Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας θα επιτευχθεί μόνο με τη σφαγή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Αυτό ακριβώς διατυμπάνισε σε όλους τους τόνους και σε όλες τις ομιλίες και συνεντεύξεις του στις ΗΠΑ, θέλοντας να διαφημίσει τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα» της χώρας για να προσελκύσει τις πολυπόθητες «επενδύσεις». Για του λόγου το αληθές, ιδού ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη του Γ. Παπανδρέου στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNBC: «Δεν είμαστε ανταγωνιστικοί. Αυτό αποτελεί ένα από τα προβλήματά μας. Και για το λόγο αυτό, προχωρούμε σε κάποιες διαρθρωτικές αλλαγές, στις αγορές εργασίας, στα επαγγέλματα, ανοίγοντας κάποια επαγγέλματα, και στο φορολογικό σύστημα, μέτρα που θα μας κάνουν περισσότερο ανταγωνιστικούς». Και αμέσως μετά: «Εχουμε κάνει μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές. Για παράδειγμα, αναδιαρθρώσαμε όλο το συνταξιοδοτικό σύστημα. Εγινε ένα απόλυτα βιώσιμο σύστημα, το οποίο εγγυάται σύνταξη στις επόμενες γενιές. Αυτό σήμαινε βέβαια μειώσεις στις συντάξεις και αυξήσεις των ορίων ηλικίας - πολύ δύσκολες πολιτικές αποφάσεις, προφανώς. Αποδείξαμε όμως ότι έχουμε δεσμευθεί για την υλοποίηση αυτών των αλλαγών». Με άλλα λόγια, ο Γ. Παπανδρέου παραδέχεται ότι η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου διασφαλίζεται μόνο μέσα από αντιλαϊκές ανατροπές που έχουν στόχο να γίνει ακόμα πιο φτηνή η εργατική δύναμη και ότι αυτή την πολιτική εφαρμόζει. Πράγμα που όταν το έλεγε το ΚΚΕ το ήθελαν στο «πυρ το εξώτερον». Αντιλαϊκές ομολογίες και επιβεβαιώσεις για τις υπέρ των μεγαλοεπιχειρηματιών πολιτικές πράξεις.
«Κοινωνική δικαιοσύνη» στα μέτρα τους
«Αυτό που κάνει 60 χρόνια θα συνεχίσει να το κάνει και στο μέλλον, κοιτώντας να κρατήσουμε μία τιμολογιακή πολιτική που να είναι κοινωνικά δίκαιη», είπε χτες για τη ΔΕΗ ο επικεφαλής της Α. Ζερβός, συναντώντας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια.
Και θα ήταν μια χαρά δήλωση, τόσο ανακουφιστική για εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά που πιέζονται όλο και περισσότερο να τα βγάλουν πέρα.
Αλλά, όπως θα πρέπει πλέον να έχει γίνει φανερό και για τον πιο δύσπιστο, ο καθένας βλέπει το «δίκαιο» από τη σκοπιά του.
Ετσι και ο επικεφαλής μιας ηλεκτρικής εταιρείας που έχει διοριστεί από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θεωρεί δίκαιο να κόβει το ρεύμα σε μια άνεργη και άρρωστη γυναίκα και στα παιδιά της, που διαβάζουν με το φως των κεριών, όπως γίνεται στην Πάτρα εδώ και ένα χρόνο.
Εξάλλου, η ΔΕΗ είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο ΑΕ. Εχει ευθύνες απέναντι στους μετόχους...
Αν έτσι εκλαμβάνουν την «κοινωνική δικαιοσύνη» οι κυβερνητικοί παράγοντες, τότε καλύτερα να μας λείψει. 'Η να τους καταργήσουμε είναι το πιο σωστό. Στο χέρι μας είναι. Πολύ περισσότερο που είναι δεδομένο για την κυβέρνηση ότι θα αυξηθούν σημαντικά τα τιμολόγια την επόμενη τριετία, με μοναδικό ζητούμενο τον ακριβή προγραμματισμό.
