μετατόπιση» της σοσιαλδημοκρατίας, γιατί πώς αλλιώς να δικαιολογήσει το γεγονός ότι για πολύ καιρό φλέρταρε ξεδιάντροπα μαζί της, ξεπλένοντάς την και συγκαλύπτοντας ότι ήταν η δύναμη που διεκπεραίωσε το μεγαλύτερο όγκο των φιλομονοπωλιακών αντιλαϊκών ανατροπών.

Ταυτόχρονα, στον ανταγωνισμό του με το ΠΑΣΟΚ για τα σκήπτρα της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας το σχετικό άρθρο της «Αυγής» τοποθετείται υπέρ της γνωστής και μη εξαιρετέας «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» και εναντίον της «Προοδευτικής Συμμαχίας», βάλλοντας κατά του γερμανικού SPD που ανέλαβε την πρωτοβουλία.

Πρόκειται για το ίδιο κόμμα στο οποίο προ ολίγων μηνών ο Αλ. Τσίπρας έδινε εξετάσεις, δηλώνοντας: «Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ο συνομιλητής της στην Ελλάδα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, μια παράταξη που έχει πρόταση για την Ευρώπη» και άρα όχι το ΠΑΣΟΚ! Καμάρωνε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ επειδή στελέχη όπως ο Χ. Σμιτ ασπάζονται τις θέσεις του κόμματός του.

Μάλιστα, φαίνεται πως ήταν αμοιβαία τα... αισθήματα, με τον πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Χ. Σβόμποντα να τάσσεται υπέρ της συμμετοχής του ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση της χώρας, διαμηνύοντάς του ότι θα έχει την υποστήριξη της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Ολα αυτά αφού κατά δήλωσή του σε συναντήσεις με συμβούλους του ΣΥΡΙΖΑ διατυπώθηκαν από μέρους τους «ρεαλιστικότερες προσδοκίες».

Κρατάει χρόνια το φλερτ των ευρωοπορτουνιστών με τη σοσιαλδημοκρατία. Και δε θα περίμενε κανείς καμία άλλη αντίδραση από το ΣΥΡΙΖΑ που σταδιακά μεταλλάσσεται σε κόμμα σοσιαλδημοκρατικό και επιδιώκει να συναγελάζεται με δυνάμεις που έχουν ρημάξει τους λαούς.

Σαν γύφτικο σκεπάρνι καμαρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την πρόταση της προέδρου της ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο Γκ. Τσίμερ να είναι ο Αλ. Τσίπρας ο προτεινόμενος της ευρωομάδας για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν. Η ιδέα που πέταξε η Γερμανίδα ευρωβουλευτής πατάει στις συζητήσεις που γίνονται για εκλογή του προέδρου της Κομισιόν -θέση που σήμερα κατέχει ο Ζ.Μ. Μπαρόζο- απευθείας απ' το Ευρωκοινοβούλιο και όχι απ' τη Σύνοδο Κορυφής όπως ισχύει.

«Εξαιρετικά τιμητική» χαρακτηρίζει την πρόταση η «Αυγή», ενώ ο Δ. Παπαδημούλης (ρ/σ ΦΛΑΣ) σχολιάζει: «Είναι τιμητική για τον ίδιον, για τον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και για την ίδια τη χώρα. Οταν μια πολιτική οικογένεια σκέφτεται και διατυπώνει δημόσια μια τέτοια ιδέα, αυτό είναι εξαιρετικά θετικό και μόνο ικανοποίηση δημιουργεί σε όλους μας στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ (...) "μετράει" πολύ και έχει γίνει σημείο αναφοράς όχι μόνο για την Ευρωπαϊκή Αριστερά αλλά και για ευρύτερες προοδευτικές δυνάμεις».

Η ουσία όμως του ζητήματος που προκαλεί τόση χαρά και ικανοποίηση στον όλο ΣΥΡΙΖΑ είναι αποκαλυπτική των βλέψεων και προθέσεών του. Η Κομισιόν βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα της ευρωενωσιακής λυκοσυμμαχίας, είναι το επιτελείο που επεξεργάζεται, διαμορφώνει τις πλέον σκληρές αντιλαϊκές προτάσεις που βαθαίνουν τη φιλομονοπωλιακή στρατηγική της ΕΕ, εγγυήτρια της κοινοτικής νομοθεσίας που ισοπεδώνει εργασιακά ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα των λαών. Είναι αυτό το ιερατείο που ο ΣΥΡΙΖΑ κατακεραυνώνει κατά καιρούς, για να αφήσει βεβαίως στο απυρόβλητο την ΕΕ ως σύνολο.

