ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το αίσχος των φασιστοειδών

Λάδι το εκμεταλλευτικό σύστημα που την γέννησε και το υποστηρίζει βγάζει η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή με αφορμή τα γεγονότα στη Μανωλάδα.

Σε ανακοίνωσή της από τη μια τάχα τα «καταδικάζει», όπως: «Καταδικάζει επίσης όσους εντελώς παράνομα δίνουν δουλειά σε λαθρομετανάστες, στερώντας το ψωμί από χιλιάδες ελληνικές οικογένειες». Καλεί μάλιστα να «μην παριστάνουν τους ευαίσθητους όλοι αυτοί που έφεραν τους ξένους παράνομα στη χώρα και ανέχονται μέχρι σήμερα τη μαύρη εργασία και την εκμετάλλευσή τους. Αριστεροί και δεξιοί πολιτικάντηδες, δήθεν ανθρωπιστές, είναι συνυπεύθυνοι και για το δουλεμπόριο των αλλοδαπών και για τα τεράστια προβλήματα που προξενούν οι λαθρομετανάστες στον ελληνικό λαό. Μόνο η Χρυσή Αυγή έχει ξεκάθαρη θέση για το ζήτημα: Αμεση απέλαση όλων των λαθρομεταναστών! Οριστικό τέλος στην παράνομη εργασία των αλλοδαπών!».

Παρακάτω απειλεί ότι «Αν έρθει στα πράγματα η Χρυσή Αυγή, όσοι κάνουν τις δουλίτσες τους και τα οικονομούν από τους λαθρομετανάστες θα έχουν πολύ σοβαρό πρόβλημα. Σίγουρα θα χάσουν λεφτά και σίγουρα θα υποστούν ποινικές κυρώσεις για τη μαύρη εργασία που προωθούν». Στην πραγματικότητα, πίσω από τους υποκριτικούς λεονταρισμούς της, η φασιστική οργάνωση αποσιωπά το γεγονός ότι ντόπιοι και μετανάστες βιοπαλαιστές βιώνουν λίγο - πολύ τον ίδιο εργασιακό μεσαίωνα στον καπιταλιστικό παράδεισο της ΕΕ και των μονοπωλίων που μια σειρά κόμματα και μορφώματα των αστών, όπως και η Χρυσή Αυγή, υπερασπίζονται.

Χαρακτηριστικά, η μαύρη εργασία και η εκμετάλλευση που τάχα καταγγέλλει η Χρυσή Αυγή, ακριβώς αυτό υπηρετεί και η ίδια, ψάχνοντας για μια σειρά μεγαλοεργοδότες (τσιφλικάδες, εργολάβους, ξενοδόχους) πάμφθηνους εργάτες με 18 ευρώ μεροκάματο, δίχως ένσημο και ασφάλιση, ακριβώς όπως θέλουν κυβέρνηση, ΕΕ, τρόικα.

«Ανάσχεση της ανεργίας» όπως ... ενίσχυση των επιχειρηματιών

Η ενίσχυση των επιχειρηματιών με ζεστό χρήμα (επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών), προκειμένου να απασχολήσουν τζάμπα εργαζόμενους, τα προγράμματα ανακύκλωσης των ανέργων και για διάστημα λίγων μηνών (που ήδη έχει βάλει σε εφαρμογή το υπουργείο Εργασίας και ο ΟΑΕΔ), η άγρια εκμετάλλευση των νέων με το «μανδύα» της μαθητείας, είναι το πακέτο των προτάσεων του ΠΑΣΟΚ για τη δήθεν «ανάσχεση» της ανεργίας που επανέλαβε ο πρόεδρός του, Ευάγγελος Βενιζέλος, κατά την επίσκεψή του στην κεντρική διοίκηση του ΟΑΕΔ.

Ενδεικτικά, αναφέρθηκε στην ανάγκη «στήριξης» 500.000 υφιστάμενων θέσεων εργασίας σε επιχειρήσεις, στην ανάγκη της δημιουργίας 200.000 θέσεων προσωρινής απασχόλησης στους Δήμους με την κοινωφελή εργασία και στους φορείς της λεγόμενης κοινωνικής εργασίας, καθώς και στην ανάγκη διεύρυνσης της μαθητείας στον ιδιωτικό τομέα.

