Διέπρεψαν στο αντιΠΑΜΕ μέτωπο οι συνδικαλιστές της Αυτόνομης Παρέμβασης και στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που είναι μέλη της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, κατά τη διάρκεια της προχτεσινής συνεδρίασης. Πρώτοι αυτοί έσπευσαν να απορρίψουν την πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ (πρώτη δύναμη στη διοίκηση του ΕΚΠ) για απεργία την ημέρα κατάθεσης των νέων αντεργατικών μέτρων στη Βουλή. Μετά από αυτούς ακολούθησαν η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ. Βεβαίως, δεν παρέλειψαν να εφαρμόσουν τη γνωστή τακτική του εμπαιγμού των εργαζομένων. Ετσι οι συνδικαλιστές της ΑΠ αφού πρώτα πέρασαν την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ «γενεές δεκατέσσερις» στο διά ταύτα κατέληξαν ότι το ΕΚΠ πρέπει να συμμορφωθεί με τις όποιες αποφάσεις και το πλαίσιο της ΓΣΕΕ στο όνομα της «ενότητας». Δεν εκπλήσσουν πια. Πρόκειται για δυνάμεις και συνδικαλιστές που, όπου σταθούν, αποδεικνύουν ότι έχουν πάρει προ πολλού διαζύγιο με την ταξική πάλη, με την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων, ότι είναι πλέον εμπόδιο στη συσπείρωση και την οργάνωση των εργαζομένων στην κατεύθυνση της σύγκρουσης με την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και την πολιτική τους, που έχει φορτώσει και φορτώνει με τόσα βάσανα τους εργαζόμενους, το λαό.
Κουκουλώνουν τις αιτίες
Κάθε δυνατή προσπάθεια καταβάλλουν οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε κάθε επίπεδο προκειμένου να κουκουλώσουν τις πραγματικές αιτίες της εντεινόμενης επίθεσης, να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους σε πρακτικές και στόχους ακίνδυνες για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις τους.
Χαρακτηριστικό των προσπαθειών τους αποτελούν και οι ισχυρισμοί που διατυπώνουν οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στις πρώην ΔΕΚΟ και στις τράπεζες. Σε αυτό λένε ότι η αιτία της ολοκλήρωσης των ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ είναι «για να ικανοποιηθούν οι τοκογλύφοι δανειστές και οι λεγόμενες αγορές». Οτι είναι δυνατόν οι πρώην ΔΕΚΟ μέσα στον καπιταλισμό να «δημιουργούν όφελος για την κοινωνία και τους πολίτες». Ακόμα ζητάνε «να μην ξεπουληθεί ο δημόσιος πλούτος και η δημόσια περιουσία».
Με άλλα λόγια, κρύβουν ότι οι ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν μέρος της πολιτικής απελευθέρωσης των στρατηγικών τομέων της οικονομίας και ότι αυτή η πολιτική έχει χαραχτεί πριν από 20 χρόνια στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και την υλοποίησή της προωθούν συστηματικά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Κρύβουν ακόμα ότι οι ίδιες στήριξαν και στηρίζουν την πολιτική αυτή. Κρύβουν ότι και δημόσιες να είναι αυτές οι επιχειρήσεις δεν παύουν να είναι καπιταλιστικές και να λειτουργούν με γνώμονα όχι την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών αλλά την αύξηση της κερδοφορίας. Από την άλλη, ζητάνε να μην ξεπουληθεί ο δημόσιος πλούτος ενώ αυτό ήδη γίνεται εδώ και πολλά χρόνια με πρωταγωνιστές ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και μάλιστα και με τη δική τους στήριξη. Τώρα ιδιωτικοποιούν ό,τι έχει απομείνει ακόμη σε κρατική ιδιοκτησία και δεν είναι και λίγο. Κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους με την ταχτική τους. Και για του λόγου το αληθές, πριν λίγες μέρες, για παράδειγμα, η ηγεσία της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδας έδινε συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη για να «διεκδικήσει» μόνο το 51% να μείνει στο κράτος και να ξεκαθαρίσει πως αυτό δε σημαίνει ότι δε θα μπορεί να υπάρχουν συνεργασίες με ιδιωτικά κεφάλαια και επιχειρήσεις...
Ψάχνει σωτηρία στην ΕΕ...