Αποκαλύπτεται η «αντιμνημονιακή» υποκρισία
Καμία ουσιαστική διαφωνία δεν υπάρχει στην πραγματικότητα μεταξύ της επίσημης θέσης της ΝΔ για το μνημόνιο και της δήθεν «αντικομματικής» θέσης που εξέφρασε ο Θ. Σκυλακάκης. Τι είπε, υποτίθεται «εκτός γραμμής», ο πρώην ευρωβουλευτής της ΝΔ; Οτι «δεν είναι εφικτό να μηδενιστεί το έλλειμμα μέχρι το τέλος του 2011 με λιγότερες θυσίες, όπως ελέχθη στη ΔΕΘ». Ποιο ήταν όμως το λάθος του; Οτι ο Α. Σαμαράς δεν είπε ποτέ κάτι τέτοιο στη ΔΕΘ! Το παραδέχτηκε χτες ο αναπληρωτής τομεάρχης Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας. «Ουδέποτε η αξιωματική αντιπολίτευση μίλησε για αύξηση δαπανών ή για μείωση φόρων πριν την έξοδο από το "Μνημόνιο". Και αυτό, σύμφωνα με το σχέδιό της, δεν προβλέπεται να γίνει πριν από τα μέσα του 2012», δήλωσε απαντώντας στον υπουργό Οικονομικών. Προκειμένου να μην αφήσει περιθώρια παρερμηνειών παρέπεμψε σε απόσπασμα από την ομιλία του Α. Σαμαρά στη ΔΕΘ, στο οποίο τονίζεται ότι «αυτή τη στιγμή, με τα ελλείμματα που αντιμετωπίζουμε και με το Μνημόνιο που έχει υπογράψει η Ελλάδα είναι απαγορευμένο να μειώσουμε τους φόρους...». Το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο: Η διαφορά ανάμεσα στην επίσημη θέση της ΝΔ και αυτή που εξέφρασε ο Θ. Σκυλακάκης είναι διαφορά ύφους. Ο Α. Σαμαράς ποτέ δεν έχει μιλήσει για λιγότερες θυσίες. Το ακριβώς αντίθετο. Η ρητορική και οι συνεχείς κορόνες κατά του μνημονίου στοχεύουν, όπως ο ίδιος έχει παραδεχθεί, στο να εγκλωβίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια εντός των πλαισίων του αστικού πολιτικού συστήματος.
Φοροληστεία αυτοαπασχολούμενων
Σε περιβάλλον βαθιάς οικονομικής κρίσης και επιβολής των εξοντωτικών μέτρων του μνημονίου, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εξήγγειλε τη διπλή ρύθμιση περαίωσης των ανέλεγκτων φορολογικών υποθέσεων της τελευταίας δεκαετίας και των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το δημόσιο. Ο λόγος; Οι έκτακτες συνθήκες που διανύουμε σήμερα. Βέβαια η ιστορία των ρυθμίσεων στις οποίες προσφεύγει το αστικό κράτος για να τακτοποιήσει τις υποθέσεις του με τους επιχειρηματίες είναι τόσο παλιά, ώστε η επίκληση λόγων έκτακτης ανάγκης δεν είναι πλέον τόσο ισχυρό επιχείρημα για να δικαιολογήσει τα μικρά και μεγάλα εγκλήματα που συντελούνται μέσω των χαριστικών ρυθμίσεων που εξαγγέλλουν κάθε τόσο οι κυβερνήσεις του δικομματισμού. Ρυθμίσεις, οι οποίες λειτουργούν ως πλυντήριο ξεπλύματος της φοροδιαφυγής του μεγάλου κεφαλαίου.