Μόνο που οι παραπάνω προτάσεις δεν έχουν καμία σχέση με τον υποτιθέμενο στόχο του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή τη δήθεν «ανάσχεση» της ανεργίας. Αντίθετα, ικανοποιεί πλήρως και για πολλοστή φορά τις ανάγκες των επιχειρηματιών για ενισχυμένες και πολλαπλές «ανάσες» κερδοφορίας με «γυμνούς» από δικαιώματα εργάτες και μεροκάματα πείνας.

Με αφορμή το θάνατο του 8χρονου στο γήπεδο

Το πρόσφατο τραγικό περιστατικό με το θάνατο ενός 8χρονου παιδιού σε ποδοσφαιρικό γήπεδο 5Χ5 και μάλιστα μπροστά στα μάτια του πατέρα του, όταν χτυπήθηκε από το δοκάρι του τέρματος, έφερε στην επιφάνεια για μια ακόμη φορά αυτό που όσο και να προσπαθούν οι εκάστοτε αρμόδιοι να κρύψουν δε γίνεται να κρυφτεί. Την επικινδυνότητα του μοντέλου του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού, που δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά το μέσο για το κέρδος κάποιων. Αυτού του αθλητισμού που μπροστά στα κέρδη δεν υπολογίζει ούτε καν τις ανθρώπινες ζωές, αφού τα πάντα κινούνται μόνο γύρω από την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εκμετάλλευση της ανάγκης για άθληση. Αυτού του αθλητισμού που λειτουργεί ως μέσο αφαίμαξης και των τελευταίων χρημάτων από τα έσοδα της λαϊκής οικογένειας προκειμένου τα μέλη της να μπορούν να αθληθούν. Του αθλητισμού που δεν μπορεί να παρέχει στους αθλούμενους ούτε την παραμικρή εγγύηση για τη σωματική τους ακεραιότητα.

Τα όσα ακολούθησαν της συγκεκριμένης τραγωδίας μαρτυρούν άλλωστε την προχειρότητα με την οποία στήνεται όλο το παιχνίδι του κέρδους. Αθλητικοί χώροι που μοιάζουν με παγίδες θανάτου για όσους τους χρησιμοποιούν, έλλειψη ακόμα και των στοιχειωδών μέσων ασφαλείας, ανυπαρξία γιατρού ή και σε κάποιες περιπτώσεις απουσία δυνατότητας για παροχή πρώτων βοηθειών. Κοντά σ' όλα αυτά και το δαιδαλώδες τοπίο για το ποιος έχει την ευθύνη των συγκεκριμένων χώρων κτλ. Είναι χαρακτηριστικό ότι το συγκεκριμένο γήπεδο δεν υπήρχε καν στον κατάλογο του Δήμου Ηλιούπολης προκειμένου να ελέγχεται, αφού, μετά τη δημιουργία του, το 2006, παραχωρήθηκε στην ΠΑΕ της περιοχής η οποία το έδωσε πίσω στο Δήμο, ο οποίος όμως δεν μπορούσε να αντέξει το βάρος συντήρησης και το έδωσε για χρήση σε 4 σωματεία της περιοχής. Εκατοντάδες τέτοιοι χώροι υπάρχουν σε όλη τη χώρα...

Οι περικοπές στη χρηματοδότηση των δήμων και οι περικοπές σε προσωπικό, έχουν οδηγήσει σε τραγικά φαινόμενα, όπως αυτό στην Ηλιούπολη. Ετσι, οι δήμοι δεν μπορούν να τα λειτουργήσουν και είτε τα παραχωρούν σε ποδοσφαιρικές εταιρείες και σε επιχειρηματίες είτε βάζουν λουκέτο είτε λειτουργούν χωρίς τις απαραίτητες προδιαγραφές για την ασφάλεια των παιδιών και των αθλητών. Από την άλλη υπάρχουν τα ιδιωτικά γήπεδα που μετατρέπονται σε κερδοφόρες επιχειρήσεις. Αυτή η κατάσταση δεν αφορά μόνο τις αθλητικές υποδομές και δραστηριότητες. Αφορά όλο το φάσμα της ζωής της λαϊκής εργατικής οικογένειας. Πρόνοια, Υγεία, Αθλητισμός, Πολιτισμός, Αναψυχή, είναι δράσεις των δήμων που περιορίζονται ή διακόπτονται οριστικά εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής.

