Ενας ύμνος στον έρωτα, στην αιώνια αγάπη, που η δύναμή της κινεί βράχους, βουνά και γαληνεύει μανιασμένες θάλασσες.

Στο τραγούδι αυτό, η μεταφράστρια - ποιήτρια αποδεικνύει τη δική της ποιητική δύναμη και με σεβασμό στο δημιουργό «μεταφέρει» το βαθύ ερωτικό λόγο του Σολομώντα.

Το θέμα γνωστό, έχει σημαδέψει όλους μας με ανεξίτηλη σφραγίδα πάνω στης καρδιάς τον ευαίσθητο χτύπο.

Η ευγένεια, τα ευρήματα, οι παρομοιώσεις και οι αναφορές στον αγνό έρωτα, το «Ασμα Ασμάτων» θεωρείται ως ο καθαγιασμός της αγάπης, της κορύφωσης του σημαντικότερου συν-αισθήματος του ανθρώπου.

Η Μ. Μ., βαθιά ερωτική ποιήτρια, δε θα μπορούσε να επιλέξει για μετάφραση κείμενο λιγότερο δυνατό κι ερωτικό. Με λόγο προσεχτικά δουλεμένο κεντάει τον καμβά της με περισσή χάρη και φτάνει σ' ένα αρτιότατο αποτέλεσμα, προσφέροντας στους αναγνώστες μια γνήσια ποίηση.

Αντιγράφουμε από το κεφάλαιο Η`: «Βάλε με ως σφραγίδα στην καρδιά σου, / στο μπράτσο σου ως βούλα απίθωσε με / πανίσχυρη / είναι η αγάπη σαν το θάνατο / η ζήλια όπως ο Αδης τρομερή. / Της αγάπης τα φτερά, φτερά πυράς. / Τις φλόγες της δε σβήνουν καταρράχτες / μήτε τις φράζουν ποταμοί. / Για την αγάπη ό,τι κι αν δώσει / ο άνθρωπος θα πικραθεί / όλα θα τον πληγώσουν». (Εκδόσεις «Αίολος»).