Σε ό,τι αφορά βέβαια τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς επαγγελματίες, οι οποίοι αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα, η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Οι τελευταίοι βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη μεταπολεμική οικονομική κρίση, η οποία, σε συνδυασμό με τα μέτρα του μνημονίου, έχει οδηγήσει σε δραστικό περιορισμό της καταναλωτικής ζήτησης, σε απολύσεις και λουκέτα χιλιάδων μικρών εμπορικών επιχειρήσεων. Από την άλλη, οι τράπεζες έχουν σταματήσει τη χρηματοδότηση, ενώ ο ανταγωνισμός με το πολυεθνικό κεφάλαιο στο χώρο του λιανικού εμπορίου είναι ανελέητος σε βάρος των μικρών μαγαζιών. Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν αυτή τη στιγμή ήταν η πληρωμή κεφαλικού φόρου που επιβάλλεται με τη ρύθμιση. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι μια επιχείρηση που δεν έχει υποπέσει σε φορολογικές παραβάσεις και την προηγούμενη δεκαετία εμφάνισε μέσο ετήσιο τζίρο 300.000 ευρώ, θα κληθεί να καταβάλει φόρο 12.600 ευρώ και με τζίρο 600.000 ευρώ 26.400 ευρώ.
Αντίθετα, στο χώρο των μεγάλων επιχειρήσεων, μόνο σαμπάνιες δεν άνοιξαν όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη ρύθμιση των φορο-εκκρεμοτήτων. Ενδεικτική από την άποψη αυτή είναι η ανακοίνωση του ΣΕΒ, ο οποίος, ενώ στην αρχή, κρατώντας τα όποια προσχήματα, εμφανίστηκε... θιγμένος, δεδομένου ότι «η περαίωση επιβραβεύει τη φοροδιαφυγή και καταστρατηγεί κάθε έννοια δικαίου»(!), στη συνέχεια, όχι μόνο δηλώνει σύμφωνος με το μέτρο, αλλά απαιτεί να γίνει και με τους πλέον ευνοϊκούς όρους... Το ίδιο έργο το έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν. Από τη μία οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου την τελευταία τουλάχιστον εικοσαετία, είτε του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ, θεσπίζουν νόμους, οι οποίοι δημιουργούν το περιβάλλον της νόμιμης φοροδιαφυγής του μεγάλου κεφαλαίου, φοροαπαλλάσσοντάς το. Ετσι, ο συντελεστής φορολογίας των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων από 45% στις αρχές της δεκαετίας του '90, μειώθηκε σταδιακά στο 35%, στο 25% και από 1/1/2011 στο 20%. Οι επιχειρηματίες, όμως, δεν είναι ευχαριστημένοι από τις μειώσεις αυτές. Αυτό που επιθυμούν είναι να μην πληρώνουν καθόλου φόρους, να μην πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές, να πληρώνουν μισθούς - ψίχουλα. Ετσι, έρχεται κάθε τόσο και λίγο το αστικό κράτος και εξαγγέλλει ρυθμίσεις, πότε για τη φορολογία, πότε για τις ασφαλιστικές εισφορές, και τους ζητά να καταβάλουν το ένα δέκατο και το ένα εικοστό από αυτά που έχουν παρακρατήσει και υπεξαιρέσει με την αυξανόμενη απλήρωτη δουλειά.
Ετσι, με αυτά τα μέτρα οι επιχειρηματίες μπορεί να είναι ήσυχοι ότι συνεχίζουν να μην αποδίδουν φόρους, έως την επόμενη ρύθμιση που και πάλι θα τους ξελασπώσει...
Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ
Πες μου τους φίλους σου...
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ε, ΡΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ στη συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν.
Χάρηκαν πολύ που βρέθηκαν και αντάλλαξαν συγχαρητήρια για τις πολιτικές τους σχετικά με την «αντιμετώπιση της κρίσης».
«Θα μπείτε στο σωστό δρόμο Τζορτζ!», έλεγε ο αντιπρόεδρος, «μα είμαστε στο σωστό δρόμο Τζο», ανταπαντούσε ο «δικός» μας. «Μα, βεβαίως, είστε Τζορτζ...».
Μόνο που σήμερα η Ελλάδα δεν είναι στο «σωστό δρόμο» του Τζορτζ και του Τζο, αλλά στο ...δρόμο γενικώς, διαδηλώνοντας κατά της ακρίβειας και των αντιλαϊκών πολιτικών.