Ρευστότητα για τις «μικρομεσαίες» αναζητά το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας (ΒΕΑ), ζητώντας να ενεργοποιηθούν ή και να επεκταθούν για τις παλιές επιχειρήσεις τα σχετικά προγράμματα που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση.
Και για να δώσει... βαρύτητα στο λόγο του, επισημαίνει ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση σχεδιάζει μηχανισμούς ενίσχυσης της ρευστότητας για τις ΜΜΕ».
Σώπα! Κάνει τέτοιους σχεδιασμούς η ΕΕ και δεν το πήραμε χαμπάρι; Ε, τότε να πάψουν να ανησυχούν οι βιοτέχνες της Αθήνας και όλης της χώρας. Το μέλλον είναι... σίγουρο.
Να πάψουν να ανησυχούν όσοι δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη επειδή χρωστάνε στον ΟΑΕΕ. Οσοι δεν έχουν να πληρώσουν τη ΔΕΗ. Οσοι χρωστάνε νοίκια και ετοιμάζονται για το λουκέτο. Οσοι κάθονται στα γραφεία τους, αντί στις μηχανές, μέσα στα άδεια από εργαζόμενους συνεργεία, μηχανουργεία, ξυλουργεία...
Η ΕΕ σχεδιάζει μηχανισμούς ρευστότητας για τις ΜΜΕ και το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο ετοιμάζει... καλάθια για να βάλει μέσα τα λεφτά!
Είναι αφέλεια, ανοησία ή σκοπιμότητα; Με αυτή τη λογική, τη λογική της σωτηρίας μέσα από την... ΕΕ, απευθύνεται το Επιμελητήριο στα μέλη του, νομίζοντας ότι θα σώσει τους μικρούς ΕΒΕ, που η πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, και μάλιστα ειδικά στις συνθήκες κρίσης, τους ξεκληρίζει.
Μήπως «ξέχασε» το ΒΕΑ τους σχεδιασμούς της ΕΕ και του ΔΝΤ, που υλοποιούνται ήδη, έχοντας φέρει εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, μικρούς αγρότες, συνταξιούχους και γενικά τα λαϊκά στρώματα και ολόκληρη τη χώρα στο χείλος του γκρεμού;
Ψάχνει σωτηρία στην ΕΕ και τους σχεδιασμούς της και το δηλώνει επίσημα σε ανακοινώσεις; Στην καλύτερη περίπτωση έχουν χαλάσει τα ρολόγια του ΒΕΑ. Στη χειρότερη, η ηγεσία του σπέρνει σκόπιμα αυταπάτες στα μέλη του.
Η εξαγορά συμπληρώνει την υποταγή
Το βάθος του βούρκου μέσα στον οποίο δρουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ήρθαν να αναδείξουν όσα έγιναν στο υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων. Οπως καταγγέλλει το ΠΑΜΕ στο Δημόσιο, ο ίδιος ο πρόεδρος (ΠΑΣΚΕ) της Ομοσπονδίας των εργαζομένων του χώρου πρότεινε στον εκπρόσωπο των ταξικών δυνάμεων να εξαιρεθεί, χρησιμοποιώντας τη συνδικαλιστική του ιδιότητα, από τις υποχρεωτικές μετατάξεις εργαζομένων που συνεπάγεται η μεταφορά υπηρεσιών του υπουργείου στην Περιφέρεια Αττικής. Για την ίδια «δυνατότητα» ενημέρωσε τον συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ και ένα διευθυντικό στέλεχος του υπουργείου. Δηλαδή, διεύθυνση και εργατοπατέρες συμφωνούν πως οι συνδικαλιστές όχι μόνο δεν πρέπει να τιμούν, αλλά πρέπει να καπηλεύονται (και να κουρελιάζουν) την εμπιστοσύνη των συναδέλφων τους για το προσωπικό τους βόλεμα. Η μεγαλοεργοδοσία θέλει τέτοιους συνδικαλιστές και όχι πραγματικούς ηγέτες που, ως σάρκα από τη σάρκα της εργατιάς, αποφασίζουν να οργανωθούν ενάντια στις αιτίες των λαϊκών προβλημάτων, να συγκρουστούν με την αντιλαϊκή πολιτική, με ανειρήνευτο μέτωπο ενάντια σε όσους την εφαρμόζουν.