Μοιραία, φτάσαμε στο σημείο να θρηνήσουμε ένα ακόμα μικρό παιδί που έχασε τη ζωή του, μέσα σε τέτοιες συνθήκες. Σήμερα πλέον, γίνεται ξεκάθαρη η ανάγκη ενός κινήματος από τα λαϊκά στρώματα, τους εργαζόμενους, τη νεολαία προκειμένου να απαιτήσουν να γίνει πράξη το δικαίωμα στην άθληση με κρατική ευθύνη, που θα μεριμνά για μια σειρά σημαντικά ζητήματα όπως για την υγεία των αθλουμένων, την ποιότητα της υλικοτεχνικής υποδομής, την επιστημονική υποστήριξη από εξειδικευμένο προσωπικό κλπ.

Μπάμπης ΤΣΟΥΡΜΠΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

Προσπάθεια συγκάλυψης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στα γεγονότα της Μανωλάδας αναφέρθηκε χτες ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Γιώργος Κοντογιάννης, μιλώντας στο ραδιόφωνο (9.84). λέγοντας: «Πρόκειται για ακραίο αλλά μεμονωμένο γεγονός. Αφορά έναν μόνο παραγωγό (...) Μεμονωμένα περιστατικά υπάρχουν, όμως δεν μπορεί να "τσουβαλιάζουμε" μια υγιή παραγωγική δραστηριότητα στην περιοχή (...) Αυτός ο άνθρωπος είναι γνωστός στην τοπική κοινωνία και στις αρχές για το ότι κάνει συστηματικά τέτοια πράγματα, όπως και οι επιστάτες του για διάφορα άλλα αδικήματα. Η δικαιοσύνη και οι αρχές οφείλουν να τους τιμωρήσουν παραδειγματικά, διότι δεν μπορεί η έκνομη δραστηριότητα ενός να ρίχνει λάσπη στη δραστηριότητα όλων των άλλων»... Δηλαδή, σύμφωνα με το βουλευτή της ΝΔ, ένας κακός επιχειρηματίας και η κακιά η ώρα φταίνε για το μακελειό σε βάρος των μεταναστών εργατών γης, που -όπως είπε- δεν είναι αντιπροσωπευτικό των συνθηκών εργασίας και της συμπεριφοράς που δείχνουν οι καπιταλιστές φραουλάδες της περιοχής στους εργαζόμενους που απασχολούν. Λες και δεν έγιναν τα ίδια το 2008, όταν πάλι απεργούσαν οι εργάτες γης στη Μανωλάδα. Και συνέχισε λέγοντας ότι οι εργάτες πληρώνονται από 22 έως 25 ευρώ την ημέρα για εργασία από τις 7 το πρωί έως τη μια το μεσημέρι». Δηλαδή, οι μετανάστες εργάτες όχι μόνο δεν έχουν κανένα λόγο να διαμαρτύρονται, αλλά είναι και από τους ευνοημένους, αφού για 6 ώρες δουλειάς (!) πληρώνονται 20 - 25 ευρώ!

Η αλήθεια βέβαια είναι τελείως διαφορετική και αυτή θέλει να κρύψει ο συγκεκριμένος βουλευτής, το κόμμα του και συνολικά η κυβέρνηση. Πρώτ' απ' όλα λέει ψέματα για τις ώρες δουλειάς. Οι μετανάστες εργάτες δουλεύουν από ήλιο σε ήλιο. Από τα ξημερώματα μέχρι να βραδιάσει γι' αυτά τα 20-25 ευρώ. Η αλήθεια είναι ότι οι χιλιάδες μετανάστες εργάτες ζούνε και δουλεύουν μέσα σε άθλιες συνθήκες, παραμένουν συστηματικά απλήρωτοι από τους μεγαλοεργοδότες της περιοχής και πέφτουν θύματα εκβιασμών και τραμπουκισμού από τους επιστάτες τους. Αυτά υπηρετεί η πολιτική της κυβέρνησης γι' αυτό και η αγωνιώδης προσπάθεια συγκάλυψης των επιχειρηματιών που τα κέρδη τους είναι βουτηγμένα στο αίμα.

