Το αίτιο της «παράλυσης» είναι η πολιτική που αντιμετωπίζει την υγεία του λαού ως εμπόρευμα και σ' αυτό το πλαίσιο επιταχύνει την πλήρη παράδοση των δημόσιων δομών και υπηρεσιών στους κανόνες της αγοράς. Μια πολιτική που εντείνει το πρόβλημα των πολλών ελλείψεων σε ιατρικό, νοσηλευτικό, παραϊατρικό και διοικητικό προσωπικό καθώς και σε τεχνολογικό εξοπλισμό το οποίο κατατρύχει, εδώ και χρόνια, το λεγόμενο δημόσιο σύστημα Υγείας.

Το τελευταίο διάστημα εμφανίζονται τεράστιες ελλείψεις και σε υλικά, ακόμα και σε αναλώσιμα - γάντια, γάζες, βαμβάκι, οινόπνευμα, θερμόμετρα, αντιδραστήρια, χαρτικά κ.ά. .- με αποτέλεσμα να μην μπορούν να υλοποιούνται και οι πιο απλές ιατρικές πράξεις και νοσηλευτικές παρεμβάσεις.

Ολα αυτά έχουν άμεσες, βαριές και, πολλές φορές, οδυνηρές επιπτώσεις και ανεπανόρθωτες βλάβες στους ασθενείς καθώς:

• Περιστατικά που χρήζουν άμεσης ιατρικής και νοσηλευτικής φροντίδας φτάνουν στα Τμήματα Επειγόντων, αλλά περιμένουν πολλή ώρα στον προθάλαμο, επειδή δεν επαρκούν ούτε τα κρεβάτια, ούτε και οι γιατροί και οι νοσηλευτές. Οποιος επισκεφτεί τα «επείγοντα» του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας τη μέρα της γενικής εφημερίας του θα βρεθεί μπροστά σε σκηνές που θυμίζουν «πρόχειρα πολεμικά νοσοκομεία». Οι λίγοι γιατροί και οι λιγοστές νοσοκόμες «τρέχουν σαν παλαβοί» για να προλάβουν να εξυπηρετήσουν όσο περισσότερα περιστατικά μπορούν.
• Πολλά προγραμματισμένα από καιρό χειρουργεία αναβάλλονται διαρκώς, κυρίως λόγω των ελλείψεων χειρουργικών και άλλων υλικών, αλλά και αιθουσών χειρουργείου.
• Τα κρεβάτια των κλινικών είναι πάντα κατειλημμένα καθώς και τα ράντζα των διαδρόμων.
• Οι λίστες αναμονής για εξετάσεις και άλλες ιατρικές παρεμβάσεις στα εξωτερικά ιατρεία είναι τεράστιες και συνεχώς μακραίνουν.
• Τα Κέντρα Υγείας και στους τέσσερις θεσσαλικούς νομούς που, από καιρό, υπολειτουργούν, έχουν τώρα «παραλύσει» λόγω έλλειψης γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού. Στα περισσότερα, η βάρδια γίνεται με την παρουσία ενός γιατρού παθολόγου που λειτουργεί ως «γενικών καθηκόντων» και μιας νοσοκόμας. Κι όπως είναι φυσικό κι επόμενο έτσι δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν οι ασθενείς που επισκέπτονται αυτά τα Κέντρα Υγείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η περίπτωση ηλικιωμένου καρδιοπαθούς, από χωριό του Πηλίου, ο οποίος επισκέφτηκε το Κέντρο Υγείας Αργαλαστής για να κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις, όπως κάνει εδώ και χρόνια, αλλά του είπαν ότι λόγω περικοπών αυτές δεν μπορούν να γίνουν.
• Τραγική είναι η κατάσταση στα ιατρεία του ΙΚΑ όπου λείπουν πολλοί γιατροί, με αποτέλεσμα να μη λειτουργούν πολλά τμήματα. Στη Λάρισα, π.χ. εδώ και τέσσερις μήνες έκλεισε το ακτινολογικό τμήμα του ΙΚΑ, στην αρχή λόγω βλάβης στα μηχανήματα και στη συνέχεια επειδή απουσιάζει, λόγω εγκυμοσύνης, η μόνη γιατρός ακτινολόγος που υπήρχε, χωρίς να αντικατασταθεί από άλλο γιατρό. Και τα άλλα τμήματα υπολειτουργούν - όπως π.χ. το αιματολογικό με αποτέλεσμα εκατοντάδες εργαζόμενοι και συνταξιούχοι που φτάνουν καθημερινά στα ιατρεία του ΙΚΑ να μην μπορούν να εξυπηρετηθούν, να ταλαιπωρούνται αφάνταστα και τελικά να φεύγουν άπρακτοι. Την ίδια ταλαιπωρία υφίστανται και όσοι απευθύνονται στους γιατρούς του ΙΚΑ για να τους γράψουν συνταγές με φάρμακα. Μετά από ταλαιπωρία πολλής ώρας στην ουρά φτάνουν στον γιατρό από τον οποίο ακούν ότι λόγω των περικοπών που επέβαλε η κυβέρνηση και στο πλαίσιο της πρόσφατης κυβερνητικής απόφασης για ηλεκτρονική συνταγογράφηση δεν μπορεί να τους δώσει τη συνταγή που ζητούν, ή εν πάση περιπτώσει θα γράψει στη συνταγή λιγότερα φάρμακα απ' αυτά που ζητούν.

Τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει το «δημόσιο» σύστημα Υγείας στη Θεσσαλία εκμεταλλεύεται το επιχειρηματικό κεφάλαιο, για να εισβάλει όλο και πιο βαθιά στο χώρο της Υγείας. Τα τελευταία χρόνια, στην περιοχή έχουν δημιουργηθεί και λειτουργούν πάρα πολλές ιδιωτικές επιχειρήσεις Υγείας. Λειτουργούν ένα «μικρό νοσοκομείο» - το «ΙΑΣΩ» - πολλά κέντρα αποκατάστασης, ιδιωτικές κλινικές και δεκάδες μεγάλα διαγνωστικά κέντρα.

Ολα αυτά κερδοσκοπούν ασύστολα σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων αλλά και της τσέπης χιλιάδων ασθενών οι οποίοι «διωγμένοι» από το «δημόσιο» σύστημα Υγείας αναγκάζονται να καταφύγουν στους ιδιώτες.

Βεβαίως, τα προαναφερόμενα δεν αφορούν μόνο τη Θεσσαλία, το ίδιο συμβαίνει σε ολόκληρη τη χώρα. Η κυβέρνηση στο πλαίσιο της πολιτικής εμπορευματοποίησης της Υγείας και με πρόσχημα τις μεγάλες «σπατάλες» που, όπως η ίδια λέει, γίνονται στα νοσοκομεία και στον τομέα του φαρμάκου, οδηγεί το «δημόσιο» σύστημα Υγείας σε πλήρη υποβάθμιση, δίνοντας έτσι ώθηση στο επιχειρηματικό κεφάλαιο να διεισδύει όλο και πιο βαθιά στο χώρο και να αυξάνει κι άλλο τα κέρδη του.

Αυτή η πολιτική, που μετατρέπει το κοινωνικό αγαθό της Υγείας σε πανάκριβο εμπόρευμα, απλησίαστο για τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού που και λόγω μνημονίου, ζει σε συνθήκες οικονομικής ανέχειας και επερχόμενης μεγάλης φτώχειας πρέπει ν' ανατραπεί. Κι αυτό θα γίνει με τον αγώνα του λαού, των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, που, ταυτόχρονα, θα παλεύουν για Ενιαίο Αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν Σύστημα Υγείας για όλο το λαό. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να φύγει η εξουσία από τα μονοπώλια και το μεγάλο κεφάλαιο και να περάσει στα χέρια της εργατικής τάξης και του λαού.