Κι αυτός είναι ο πραγματικά «σωστός» δρόμος.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ πλάκα έχει ο τσακωμός Νέας Δημοκρατίας και ΛΑ.Ο.Σ. «Ψηφίσατε το μνημόνιο», τους λέει η Νέα Δημοκρατία, «οι ευρωβουλευτές σας το ψήφισαν», απαντούν αυτοί.
Εμείς πάλι θα τους συνιστούσαμε να ηρεμήσουν και να μην τρώγονται. Και οι δύο υποστηρίζουν με τον τρόπο τους τις πολιτικές που εφαρμόζονται, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία.
Ιδίως όταν πρόκειται να ασχοληθούν με τους αγώνες των εργαζομένων ξεχνάνε τους τσακωμούς τους και τα ...εσωτερικά της «πολυκατοικίας» (στην οποία δεν ξέρουμε πια ποιος μένει και ποιος όχι).
Τότε μπορούν ωραιότατα να συμπράττουν και να καταδικάζουν οποιαδήποτε φωνή αντιτάσσεται και αντιδρά στα συμφέροντα των αφεντικών. Εχουν δώσει αμφότεροι τις ...«εξετάσεις» τους την ώρα που έπρεπε. Και συνεχίζουν...
«ΓΕΡΑ ΘΕΜΕΛΙΑ για να φτιάξουμε ένα νέο πλαίσιο φορολογικής συμμόρφωσης». Ετσι χαρακτηρίζει ο υπουργός Οικονομικών την περίφημη «περαίωση» με την οποία απειλεί τους μικρομεσαίους.
Εμάς πάλι γιατί μας φαίνεται ένα σύστημα με στόχο ...να αρπάξουμε όσα περισσότερα μπορούμε, όσο γρηγορότερα μπορούμε από τα λαϊκά στρώματα;
Γρηγοριάδης Κώστας
Μάλλον, γιατί είμαστε καχύποπτοι...
Το ... πάνελ της «ανταγωνιστικότητας»
Παπαγεωργίου Βασίλης
«Ποιες αλλαγές απαιτούνται σε δεξιότητες στον εμπορικό τομέα λόγω της παγκοσμιοποίησης, των τεχνολογικών εξελίξεων και της κρίσης», είναι ο τίτλος συνεδρίου που οργανώνει το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών. Οπως αποτυπώνει και το πρόγραμμα, οι μεγαλέμποροι επενδύουν πολλά στην εφαρμογή όλων των ευρωενωσιακών αποφάσεων για την ανάπτυξη και σύνδεση της κατάρτισης, με βάση τις απαιτήσεις της ελεύθερης αγοράς. Θέματα εισηγήσεων είναι, μεταξύ άλλων, «η σχέση των βασικών γνώσεων με τον ανταγωνισμό», δηλαδή το πώς το περιεχόμενο της γνώσης θα προσαρμόζεται στην εξασφάλιση γρήγορου και εύκολου κέρδους για τη μεγαλοεργοδοσία. Ακόμα, «οι νέες δεξιότητες για τις νέες θέσεις εργασίας», δηλαδή πώς οι εργαζόμενοι θα γίνουν πιο ικανοί στο να δουλεύουν με «ελαστικό» ωράριο, «ελαστικές» συμβάσεις κ.τ.λ. Μάλιστα, στο συγκεκριμένο θα παρουσιαστεί αναλυτικά η άποψη της ΕΕ από ειδικό εκπρόσωπο της Κομισιόν. Συνομιλητής των μεγαλοεργοδοτών και της ΕΕ εμφανίζεται και η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας, ο πρόεδρος της οποίας (προέρχεται από την «Αυτόνομη Παρέμβαση» παράταξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) θα είναι και ο ένας από τους δύο βασικούς ομιλητές που θα κηρύξουν την έναρξη των εργασιών. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστα τα αντανακλαστικά και η έγνοια, με τα οποία οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, ιδιαίτερα δε οι αυτοονομαζόμενοι «αριστεροί», που είναι του «γλυκού νερού», της ΕΕ και του καπιταλισμού, σπεύδουν να δηλώσουν «παρών» σε κάθε τραπέζι «διαλόγου», όπου καθορίζεται πώς θα συνεχιστεί η αντεργατική επίθεση. Από εκεί που σταθερά λείπουν, βέβαια, είναι η οργάνωση της πάλης για την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών αναγκών... Τυχαίο;
Ο χυδαίος κυνισμός...