Η κυριακάτικη αργία

Γρηγοριάδης Κώστας

Οτι το ψέμα συγκαταλέγεται στα βασικά επικοινωνιακά όπλα της κυβέρνησης, το ξέρουν οι πάντες και αφορά σχεδόν όλους τους τομείς που η συγκυβέρνηση προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αντιλαϊκού χαρακτήρα μέτρα που παίρνει. Αυτό όμως που συμβαίνει με τις μεθοδεύσεις γύρω από την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, φαίνεται να μην έχει προηγούμενο.

Το κύριο επιχείρημα, λοιπόν, που προβάλλει για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, είναι, άκουσον - άκουσον, η τόνωση της αγοραστικής κίνησης και η στήριξη του εισοδήματος που έχουν τα μικρά καταστήματα. Εκεί φτάσαμε. Να θεωρούμε ότι το πρόβλημα που υπάρχει στην αγορά είναι η έλλειψη χρόνου εκ μέρους των καταναλωτών, οι οποίοι δεν μπορούν να βρουν κάποια στιγμή μέσα στη βδομάδα για να κάνουν τα ψώνια τους και η μόνη λύση που τους απομένει είναι η Κυριακή.

Με δυο λόγια η κυβέρνηση, προκειμένου να ικανοποιήσει ένα πάγιο αίτημα του μεγάλου κεφαλαίου, υποστηρίζει - και δείχνει ότι το υποστηρίζει στα σοβαρά - ότι ο κόσμος θέλει να ψωνίσει, θέλει να κάνει αγορές, θέλει να καλύψει τις υπαρκτές του ανάγκες, αλλά δεν μπορεί να ικανοποιήσει αυτό το δικαίωμα, επειδή τα καταστήματα είναι κλειστά τις Κυριακές.

Αλλά και από τη σκοπιά των καταστηματαρχών να το δει κανείς, και μάλιστα από τη σκοπιά των μικροκαταστηματαρχών, το μόνο που δε ζητάνε οι εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες του χώρου, είναι η αύξηση των ωρών λειτουργίας των μαγαζιών τους. Οπως, μάλιστα, εξηγούν σε περιόδους που περιμένουν πως και πως να κάνουν σεφτέ, μία ακόμα μέρα εργασίας σημαίνει επιπλέον σωματική κούραση και αντοχή, σημαίνει μεγαλύτερο κόστος λειτουργίας. Γι' αυτό, άλλωστε, και σε πρόσφατη έρευνα το 90% των εμπόρων δήλωσε κατά της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας. Αλλωστε, το πραγματικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αυτοαπασχολούμενοι είναι αυτό του ανταγωνισμού με τα μεγαθήρια που τους ξεκληρίζει, ιδιαίτερα μαζικά σε συνθήκες κρίσης.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ε, όχι και επιβράβευση της καταστολής!

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η πρότασή μας για συνάρτηση της χρηματοδότησης των ιδρυμάτων με την αξιολόγησή τους, η επιμονή μας για την ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών μας, η οριστική εφαρμογή του νόμου για το άσυλο και η ιδέα μας για τη δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας κέρδισαν την εμπιστοσύνη των φοιτητών»! Η παραπάνω δήλωση για το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών, ανήκει στον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ, Α. Παπαμιμίκο.

Βέβαια κανείς δεν αμφισβητεί ότι παραμένει ο αρνητικός συσχετισμός στο φοιτητικό κίνημα και ότι η ΔΑΠ κρατάει την πρώτη θέση. Ομως για επιβεβαίωση μιλάει κάποιος όταν επιβραβεύεται, όταν αυξάνεται κλπ. Η ΔΑΠ στις φετινές εκλογές στα πανεπιστήμια έπεσε σε ψήφους και ποσοστό, ενώ σε ψήφους είχε πέσει και πέρσι καταφέρνοντας ίσα ίσα να μην εμφανίσει διακριτή πτώση ποσοστού. Αρα δεν μπορεί να επαίρεται ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ ότι οι φοιτητές επιβραβεύουν την κατασταλτική πολιτική στα πανεπιστήμια...

