Τι πραγματικά ισχύει:
Η κυβέρνηση της ΝΔ φέρει ακέραιη την ευθύνη για τα όσα συμβαίνουν και αυτό πια το αναγνωρίζει κάθε νοήμων άνθρωπος. Οι αποκαλύψεις που βγαίνουν διαρκώς στην επιφάνεια, αναδεικνύουν ότι στελέχη της, κεντρικά κυβερνητικά, αλλά και τοπικά, κατά τη θητεία τους σε υπουργεία, στη διοίκηση του ΟΠΕΚΕΠΕ, αγροτικών συνεταιρισμών κλπ, εξάντλησαν κάθε δυνατότητα που είχαν στη διάθεσή τους για να αποκομίσουν οφέλη, ακόμα και οικονομικά, να ψηφοθηρήσουν, να εξαγοράσουν συνειδήσεις, πρωταγωνιστώντας σε έναν απερίγραπτο βούρκο που δεν τον χωράει ο κοινός νους.
Αποκαλύπτεται ότι υπήρχε και μεταξύ τους ανταγωνισμός, αλλά και διαπλοκή με ανταγωνιζόμενα μονοπώλια που εμπλέκονταν στη λειτουργία του ΟΠΕΚΕΠΕ, για το πως θα γίνει η μοιρασιά των επιδοτήσεων. Αποκαλύπτεται ότι στήθηκε ένα πλιάτσικο το οποίο φέρει τη βούλα της κυβέρνησης της ΝΔ συνολικά.
Είναι προκλητικό να βγαίνει o πρωθυπουργός και να λέει με θράσος «αποτύχαμε». Ο ίδιος, έχοντας σύμβουλο τον Γ. Βάρρα, που είχε διατελέσει πρόεδρος στον ΟΠΕΚΕΠΕ και αποπέμφθηκε από τον Βορίδη, γνώριζε από την πρώτη στιγμή το βάθος και την έκταση του σκανδάλου. Ομως επί 6 συναπτά έτη άλλαζε τις διοικήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ σαν τα πουκάμισα, με προφανή στόχο όχι να λύσει το πρόβλημα, αλλά να το κουκουλώσει. Και αυτό το έκανε μέχρι τελικά να βγει στην επιφάνεια η σαπίλα. Ουσιαστικά η κυβέρνησή της ΝΔ «δεν απέτυχε», αλλά πιάστηκε με «τα γίδια στην πλάτη».
Ομως πώς εξηγείται ότι τέτοιου είδους φαινόμενα παρουσιάζουν μια περιοδικότητα στον χρόνο, επαναλαμβάνονται από δεκαετία σε δεκαετία, καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που με επίκεντρο τις αγροτικές επιδοτήσεις τινάζονται στην κυριολεξία τα καπάκια των υπονόμων στον αέρα, ανεξάρτητα αν κυβέρνηση είναι η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ;
Αυτό συμβαίνει γιατί η πραγματική «κομπίνα» είναι το ίδιο το καθεστώς των αγροτικών επιδοτήσεων της ΚΑΠ της ΕΕ που σχεδιάζεται και υλοποιείται στο έδαφος του μονοπωλιακού καπιταλισμού. Κριτήριο είναι το πως θα εντείνεται η καταλήστευση του βιοπαλαιστή αγρότη από τα μονοπώλια (βιομηχανικά, εμπορικά, τραπεζικά), μέσω των χαμηλών τιμών που αυτά επιβάλλουν στα γεωργικά - κτηνοτροφικά προϊόντα, μέσω της πώλησης πανάκριβων λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων κλπ, μέσω των ληστρικών επιτοκίων δανεισμού κλπ.
Τα ποσά των επιδοτήσεων, τα δισ. που διαφημίζουν οι υπουργοί της κυβέρνησης, αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, δεν είναι παρά τα «τριάκοντα αργύρια» για αυτή την τεράστια κλοπή. Ποσά που δεν είναι της ΕΕ, όπως διατείνονται όσοι νυχθημερόν λιβανίζουν την ΚΑΠ, αλλά προέρχονται από το ξεζούμισμα όλων των λαών της Ευρώπης, μέσω των κρατικών προϋπολογισμών.
