Κατέπλευσαν το πρωί της Τετάρτης στο λιμάνι του Πειραιά, για «προγραμματισμένη επίσκεψη» μέχρι την Κυριακή, τα πολεμικά πλοία της Μόνιμης Ναυτικής Δύναμης του ΝΑΤΟ - 2 (Standing NATO Maritime Group 2, SNMG-2), έχοντας συμμετάσχει προηγούμενα στην άσκηση του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού «Mavi Balina», μεταξύ Καστελόριζου και Κύπρου.

Πρόκειται για το αμερικανικό «LEYTE GULF» (καταδρομικό, η ναυαρχίδα της Δύναμης, επιβαίνει ο διοικητής της SNMG-2 Αμερικανός υποναύαρχος, B. Williamson), το ισπανικό «ALMIRANTE JUAN DE BORBON» (φρεγάτα) και το καναδικό «TORONTO» (φρεγάτα). Σημειώνεται ότι ο COS («αρχιεπιστολεύς», τιμητικός τίτλος του υπαρχηγού) της Δύναμης είναι Ελληνας πλοίαρχος του ΠΝ.

Το ΝΑΤΟ έχει τέσσερις Μόνιμες Ναυτικές Δυνάμεις Αμεσης Αντίδρασης: Τις SNMG-1 και SNMG-2 και δύο Μόνιμες Αντιναρκικές Ναυτικές Δυνάμεις (Standing NATO Maritime Mine Countermeasure Groups), τις SNMCMG-1 και SNMCMG-2. Οι συνθέσεις τους αυξομειώνονται και αλλάζουν ανάλογα με τη διαθεσιμότητα μέσων από τα κράτη - μέλη της λυκοσυμμαχίας.

Σύμφωνα με τα σχετικά ΝΑΤΟικά κείμενα, οι Μόνιμες Ναυτικές του Δυνάμεις είναι στη διάθεση της λυκοσυμμαχίας για να εκτελούν διάφορες υπηρεσίες, «από το να συμμετέχουν σε ασκήσεις έως να συμμετέχουν σε επιχειρησιακές αποστολές (...) παρέχουν στο ΝΑΤΟ μια συνεχή ναυτική θαλάσσια ικανότητα για επιχειρήσεις και άλλες δραστηριότητες, τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε περιόδους κρίσεων και συγκρούσεων (...) παρέχουν μια ποικιλία από ναυτικές στρατιωτικές δυνατότητες σε εν εξελίξει αποστολές».

Στη SNMCMG-2 μετέχει και το ελληνικό ναρκοθηρευτικό «ΕΥΡΩΠΗ». Σημειωτέον ότι από 21 έως 30 Νοέμβρη η SNMCMG-2 βρίσκεται στα τουρκικά χωρικά ύδατα, ανοιχτά της Σμύρνης, συμμετέχοντας στην ετήσια αντιναρκική άσκηση του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού «NUSRET 14».

Η συμμετοχή, με στέλεχος του στόλου και πλοίο, στις δύο από τις τέσσερις Μόνιμες Ναυτικές Δυνάμεις του ΝΑΤΟ, η «φιλοξενία» ΝΑΤΟικών πλοίων στην Ελλάδα και οι απανωτές «συνεκπαιδεύσεις» ελληνικών μονάδων με αντίστοιχες ΝΑΤΟικές, σηματοδοτούν την προσπάθεια της ελληνικής αστικής τάξης να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά στην ευρύτερη περιοχή μέσω και της λεγόμενης «στρατιωτικής διπλωματίας», της βαθύτερης εμπλοκής στις οξυμένες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις με κινδύνους για το λαό.