Πολύ δε, περισσότερο που όταν οι ΔΑΠίτες πάνε να προσεγγίσουν φοιτητές για να τους πείσουν να ψηφίσουν την παράταξή τους, δε λένε στους φοιτητές «ψηφίστε μας γιατί θα σας κάνουμε να ξεχάσετε το άσυλο και θα σας φέρουμε αστυνομία στις σχολές»... φροντιστηριακές σημειώσεις, εκδουλεύσεις, ρουσφέτια τάζουν για να μαζέψουν ψήφους ή στην καλύτερη περίπτωση συγκεντρώνουν ψήφους «προσωπικούς», «της παρέας».

Θέλουν όμως να καλλιεργήσουν το βαθύ συντηρητισμό τους στις νεανικές συνειδήσεις. Και εκεί στοχεύουν δηλώσεις σαν αυτή του Α. Παπαμιμίκου.

Ο υπουργός έδωσε εντολή...

Ο υπουργός Εργασίας έβγαλε ανακοίνωση για να «καταδικάσει» το «θλιβερό περιστατικό», όπως το χαρακτήρισε, την άγρια εγκληματική ένοπλη επίθεση κατά των μεταναστών εργατών γης στη Μανωλάδα. Ακόμα και στις λέξεις ψάχνουν να βρούνε ελαφρυντικά για τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Μην τους πιστεύετε. Είναι υποκριτές. Είναι εντολοδόχοι της εργοδοσίας, προστάτες των καπιταλιστών μεγαλοκτηματιών, αβανταδόροι της πιο άγριας και απάνθρωπης εκμετάλλευσης. Τέτοια γεγονότα είναι απόρροια και της δικής τους πολιτικής. Η δική τους πολιτική, η ανοχή απέναντι σε κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία, εκτρέφει και επωάζει τα εγκλήματα κατά της εργατικής τάξης, κατά Ελλήνων και μεταναστών εργατών. Μην τους ακούτε. Δεκάρα τσακιστή δε δίνουν για την εξαθλίωση που μαστίζει Ελληνες και μετανάστες εργάτες. Εδωσε - δήλωσε ο υπουργός - εντολή στην Επιθεώρηση Εργασίας.

Σε ποιους τα λένε αυτά; Επρεπε να γίνει η εγκληματική επίθεση για να ελεγχθούν οι συνθήκες «άγριας Δύσης» που επικρατούν στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας; Μήπως δεν είχαν προηγηθεί ανάλογα γεγονότα τα προηγούμενα χρόνια; Αλλά, ακόμα και αν δεν είχαμε τέτοια γεγονότα: Τι γίνεται με τους χιλιάδες εργάτες γης που δουλεύουν σε απάνθρωπες συνθήκες, χωρίς ασφάλιση, απλήρωτοι και διαρκώς εκβιαζόμενοι. Αυτή η κατάσταση είναι μόνιμη. Βοά η κοινωνία. Τι κάνουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους, οι υπηρεσίες των Ταμείων που χάνουν καθημερινά χιλιάδες ευρώ από την ανασφάλιστη εργασία; Τι κάνει το υπουργείο Εργασίας και ο αρμόδιος υπουργός; Δεν κάνει τίποτα ουσιαστικό. Χτες έβγαλε μια ανακοίνωση μόνο για επικοινωνιακό «ξεκάρφωμα». Θα τον ακούσουμε ξανά, την επόμενη φορά, - ή όποιον είναι στη θέση του - όταν θα 'χει διαπραχθεί ακόμα ένα έγκλημα σε βάρος της εργατικής τάξης. Ως τότε... ησυχία τάξη και προπαντός ασφάλεια θα βασιλεύει στον κάμπο!