Ποσά που εποφθαλμιούν τα διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως οι ιδιωτικές εταιρείες - κοινοπραξίες μονοπωλίων, που με αποφάσεις των κυβερνήσεων διαχρονικά, μοιράζονται τη λεία των πληροφοριακών συστημάτων του ΟΠΕΚΕΠΕ, χρησιμοποιώντας και εταιρείες - δορυφόρους (π.χ. ΚΥΔ) αλλά και τα διάφορα κυκλώματα επιτηδείων που εξαπλώνονται στο έδαφος της ψηφοθηρίας των αστικών κομμάτων και των χαραμάδων διαφθοράς που ανοίγει η πολιτική τους.
Αυτός είναι πραγματικά ο δρόμος της ΚΑΠ, που συναποφασίζεται και υλοποιείται διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις με κριτήριο την κερδοφορία των εμποροβιομήχανων, στις συνθήκες της διεθνοποιημένης αγοράς, ο οποίος οδηγεί σε συγκέντρωση της αγροτικής παραγωγής σε λιγότερα χέρια, μεγαλύτερο έλεγχό της από τα μονοπώλια και σε ξεκλήρισμα ενός σημαντικού αριθμού βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων.
Ο «Ριζοσπάστης» σε επόμενες σελίδες (14-15) αναλύει συγκεκριμένα και αποκαλύπτει την εσωτερική λειτουργία του μηχανισμού που δημιούργησε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, όπου βασικό ρόλο έπαιξε η αποσύνδεση της επιδότησης από την παραγωγή.
Οι αποσυνδεδεμένες από την παραγωγή, λεγόμενες «άμεσες» εισοδηματικές ενισχύσεις ήταν το μέτρο που σταδιακά κυριάρχησε, με σημείο καμπής την αναθεώρηση της ΚΑΠ του 2003. Από το 2013 και μετά οι συνδεδεμένες ενισχύσεις αντικαταστάθηκαν πλήρως από τις άμεσες ενισχύσεις.
Οι κανόνες χορήγησης των επιδοτήσεων που εφαρμόστηκαν στο πλαίσιο εφαρμογής της ΚΑΠ δεν αποτελούν παραφωνία ούτε παρέκκλιση της Ελλάδας από την «κανονικότητα» της ΕΕ! Είναι γνωστό ότι η πολιτική της τροφοδοτεί σκάνδαλα και σε άλλες χώρες της ΕΕ (βλέπε αναλυτικά στη σελ. 15), με πρωταγωνιστές ιδιοκτήτες μεγάλων αγροτοκτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων και ομίλους του αγροτοδιατροφικού τομέα που λυμαίνονται τη γη, με «κόστος» δισ. ευρώ για τους μικρούς αγρότες και κτηνοτρόφους.
Αυτή είναι η «κανονικότητα» της ΕΕ του κεφαλαίου! Αυτό είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης και του κέρδους, που αποτελεί το «θερμοκήπιο» μέσα στο οποίο θρέφονται και ανθίζουν η διαφθορά, η διαπλοκή, τα «λερωμένα χέρια». Φαινόμενα σύμφυτα με αυτό, αναπόσπαστα στοιχεία του σάπιου κράτους και των κυβερνήσεών του!
Συνολικά, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ φέρνει στην επιφάνεια το ζήτημα της χρήσης γης, που στον καπιταλισμό είναι εμπόρευμα και πεδίο εκμετάλλευσης για το κέρδος. Αυτό, σε συνδυασμό με την πολιτική στήριξης των «μεγάλων» του αγροτικού τομέα και της κερδοφορίας τους, από την ΕΕ και το κράτος που υπηρετεί «από κατασκευής» τα συμφέροντά τους, διαμορφώνει όλες τις προϋποθέσεις για σκάνδαλα τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ.
Απάντηση σ' αυτό και συνολικά στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν οι βιοπαλαιστές αγρότες στη μάχη που δίνουν για να επιβιώσουν, μπορεί να δώσει μόνο η κοινωνικοποίηση της γης και της αγροτικής - κτηνοτροφικής παραγωγής, στο πλαίσιο της σοσιαλιστικής οικονομίας και του κεντρικού σχεδιασμού.
Η ανωτερότητα του σοσιαλισμού και η αναγκαιότητα να απαλλαγούν οι εργαζόμενοι και οι άλλοι βιοπαλαιστές από το παλιό και σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης για το καπιταλιστικό κέρδος, επιβεβαιώνεται με αφορμή και αυτό το σκάνδαλο.