Η χυδαία και κυνική δήλωση του Θ. Πάγκαλου ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε», που έκανε προχτές στη Βουλή επιχειρώντας να φορτώσει τη διόγκωση του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων στους εργαζόμενους και στα άλλα λαϊκά στρώματα αποτελεί άλλη μια πρόκληση για τον ελληνικό λαό που στενάζει κάτω από τη βάρβαρη πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης προσπάθησε να αποδώσει «τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος» στους «διορισμούς» και στα «ρουσφέτια» που έκαναν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού για να υφαρπάσουν την ψήφο του λαού. Η κατάπτυστη δήλωση Πάγκαλου αντανακλά όμως και τη στρατηγική στόχευση της κυβέρνησης. Από τη μια πλευρά να «μπολιαστεί» ο λαός με το ιδεολόγημα της «συνενοχής» ώστε να σκύψει το κεφάλι και να αποδεχτεί αδιαμαρτύρητα τα μέτρα που χτυπούν το εισόδημα και τα δικαιώματά του. Η χυδαία αυτή αντεργατική τοποθέτηση γίνεται για να «βγουν λάδι» επειδή αυτοί ήταν (και η ΝΔ βεβαίως) που τσαλαπατώντας κάθε αξιοπρέπεια των ανθρώπων του μόχθου, φρόντιζαν για την κομματική τους πελατεία, πατώντας πάνω στην ανάγκη των ανέργων για δουλειά με μεροκάματο πείνας, εκβίαζαν, χειραγωγούσαν, εκμαύλιζαν συνειδήσεις, και ταυτόχρονα έστηναν τους κομματικούς τους στρατούς και τον κρατικό τους μηχανισμό πάνω στην ανθρώπινη ανάγκη για να εφαρμόζουν την κρατική αντιλαϊκή πολιτική. Και τα ρίχνουν στο φτωχόκοσμο που ξεζούμισαν λες και τα χρέη και τα ελλείμματα δημιουργήθηκαν από τα μεροκάματα των εργαζομένων που πρόσφεραν και δουλειά. Τώρα αν έφαγαν και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν παίρνουμε όρκο, δεν ξέρουμε. Ο Πάγκαλος που ξέρει πάντως σε πρώτο πρόσωπο μίλησε.«Τα φάγαμε» είπε.
... δεν καλύπτει τις υπηρεσίες στο κεφάλαιο
Από την άλλη μ' αυτή την ξετσιπωσιά θέλουν να κρύψουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης ότι τα χρέη και τα ελλείμματα δημιουργήθηκαν από τον πακτωλό των επιδοτήσεων και των ενισχύσεων που δόθηκαν στους τραπεζίτες και στους βιομηχάνους. Τα 78 δισ. ευρώ που έδωσαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στις τράπεζες δεν τα «έφαγαν όλοι»! Τα πάνω από 50 δισ. ευρώ που έχουν δοθεί με τη μορφή επιδοτήσεων σε βιομηχάνους, εφοπλιστές και μεγαλοξενοδόχους για να αντιμετωπίσουν δήθεν την «κρίση» δεν τα «έφαγαν όλοι»! Από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, των κρατικών τραπεζών δεν «έφαγαν όλοι»! Οι εργαζόμενοι, των οποίων οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ πρώτα έκλεψαν την ψήφο, τώρα τους καταδικάζουν στη φτώχεια και τολμούν διά στόματος Πάγκαλου να τους ζητούν και τα ρέστα, πρέπει να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα και να καταδικάσουν τους εταίρους του δικομματισμού στις κάλπες του Νοέμβρη απαιτώντας ταυτόχρονα τα χρέη και τα ελλείμματα να τα πληρώσουν αυτοί που τα δημιούργησαν. Η πλουτοκρατία.