Γι' αυτό και περιστατικά όπως το παραπάνω δεν αποτελούν έκπληξη. Αντίθετα. Επιβεβαιώνουν την αποστολή που έχουν αναλάβει οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Να εκμαυλίσουν συνειδήσεις, με την εξαγορά, την εκδούλευση και το ρουσφέτι, να πείσουν τους εργαζόμενους ότι «όλοι ίδιοι είναι», να καλλιεργήσουν τον ατομικισμό, να σπείρουν την ηττοπάθεια, το συμβιβασμό. Να υπονομεύσουν με κάθε τρόπο την αγωνιστική αφύπνιση, συσπείρωση και δράση των εργαζομένων, ειδικά σήμερα που η ολομέτωπη αντιλαϊκή επίθεση επιτάσσει τη συλλογική και ταξικά προσανατολισμένη οργάνωσή τους.
Γιατί η εξαγορά πάει χέρι χέρι με την υποταγή. Γιατί την ίδια στιγμή που από τη μία πλευρά οι εργατοπατέρες διαπραγματεύονται τα οφέλη που θα έχουν οι ίδιοι, από την άλλη βάζουν πλάτη στον αφοπλισμό των εργαζομένων. Είναι οι ίδιες δυνάμεις, που μέσα στους χώρους δουλειάς και τους κλάδους βγαίνουν και συμφωνούν, όπως έγινε, για παράδειγμα, στο Εμπόριο, να κάνουν οι εργαζόμενοι σύσκεψη αλλά να μη συζητήσουν πολιτικά, δηλαδή να μη συζητήσουν για τις ρίζες και τους ενόχους των προβλημάτων τους. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που, κάθε φορά που «σκάνε» νέα αντιλαϊκά μέτρα, συνιστούν στους εργαζόμενους ...ψυχραιμία και αναμονή για να μην προχωρήσουν σε βιαστικές κινητοποιήσεις πριν βεβαιωθούν για το πόσο βαθαίνει η λεηλασία της ζωής τους, όπως έγινε στην ΑΔΕΔΥ. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που χαρακτηρίζουν «αναποτελεσματικά» όσα μέτρα προωθούν ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ (όπως κάνουν και με το «Μεσοπρόθεσμο»), κρύβοντας πόσο αποτελεσματικά και απαραίτητα (και γι' αυτό σχεδιασμένα από καιρό) είναι για την πλουτοκρατία. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που διαφωνούν με την εκποίηση του δημόσιου πλούτου επειδή γίνεται «χωρίς όρους και όρια», λες και γίνεται το Νερό ή η Ενέργεια να ξεπουληθούν με όρους που θα διασφαλίσουν τα λαϊκά συμφέροντα...
Είναι οι δυνάμεις που οι εργαζόμενοι πρέπει να απομονώσουν και αποδυναμώσουν οριστικά, γιατί ούτε μπορούν ούτε θέλουν να εκπροσωπήσουν τα ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων. Σ' αυτή την κατεύθυνση πρέπει να δοθεί και η μάχη για την απεργία στις 15 Ιούνη, η καθημερινή μάχη μέσα στους τόπους δουλειάς για την απόκρουση της εργοδοτικής επιθετικότητας: Με αποκάλυψη και εγκατάλειψη των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, με ταυτόχρονη ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ, συσπείρωση γύρω από το πλαίσιο πάλης που προβάλλει, το οποίο ανταποκρίνεται στις σύγχρονες εργατικές ανάγκες.
Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ
Αποπροσανατολιστικά σενάρια...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΠΑΝΕ ΚΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ τα σενάρια για την περίφημη ...«βοήθεια» που θα λάβει η Ελλάδα από την ΕΕ. Θα είναι 90 δισ. ευρώ λέει ο ένας, 80 δισ. ο άλλος, 120 δισ. σύμφωνα με κάποια ακόμη σενάρια...
Γενικώς ...πετάνε τα δισ. και ολοένα έρχονται προς τα εδώ, αρκεί οι εργαζόμενοι να δεχθούν ένα ακόμη πακέτο «θυσιών». Το ποιο ακριβώς είναι θολό ακόμη, πάντως θα πληρώσουν και μάλιστα ακριβά.
Οσο για το πού θα πάνε τα περίφημα δισεκατομμύρια; Ε, εκεί που πήγαν και τα προηγούμενα: Στις τράπεζες, στους βιομήχανους και στους εφοπλιστές - φιλτραρισμένα από τον κρατικό μηχανισμό που δουλεύει για όλους αυτούς.
