Το σχέδιο των συγχωνεύσεων άρχισε να διαμορφώνεται το 2011 και εφαρμόστηκε εν μέρει στο τέλος του ίδιου έτους και στις αρχές του 2012. Το τελικό σχέδιο παρέδωσε στη νυν ηγεσία του υπουργείου Υγείας ο πρώην γενικός γραμματέας Νίκος Πολύζος και συνοπτικά περιλαμβάνει τα εξής:
Είναι τα μόνιμα κενά -κυρίως νοσηλευτικού προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία που διατήρησαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις του δικομματισμού με τις πολιτικές λιτότητας. Οι κενές οργανικές θέσεις διευρύνονται με τις αθρόες συνταξιοδοτήσεις προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία. Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα (30/7/2012) η Πανελλήνια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία Νοσηλευτικού Προσωπικού, από το 2009 αποχώρησαν από τα δημόσια νοσοκομεία 8.360 νοσηλευτές. Μάλιστα, σε σύγκριση με το 2005 το νοσηλευτικό προσωπικό μειώθηκε κατά 13.703 άτομα ή 31,6%. Δηλαδή άδειασε 1 στις 3 θέσεις των υπηρετούντων νοσηλευτών. Προκύπτει ότι τα επίπεδα στελέχωσης παραπέμπουν σε εκείνα της δεκαετίας του 1990 (!) που οι νοσηλευτές στα δημόσια νοσοκομεία ήταν 27.689.
Ο οδικός χάρτης προβλέπει τις «μετατροπές στη χρήση» οχτώ συνοικιακών νοσοκομείων:
Βασικός μοχλός στην υλοποίηση αυτών των ανατροπών είναι οι τροποποιήσεις των οργανισμών των νοσοκομείων που άρχισαν επί υπουργίας του Ανδρέα Λοβέρδου. Μάλιστα 57 δημοσιεύτηκαν σε φύλλα της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ), αλλά ανακλήθηκαν παραμονή των εκλογών για ψηφοθηρικούς λόγους.
Η εφαρμογή του «Οδικού Χάρτη» είναι και οδηγός για «είμαστε συνεπείς στις δανειακές υποχρεώσεις της πατρίδας μας και αφετέρου να διορθώσουμε τα "κακώς κείμενα" δεκαετιών και να επιτύχουμε την επιβίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας τού σήμερα και τη θεμελίωση τού ΕΣΥ τού αύριο», όπως έχει διακηρύξει επανειλημμένα ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λυκουρέντζος.
Ετσι στη συνάντηση της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας με την τρόικα (27/7/2012) έγινε επανάληψη της δέσμευσης για τη συγχώνευση 661 τμημάτων και κλινικών των δημόσιων νοσοκομείων, καθώς και η διαμόρφωση των λειτουργικών δαπανών σε 2,2 δισ. ευρώ στο τέλος του 2012.
Επίσης μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά (25/7/2012) ο υπουργός Υγείας ανακοίνωσε πρόσθετες περικοπές 300+300 εκατ. ευρώ τη διετία 2013-2014. Οι τομείς απ' όπου θα γίνουν οι περικοπές θα προσδιοριστούν, μετά και την εκτίμηση των αποτελεσμάτων, στο τέλος της 31ης Δεκέμβρη 2012.
Η εξέλιξη των λειτουργικών δαπανών στα δημόσια νοσοκομεία ήταν η εξής: 2009 2,9 δισ. ευρώ, 2010 2,6 δισ., 2011 2,4 δισ. και 2012 2,2 δισ. ευρώ. Μειώνονται δηλαδή με μέσο ετήσιο ρυθμό 8,8%, που σημαίνει ότι στο τέλος του 2013 θα πέσουν κοντά 2 δισ. ευρώ και το 2014 θα πέσουν στα 1,83 δισ. ευρώ. Δηλαδή τα νοσοκομεία θα μείνουν χωρίς φάρμακα και θα στεγνώσουν από πάσης φύσεως υλικά.
Επικίνδυνες για τη διαμόρφωση ασφαλών προγραμμάτων εφημερίας είναι οι αποφάσεις του υπουργείου Υγείας.
Εν πρώτοις εξέδωσε εγκύκλιο σύμφωνα με την οποία οι υπερβάσεις από τα εγκεκριμένα κονδύλια θα αναθεωρούνται, ενώ στη συνέχεια έδωσε εντολή στους διοικητές να εξαιρούν -με βάση τα διαθέσιμα κονδύλια- ολόκληρες ειδικότητες γιατρών από τις εφημερίες ώστε να «γίνει εξορθολογισμός στη λειτουργία των εφημεριών».
Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το Νοσοκομείο των Σερρών, όπου η προσαρμογή στα εγκεκριμένα κονδύλια των εφημεριών σήμανε μείωση σε 280.000 ευρώ το μήνα, από 360.000 ευρώ το μήνα. Αυτή η αλλαγή σημαίνει στην πράξη ότι τις καθημερινές στο νοσοκομείο δεν εφημερεύουν νευρολόγοι, πνευμονολόγοι, οφθαλμίατροι, ωτορινολαρυγγολόγοι, ουρολόγοι, ορθοπεδικοί (εφημερίες ετοιμότητας), ενώ μετά τις 9 το βράδυ δεν υπάρχουν στο νοσοκομείο ούτε μικροβιολόγοι, αιματολόγοι, ακτινολόγοι, ιατροί αξονικού (μεικτές εφημερίες). Συγχρόνως περνάει στη «συλλειτουργία» κλινικών, όπως αναφέρει, και συλλειτουργεί τις 2 Παθολογικές, τις 2 Χειρουργικές και τις 2 Γυναικολογικές Κλινικές (μειώνοντας με τον τρόπο αυτό τον αριθμό των εφημερευόντων ιατρών στις παραπάνω Κλινικές). Στον εργαστηριακό τομέα δε θα εφημερεύει κανένας!
Αύριο και μεθαύριο οι γιατροί κάνουν απεργία και συγκέντρωση στο χώρο του Νοσοκομείου Σερρών. Ζητούν δημόσια, δωρεάν Υγεία, πλήρως χρηματοδοτούμενη από τον κρατικό προϋπολογισμό και να μη γίνει καμιά συγχώνευση.