Συνειδητή διαστρέβλωση

Είναι γνωστή και προσφιλής μέθοδος στον αστικό Τύπο η τακτική της διαστρέβλωσης των λεγόμενων κάποιου, αποσπώντας μια - δυο φράσεις από μια ολόκληρη δήλωση και παρουσιάζοντάς τες αποκομμένες έτσι ώστε να δημιουργούν την αντίθετη ακριβώς θέση από αυτό που λέει η ίδια η δήλωση. Αυτή τη γνωστή μέθοδο ακολουθεί η εφημερίδα «Δημοκρατία» στο χτεσινό της φύλλο, στα ρεπορτάζ για τις φοιτητικές εκλογές: Φιλοξενεί έξι δηλώσεις φοιτητριών και φοιτητών, ανάμεσά τους και δυο φοιτήτριες από την Πανσπουδαστική ΚΣ και από όλες τις δηλώσεις επιλέγει αποσπάσματα τέτοια που να λένε ότι «οι φοιτητές είναι απογοητευμένοι», «έχουν σιχαθεί τις εκλογές και δεν περιμένουν ότι μπορεί να βγει κάτι από αυτές» κ.ο.κ. Με αυτόν τον τρόπο εμφανίζει τις φοιτήτριες της ΠΚΣ να σπέρνουν με τις δηλώσεις τους απαισιοδοξία ότι τάχα τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει και να δικαιολογούν, στο όνομα της απογοήτευσης των φοιτητών, την αποχή!

Οι δυνάμεις της ΚΝΕ και της ΠΚΣ μέσα στις σχολές των πανεπιστημίων και ΤΕΙ ήταν οι πρώτες και οι μόνες την τελευταία δεκαετία που κατήγγειλαν τον εκφυλισμό που έχουν επιφέρει στο φοιτητικό κίνημα οι δυνάμεις που κυριαρχούν σε αυτό, η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ. Δε μίλησαν γενικά κι αόριστα για μια απογοήτευση, αλλά για συγκεκριμένες πρακτικές των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ που έχουν οδηγήσει τους συλλόγους να μη λειτουργούν, που δε συγκροτούν τα ΔΣ, που αποφασίζουν μόνες τους χωρίς τη γνώμη των φοιτητών κ.ο.κ. Ποτέ όμως δεν έμειναν στην περιγραφή αυτής της κατάστασης και των ενόχων. Πάντα καλούσαν και καλούν τους φοιτητές να πάρουν την υπόθεση της οργάνωσης του κινήματος στα δικά τους χέρια, να απομονώσουν τις δυνάμεις του εκφυλισμού και να ζωντανέψουν τους συλλόγους και τα συλλογικά τους όργανα. Και τις εκλογές τις βλέπουν ενταγμένες μέσα σε αυτή τη διαδικασία, ως ένα βήμα στην κατεύθυνση αλλαγής των αρνητικών συσχετισμών, ως βήμα μπροστά για την οργάνωση του κινήματος.

Οταν όμως από μια τέτοια ανάλυση αποσπάς μια - δυο ατάκες περιγραφής της κατάστασης και αποσιωπάς όλα τα υπόλοιπα για τους ενόχους και για τη διέξοδο, τότε διαστρεβλώνεις και προβοκάρεις. Στην περίπτωση της εφημερίδας «Δημοκρατία» δε, φαίνεται ότι η διαστρέβλωση και η προβοκάτσια είναι συνειδητή, αφού χτες οι φοιτήτριες της ΠΚΣ διάβασαν στην εφημερίδα εκ διαμέτρου αντίθετες από αυτές που στην πραγματικότητα έκαναν... Φαίνεται αυτά που είπαν στην πραγματικότητα, δεν άρεσαν στην εν λόγω φυλλάδα...

Τα κέρδη τους έχουν αίμα

Η εγκληματική ένοπλη επίθεση κατά των μεταναστών εργατών γης στη Μανωλάδα δεν είναι ένα «περιστατικό», ούτε τυχαίο, ούτε αποτελεί «εξαίρεση» σε μια κατά τ' άλλα ανεκτή πραγματικότητα, όπως επιχειρείται να παρουσιαστεί από κυβερνητικούς υπεύθυνους και ορισμένους «επιτήδειους» στα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης. Πίσω, από προσπάθειες να ερμηνευθεί το γεγονός της εγκληματικής επίθεσης, ως «ακραίο», μεμονωμένη συμπεριφορά του συγκεκριμένου εργοδότη, ή μια πράξη που κάποιοι ξεπέρασαν τα «όρια», επιχειρείται να αποκρυφτούν οι βαθύτερες αιτίες που γεννούν και με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν -και θα συνεχίσουν να οδηγούν- σε τέτοια και ανάλογα γεγονότα.