Επειδή, όμως, κάποιος πρέπει να τα αποπληρώσει, εδώ είναι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι μικροί επαγγελματίες και, φυσικά, η κυβέρνηση που ...μοιράζει το κόστος.
Και οι όποιες διαφωνίες της, φυσικά, εκεί εδράζονται. Στο πώς θα το μοιράσουν, έτσι ώστε να έχουν το μικρότερο δυνατό πολιτικό κόστος, στο πώς θα εξαπατήσουν τον κόσμο για το μέγεθος της επίθεσης.
ΝΕΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ διαβάζουμε τώρα κατά των απεργιών και των κινητοποιήσεων. Επηρεάζουν - λένε - τον τουρισμό και ως εκ τούτου είναι επιζήμιες για την εθνική οικονομία και την εθνική προσπάθεια.
Σε αντίθεση, φυσικά, με τους μεγαλοξενοδόχους, που όταν πληρώνουν μισθούς της τάξης των 200 και 300 ευρώ το μήνα χωρίς ασφάλιση ενισχύουν την εθνική οικονομία και την ανάπτυξη και αυξάνουν το ΑΕΠ.
Γρηγοριάδης Κώστας
Γι' αυτό, άλλωστε, για τους πρώτους η κυβέρνηση διαθέτει ΜΑΤ, δακρυγόνα και αντιαπεργιακούς νόμους και για τους δεύτερους ενισχύσεις, επιχορηγήσεις και φοροαπαλλαγές. Δίκαια πράγματα.
«Μηχανή θανάτου»
Γρηγοριάδης Κώστας
«Μηχανή θανάτου» που από τη στιγμή που θα πάρει εμπρός δεν πρόκειται να σταματήσει αν δεν τελειώσει το έργο της, δηλαδή την πλήρη και ολοσχερή εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, είναι το περιβόητο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, που φτιάχνει η κυβέρνηση από κοινού με την τρόικα. Ακριβώς για αυτό θωρακίζεται με υπερεξουσίες και διασφαλίζεται ότι δεν θα υπόκειται σε κανέναν έλεγχο, ενώ κάθε εξάμηνο θα παραγράφεται κάθε ευθύνη για τα μέλη του. Από τη στιγμή που κάποιο περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου περιέλθει στη «δικαιοδοσία» του δεν υπάρχει καμία περίπτωση να επιστρέψει πίσω στο Δημόσιο ακόμα και αν δεν ιδιωτικοποιηθεί. Οπως αναφέρεται στην έκθεση της τρόικας, το Ταμείο δεν μπορεί να επιστρέψει την υπό ιδιωτικοποίηση περιουσία στο κράτος. Εάν κάποια επιχείρηση δεν μπορεί να πουληθεί, τότε θα διασπάται σε κομμάτια και θα πωλείται ή θα κλείνει! Ομως αυτός είναι ο στόχος του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, όπως ομολογείται στην έκθεση της τρόικας: «Για να επιταχυνθεί η διαδικασία και να διασφαλιστεί η μη αναστρεψιμότητα της όλης διαδικασίας, συγκροτείται η κατάλληλη διακυβέρνηση: Μία υπηρεσία ιδιωτικοποιήσεων που θα διοικείται από ένα ανεξάρτητο και επαγγελματικό συμβούλιο θα ιδρυθεί σύντομα». Οι ξένοι σύμμαχοι και δανειστές ξέρουν πολύ καλά τι θέλουν: «Η ελληνική κυβέρνηση είναι μία από τις ευρωπαϊκές χώρες με το πιο πλούσιο χαρτοφυλάκιο περιουσιακών στοιχείων», σημειώνεται με νόημα στην έκθεση. Είναι ολοφάνερο ότι προκειμένου να μπει φραγμός στα σχέδιά τους, για εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, πρέπει να κλιμακωθεί η πάλη του λαού, με στόχο ο πλούτος της χώρας να γίνει λαϊκή περιουσία.