Πέρυσι μάλιστα αποφασίστηκε να δοθούν υπερεξουσίες στην Κομισιόν. Ηταν τον Ιούνη του 2012 που η Αλ. Παπαρήγα δήλωνε: «Θέλουμε να απευθύνουμε ένα ερώτημα σε όλα τα κόμματα και ιδιαίτερα σ' αυτά τα κόμματα που θέλουν να κυβερνήσουν ή είναι πιθανόν να κυβερνήσουν ή να πάρουν μέρος στην κυβέρνηση: Ποια είναι η θέση τους, τώρα μάλιστα που η κρίση στην Ευρωζώνη βαθαίνει και έχουμε τα νέα μνημόνια και τα νέα συστήματα στην Ισπανία, τι θέση θα πάρουν στο σχέδιο που έρχεται στη Σύνοδο, όπου ζητούνται περισσότερες και πρωτόγνωρες υπερεξουσίες στην Κομισιόν, όπου θα αποφασίζει η ίδια για τους εθνικούς προϋπολογισμούς, για τη φορολογία στα κράτη - μέλη, για το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Τι στάση θα κρατήσουν απέναντι στις υπερεξουσίες. Θα ανοίξουν τη συζήτηση ή θα αρνηθούν να πάρουν μέρος, κάτι που βεβαίως για μας είναι και το πιο σωστό και το πιο εύστοχο».

Οπως φαίνεται, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κρατιέται να πάρει θέση, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Ας επιταχύνει όμως, υπάρχει και η πρόταση Ασμουσεν για κατάργηση της Κομισιόν. Μη μείνει με τη χαρά...

Γρηγοριάδης Κώστας

Παρόλο που ο ΣΦΕΑ ξεκαθάρισε ότι η εν λόγω ημερίδα δεν αποτελεί δική του εκδήλωση και μάλιστα με επιστολή διαμαρτυρίας του ίδιου του προέδρου του ΣΦΕΑ σε εφημερίδα, η «Αυγή» επιμένει και με το χθεσινό της δημοσίευμα να παρουσιάζει την «πρωτοβουλία μελών του ΣΦΕΑ» (και άλλων που ανήκουν βασικά στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ), ως «ημερίδα του ΣΦΕΑ». Συνεχίζει δηλαδή να γράφει συνειδητά ψέματα.

Η επιμονή της «Αυγής» να βαφτίζει τις δραστηριότητες που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ ως δραστηριότητες μαζικών φορέων, είναι μια επιπλέον απόδειξη του σεβασμού που (δεν) δείχνει η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ στους ίδιους τους μαζικούς φορείς και τη δράση τους. Δείχνει επίσης το επίπεδο της δημοσιογραφίας. Δε σέβονται τίποτα. Ούτε την αλήθεια. Κατά τα λοιπά «κόπτονται» περί «αυτονομίας του κινήματος», διαφάνειας και άλλα παρόμοια...

«Ιστορικό ρεκόρ» χαρακτηρίζεται η αύξηση που καταγράφει στη συνολική χωρητικότητά του ο ελληνόκτητος στόλος, σύμφωνα με τα ετήσια στοιχεία που δημοσίευσε πρόσφατα η Ελληνική Επιτροπή Ναυτιλιακής Συνεργασίας του Λονδίνου Committee. Συγκεκριμένα, μέχρι και το Μάρτη του 2013, η συνολική χωρητικότητα του ελληνόκτητου στόλου ανερχόταν στους 265.336.520 τόνους. Δηλαδή, αυξήθηκε κατά 1,3 εκατ. τόνους σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα, ενώ αντιστοιχεί πλέον στο 25% της παγκόσμιας χωρητικότητας! Επιπλέον, οι Ελληνες εφοπλιστές από τις αρχές του 2013 και μέχρι το Μάρτη, δηλαδή μέσα σε τρεις μήνες, παρήγγειλαν 41 καράβια (όχι βέβαια σε ελληνικά ναυπηγεία), αξίας 3,149 δισ. δολαρίων!