Η εργοδοτική προκλητικότητα των καπιταλιστών γης - αγροτική επιχείρηση με 200 τουλάχιστον εργάτες ήταν η συγκεκριμένη - που έφτασε μέχρι την ανοιχτή ένοπλη επίθεση έχει αιτίες. Είναι η χρόνια ανοχή αστικού κράτους και κυβερνήσεων, απέναντι στην πιο σκληρή εκμετάλλευση χιλιάδων εργατών, κυρίως μεταναστών όχι μόνο στη Μανωλάδα, αλλά σε ολόκληρη την επικράτεια. Είναι η συγκάλυψη κάθε εγκλήματος και κάθε παράνομης, με τους αστικούς νόμους, συμπεριφοράς εκ μέρους της εργοδοσίας σε βάρος των εργαζομένων. Γιατί πώς γίνεται χιλιάδες εργάτες γης, να δουλεύουν χωρίς ασφάλιση και καμία κρατική υπηρεσία να μην ιδρώνει το αυτί της; Ποιος επιτρέπει μια τόσο μεγάλη επιχείρηση να έχει απλήρωτους για μήνες τους εργάτες, άνθρωποι να διαβιούν σε συνθήκες απαράδεκτες, ακόμα και επικίνδυνες για τη δική τους αλλά και για τη δημόσια Υγεία και κανένας «υπεύθυνος» κρατικός και πολιτικός παράγοντας να μη δίνει την παραμικρή σημασία;

Πολύ απλά γιατί η κυβέρνηση - όπως και οι προηγούμενες - έχει ταχθεί να είναι με το μέρος των εργοδοτών και όχι των εργατών. Γιατί αναγνωρίζει μόνο το δικαίωμα στα κέρδη των επιχειρήσεων και όχι τα δικαιώματα των εργατών- παραγωγών του πλούτου. Γιατί για την κυβέρνηση και τους κεφαλαιοκράτες που υπηρετεί, «ιερό και όσιο» είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία και όχι οι ανθρώπινες ζωές. Στρατηγική επιλογή της είναι η εξυπηρέτηση - με κάθε τίμημα - της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας. Την ανταγωνιστικότητα αυτή πλήρωσαν οι μετανάστες εργάτες στη Μανωλάδα. Την επιδίωξη για όσο γίνεται μεγαλύτερη κερδοφορία πληρώνει το 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, Ελληνες και μετανάστες. Στον ίδιο βωμό θυσιάζονται οι εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτοι και κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι, οι χιλιάδες ανασφάλιστοι, οι δεκάδες νεκροί εργάτες κάθε χρόνο και οι εκατοντάδες σακατεμένοι στα γκέτο της εργοδοσίας. Τα κέρδη τους στάζουν αίμα. Τα κέρδη των λίγων, σημαίνουν σκληρή εκμετάλλευση, δυστυχία, απλήρωτο ιδρώτα και πόνο για εκατομμύρια εργαζόμενους. Γιατί αυτός είναι ο καπιταλισμός. Και όποιος επαγγέλλεται δήθεν έναν άλλο καπιταλισμό, «με τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη», δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να δίνει άλλοθι στη διαιώνιση της εκμετάλλευσης.

Η επίθεση στη Μανωλάδα δεν είναι «εικόνα» απο το παρελθόν, δεν είναι μια «εκτροπή» του παρόντος, είναι το μέλλον που επιφυλλάσσουν για όλη τη χώρα, σε ολόκληρη την εργατική τάξη, σε ντόπιους εργάτες και μετανάστες. Αυτή είναι η νέα Ελλάδα της «ανάπτυξης», της «ανασυγκρότησης» και της «ανταγωνιστικότητας» όσο κουμάντο στην οικονομία και στην παραγωγή θα κάνουν οι καπιταλιστές, είτε οι επιχειρήσεις τους είναι στην Αθήνα, είτε στη Μανωλάδα, είτε στη Θράκη. Είναι η πρόγευση από τις περίφημες «Ειδικές Οικονομικές Ζώνες» που σχεδιάζουν. Είναι η καπιταλιστική Ελλάδα στην οποία θα 'χει θέση μόνο για εργάτες-σκλάβους όπως και οι μετανάστες της Μανωλάδας.