Παραπλάνηση του λαού
«Υπήρξε σκόπιμη παραπληροφόρηση» όσον αφορά τις θέσεις της ΝΔ, αποφάνθηκε ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, επιχειρώντας να δικαιολογήσει το μπαράζ συστάσεων εκ μέρους των αξιωματούχων της ΕΕ για συναίνεση κατά τη διάρκεια των συναντήσεων που είχε μαζί τους ο Α. Σαμαράς στις Βρυξέλλες. Δε γνωρίζουμε ποιοι και γιατί ασκούν παραπληροφόρηση στο εξωτερικό για τη στάση που κρατά η ηγεσία της ΝΔ στην εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η ίδια η ηγεσία της ΝΔ καλλιεργεί σκόπιμα την εικόνα ότι τάχα διαφωνεί και δεν συναινεί με την εφαρμοζόμενη πολιτική, ενώ αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Οχι μόνο ψηφίζει τα περισσότερα νομοσχέδια που φέρνει η κυβέρνηση, αλλά ομνύει διαρκώς στους στόχους και στις «βασικές παραμέτρους» του μνημονίου και ανοίγει δρόμους για νέα, πιο τολμηρά, φιλομονοπωλιακά μέτρα. Παρόλα αυτά καλύπτεται πίσω από διάφορα πυροτεχνήματα, όπως η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, για να παραπλανήσει το λαό ότι τάχα διαφωνεί. Αν αυτό δεν είναι παραπληροφόρηση τότε τι είναι; Οι ξένοι σύμμαχοι, όμως, της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας καθόλου δεν έχουν πέσει θύματα παραπληροφόρησης, όπως διατείνεται η ηγεσία της ΝΔ και αυτό, εκτός των άλλων, προκύπτει καθαρά από την τελευταία έκθεση αξιολόγησης της τρόικας. Σε αυτήν αναφέρεται σαφέστατα ότι «η ΝΔ υποστηρίζει ένα ευρύ πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και υπάρχει σύγκλιση στις απόψεις για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν την ανάπτυξη». Ακόμα και για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρηματικών κερδών «το κλιμάκιο συμμερίζεται από κοινού με την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, ότι πρέπει να γίνει δουλειά προς μία ουδέτερη φορολογική μεταρρύθμιση από το φθινόπωρο (...), τα οποία θα μπορέσουν να οδηγήσουν σε μείωση των φορολογικών συντελεστών».
Τσάκισμα εργασιακών δικαιωμάτων στον ΟΤΕ
Με άγριο πετσόκομμα μισθολογικών και εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά και θέσεων εργασίας συνοδεύεται η πώληση του 10% των μετοχών που κατέχει το ελληνικό Δημόσιο στον ΟΤΕ, στη γερμανική «Ντόιτσε Τέλεκομ». Ηδη 500 συμβάσεις ορισμένου χρόνου που λήγουν αυτό το διάστημα και αφορούν θέσεις εργασίας του τμήματος τηλεφωνικής εξυπηρέτησης και υπηρεσιών τηλεφωνικού καταλόγου δεν πρόκειται να ανανεωθούν, ενώ το έργο αυτό θα καλύπτεται στο εξής από ήδη εργαζόμενους της «Cosmote» ή από άλλη εργολαβική εταιρεία. Είναι δεδομένο ότι τους επόμενους μήνες η διοίκηση του Ομίλου ΟΤΕ θα προβεί και σε άλλα μέτρα «περικοπής κόστους εργασίας», με το μόνιμο προσωπικό του να απειλείται ευθέως πια με κατάργηση της μονιμότητας που του εξασφάλιζε μέχρι σήμερα το καθεστώς του «δημόσιου υπαλλήλου»...
Ολα τα παραπάνω πάντως είχαν προαναγγελθεί από στελέχη της «Ντόιτσε Τέλεκομ» ήδη από τον περασμένο Δεκέμβρη, όταν η γερμανική πλευρά ζητούσε δημόσια αλλαγή των εργασιακών σχέσεων στον ΟΤΕ και περικοπές σε επιδόματα, μισθούς και θέσεις εργασίας. Απαιτήσεις που η ελληνική κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να ικανοποιήσει απολύτως, στο όνομα πάντα της «ανάπτυξης» και της «ανταγωνιστικότητας» της εγχώριας οικονομίας...