Αυτά τα απίστευτα μεγέθη καταγράφονται σε περίοδο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης. Ερχονται να δείξουν για πολλοστή φορά τα δυσθεώρητα κέρδη που έχουν συσσωρεύσει οι Ελληνες εφοπλιστές. Κέρδη που τα έχουν «πληρωμένα» οι ναυτεργάτες με τον ιδρώτα και το αίμα τους, την επέκταση της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας στα καράβια, τη λεηλασία σε βάρος του ΝΑΤ και όλων των ασφαλιστικών τους ταμείων. Τα έχει πληρωμένα συνολικά ο εργαζόμενος λαός που η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ τον έχει γονατίσει από τη φτώχεια, την ανεργία, τα χαράτσια, για να εξασφαλίζει τρελά προνόμια, πλήρη φοροαπαλλαγή και δισεκατομμύρια επιδοτήσεων στους εφοπλιστές. Τελευταία απλόχερη προσφορά από κυβέρνηση και ΕΕ προς τους εφοπλιστές είναι η συγχρηματοδότηση προγράμματος για να τους εξασφαλίσουν στην κυριολεξία τζάμπα ναυτεργατικό δυναμικό. Το πρόγραμμα θα στοιχίσει σε πρώτη φάση 6.400.000 ευρώ και αφορά 1.000 ναυτεργάτες, οι οποίοι τον Αύγουστο θα μπαρκάρουν στα καράβια ανασφάλιστοι και θα πληρώνονται από το Γραφείο Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας, με μισθό λιγότερο από το ένα τρίτο του μισθού που προβλέπουν οι Συλλογικές Συμβάσεις. Και μετά έχουν το θράσος οι εφοπλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι να μιλάνε για «ναυτιλιακό θαύμα» και «ελληνικό δαιμόνιο»...

«Μέσα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων, το Πυροσβεστικό Σώμα και η Πολιτική Προστασία είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες προκλήσεις», δήλωσε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, Ν. Δένδιας, κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού, Αντ. Σαμαρά, στο υπουργείο. Ο ίδιος ο υπουργός θυμίζουμε πως τόνιζε σε υψηλούς τόνους, από το βήμα της Βουλής, ότι «ο στόλος των αεροσκαφών, που είναι το κύριο όπλο πυρόσβεσης, είναι γερασμένος και χρειάζεται αλλαγή», «έχουμε και μεγάλο πρόβλημα στα αυτοκίνητα» και «ελπίζω να μη μας κοστίσει την περίοδο που έρχεται».

Παίζοντας με τις λέξεις, ο Ν. Δένδιας χρησιμοποίησε το... «πλαίσιο των δυνατοτήτων» θέλοντας έτσι να καλύψει τη συνειδητή υποβάθμιση - και από αυτή τη (συγ)κυβέρνηση - της Πυροσβεστικής, με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, τα παλιά υλικοτεχνικά μέσα που έχουν στην κατοχή τους οι πυροσβέστες, τα φθαρμένα λάστιχα, τα χαλασμένα οχήματα και τη... βερεσέ βενζίνη που βάζουν στα πυροσβεστικά οι εργαζόμενοι. Επίσης, θέλησε να κρύψει τις περικοπές στις δαπάνες για το Σώμα που το 2013 είναι μειωμένες κατά 5.162.000 ευρώ σε σχέση με αντίστοιχες του 2012 και κατά 30% σε σχέση με αυτές του 2009.

Σαν να μη φτάνουν όλα αυτά, για άλλη μία χρονιά οι εργαζόμενοι στην Πυροσβεστική καλούνται να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων με πετσοκομμένους μισθούς, με κουτσουρεμένα εργασιακά δικαιώματα, με ελλιπή μέτρα υγιεινής και ασφάλειας και με μόνο όπλο το φιλότιμο...

Δεν είναι η πρώτη φορά, τα τελευταία τρία τουλάχιστον χρόνια, που η κυβέρνηση και τα επιτελεία της προσπαθούν να καλλιεργήσουν την ψευδαίσθηση στο λαό ότι οι θυσίες του πιάνουν τόπο, ότι η ανάκαμψη της οικονομίας είναι προ των πυλών και ότι από αυτή έχει να κερδίσει ο ίδιος. Πριν και μετά από κάθε αντιλαϊκό ορόσημο, είτε αυτό αφορούσε την υπογραφή ενός από τα μνημόνια, είτε τη συνεδρίαση μιας Συνόδου Κορυφής της ΕΕ με θέμα την κρίση, είτε μια αναθεώρηση του δημοσιονομικού προγράμματος, στο πλαίσιο της συμφωνίας με την τρόικα, τα αστικά επιτελεία οργίαζαν, προσπαθώντας να πείσουν το λαό ότι η έξοδος από τα βάσανα είναι κοντά και πως αν κάνει λίγη υπομονή ακόμα, θα ανταμειφθεί με καλύτερους όρους διαβίωσης. Με δεδομένα τα μέτρα που ετοιμάζουν για το λαό μπροστά και στο μεσοπρόθεσμο του Ιούνη, η προπαγάνδα τους δεν εκπλήσσει.