Επικίνδυνη πολιτική
Το ταξίδι και οι επαφές του πρωθυπουργού της Ελλάδας, Γ. Παπανδρέου, στις ΗΠΑ αποδεικνύουν, για άλλη μια φορά, το ρόλο που παίζει η κυβέρνηση στην προώθηση των συμφερόντων της αστικής τάξης και στους γενικότερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή, από τα Βαλκάνια έως τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Η ελληνική κυβέρνηση αυτό που θέλει να επιδείξει στους μεγαλοκαπιταλιστές και τα μονοπώλια διεθνώς είναι τα «κατορθώματά» της στο ξεζούμισμα των λαϊκών στρωμάτων. Τους καλεί να επενδύσουν, γιατί έχει εξασφαλίσει, με όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που πήρε και αυτά που θέλει να εφαρμόσει στη συνέχεια, φθηνότερη εργατική δύναμη, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, καλύτερους όρους εκμετάλλευσης των εργατών για κερδοφορία, όπως μείωση μισθών, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, παραπέρα χτύπημα των μικρομεσαίων στρωμάτων και των αυτοαπασχολούμενων, ώστε τα μονοπώλια να κυριαρχήσουν παντού. Η απελευθέρωση στον τομέα της ενέργειας, με την προβολή της λεγόμενης «πράσινης οικονομίας», την αξιοποίηση της αιολικής και ηλιακής ενέργειας, είναι το νέο «Ελ Ντοράντο» που τάζει στους καπιταλιστές. Υπόσχεται φορολογικό παράδεισο για την υψηλή κερδοφορία του κεφαλαίου.
Συνυφασμένη με την προώθηση των συμφερόντων του κεφαλαίου είναι η προσπάθεια πλασαρίσματος της Ελλάδας ως του πιο συνεπούς διαμεσολαβητή των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή. Ο ρόλος αυτός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ σήμερα (χτες της ΝΔ), άλλωστε, αναγνωρίζεται από τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές, που διά στόματος αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, έδωσαν τα εύσημα στον Παπανδρέου για τις προσπάθειες που καταβάλλει για την αναβάθμιση των σχέσεων με το κράτος - φονιά στη Μέση Ανατολή, Ισραήλ, για την ολοκληρωτική ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου, για την παραπέρα ένταξη στο ιμπεριαλιστικό «μαντρί» των λαών των Βαλκανίων, για τις πιέσεις προς το Ιράν. Αυτό που συμφέρει την αστική τάξη και τα συμφέροντά της είναι η ταύτισή τους με τις ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Η πορεία αυτή είναι εχθρική στα συμφέροντα του λαού. Φέρνει μόνο νέα δεινά στα λαϊκά στρώματα, με την εμπλοκή στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των Αμερικανο - ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.
Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα. Η όλο και εντονότερη αγανάκτηση των εργαζομένων των λαϊκών στρωμάτων, των παραγωγών όλου του κοινωνικού πλούτου που καρπώνονται οι καπιταλιστές, δεν πρέπει να διοχετευτεί σε διαχειριστικές λογικές, σε αυταπάτες ότι μπορεί με τις επενδύσεις των καπιταλιστών να κερδίσουν και οι εργάτες. Μοναδική διέξοδος για τα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από το κεφάλαιο είναι, παράλληλα με την πάλη για τα καθημερινά προβλήματα, οι αγώνες για διεκδικήσεις που να ικανοποιούν τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας, για να μην πληρώσουν την καπιταλιστική κρίση, να βάλουν πλώρη για τη δική τους εξουσία, που θα κάνει τα μέσα παραγωγής, τα οποία οι εργαζόμενοι θέτουν σε λειτουργία, κοινωνική ιδιοκτησία. Η ρήξη με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό και όσους τα υπηρετούν ή συμβιβάζονται με την καπιταλιστική βαρβαρότητα και θέλουν να την εξωραΐσουν, είναι η μόνη προοπτική για τους εργάτες, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τις λαϊκές οικογένειες. Στα σημερινά συλλαλητήρια, στην καθημερινή πάλη, στην κάλπη, στο κέρδισμα νέων αγωνιστικών συνειδήσεων για την υπόθεση του λαού.
Feeds