Από τη δουλειά στον τάφο
Η κατάργηση της άδειας ακτινοπροστασίας για τους εργαζόμενους σε ακτινολογικά εργαστήρια δημόσιων και ιδιωτικών νοσοκομείων είναι μια ευθεία βολή της κυβέρνησης προς τη ζωή αυτών των εργαζομένων. Είναι όμως και ένα μεγάλο δώρο προς τους επιχειρηματίες του κλάδου της Υγείας. Σύμφωνα με αυτήν τη μεθόδευση, καταργούνται οι επιπλέον 30 μέρες άδεια το χρόνο ως ένα μέτρο προστασίας από την ακτινοβολία, που υπήρχε ώστε αυτή να μη σωρεύεται αθροιστικά στους εργαζόμενους και τους προκαλεί λευχαιμίες και καρκίνους. Κι όλα αυτά τη στιγμή που πολύ συχνά οι ακτινολόγοι αναγκάζονται να κάνουν δύο βάρδιες στο 24ωρο λόγω έλλειψης προσωπικού σε δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία, που οι εργαζόμενοι στα εργαστήρια πεθαίνουν 5 χρόνια νωρίτερα, ενώ δεν εντάσσονται ούτε στα ΒΑΕ! Πρόκειται για μια εγκληματική μεθόδευση, η οποία ήταν πάγιο αίτημα όλων των κυβερνήσεων στις διαπραγματεύσεις τους με τους εργαζόμενους.
Γιατί - θα αναρωτηθεί κάποιος - προωθείται μια τέτοια τροπολογία; Για τον ίδιο λόγο που θεσπίζονται ολοένα και πιο αντεργατικά μέτρα, μετατρέποντας τη ζωή των εργαζομένων σε κόλαση: Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εκπροσωπούν τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, υπηρετούν τη λογική της ανταγωνιστικότητας, δηλαδή ότι ο εργαζόμενος και τα δικαιώματά του αποτελούν κόστος, το οποίο πρέπει διαρκώς να μειώνεται. Αυτός ο τρόπος οργάνωσης της παραγωγής, με σκοπό το κέρδος και όχι την κάλυψη των λαϊκών και κοινωνικών αναγκών, δε λογαριάζει τον εργαζόμενο σαν παραγωγό όλου του πλούτου. Δε λογαριάζει τον εργαζόμενο γενικώς: Αν θα του φτάνει ο μισθός, αν θα έχει σταθερή δουλειά, 8ωρο, αν θα έχει τη δυνατότητα να κάνει και να ζήσει οικογένεια, αν θα έχουν δωρεάν φάρμακα όλοι όσοι έχουν ανάγκη, αν θα έχουν όλοι σωστή και επαρκή τροφή, ρεύμα, νερό κλπ. Δε λογαριάζει τη ζωή των εργαζομένων, τη θεωρεί αναλώσιμη, καύσιμο για τα κέρδη.
Για τον ίδιο λόγο επανέρχεται (και μάλιστα ως προτεραιότητα της κυβέρνησης) το θέμα του πετσοκόμματος των ΒΑΕ. Για να απαλλαγούν οι εργοδότες από την παραπάνω ασφαλιστική εισφορά, που σε τελευταία ανάλυση κι αυτήν από τα κέρδη που έχουν παράξει οι εργαζόμενοι τη δίνουν. Αυτό που πραγματικά συμβαίνει στους χώρους δουλειάς είναι ότι τα εργατικά ατυχήματα και οι επαγγελματικές ασθένειες «θερίζουν» παρά την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης. Η τεχνολογία και η επιστήμη δεν αξιοποιείται υπέρ του εργαζόμενου λαού, αλλά για να ανεβάσει την παραγωγικότητα με την εντατικοποίηση της εργασίας. Για παράδειγμα, δεν τίθενται στην υπηρεσία της προστασίας του εργαζόμενου στο χώρο δουλειάς του, με ενισχυμένα μέτρα προστασίας, με πιο συχνή ιατρική παρακολούθηση στη δουλειά και στον τόπο κατοικίας. Δε γίνεται καν καταγραφή των επαγγελματικών ασθενειών, ενώ από τους εργαζόμενους που σακατεύονται στη δουλειά ελάχιστοι συνταξιοδοτούνται.
Το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να βάλει στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεών του τα ζητήματα προστασίας της ζωής των εργαζομένων. Για την υπεράσπιση των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Για συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Ο εργαζόμενος πάει στη δουλειά του, δουλεύει για τον επιχειρηματία ή για το καπιταλιστικό κράτος που «τροφοδοτεί» τον επιχειρηματία, παράγει όλο τον πλούτο που υπάρχει για ένα κομμάτι ψωμί και να σακατεύεται ή να συνταξιοδοτείται ...μετά θάνατον. Αυτό δεν πρέπει να το ανεχτεί κανένας εργαζόμενος.
Feeds
