Οι ηγέτες των χωρών της Ασίας φτάνουν για τη Σύνοδο στο Νεπάλ

Ξεκινούν σήμερα στην πρωτεύουσα του Νεπάλ Κατμαντού οι διήμερες εργασίες της 18ης Συνόδου Κορυφής της Ενωσης Νότιας Ασίας για την Περιφερειακή Συνεργασία (South Asian Asociation for the Regional Cooperation), με θέμα «Βαθύτερη ενοποίηση της περιοχής για ειρήνη και ευημερία». Πίσω από τους εύηχους τίτλους κρύβονται οι ανταγωνισμοί μεταξύ των αστικών τάξεων της περιοχής στους οποίους ξεχωρίζουν - λόγω θέσης στην ανισόμετρη ανάπτυξη - οι αξιώσεις της ινδικής πλουτοκρατίας.

Η SAARC είναι μια διακρατική καπιταλιστική οργάνωση που συγκροτήθηκε το 1985 και σήμερα αριθμεί οκτώ πλήρη μέλη (Αφγανιστάν, Μπανγκλαντές, Μπουτάν, Ινδία, Μαλδίβες, Νεπάλ, Πακιστάν και Σρι Λάνκα) και εννιά παρατηρητές (Κίνα, Αυστραλία, Ιράν, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Μαυρίκιος, Μιανμάρ, ΕΕ και ΗΠΑ). Η λειτουργία της ασφαλώς συνδέεται με τις προσπάθειες των μονοπωλίων που εδρεύουν στην περιοχή να διασφαλίσουν πρωταγωνιστική θέση σε μια από τις πολυπληθέστερες ζώνες του πλανήτη (αντιπροσωπεύει το 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού) που όμως διατηρεί ακόμα χαρακτηριστικά που δυσκολεύουν την καπιταλιστική συσσώρευση. Για παράδειγμα, συγκεντρώνει το 1/4 των φτωχών του κόσμου κάτι που, για το κεφάλαιο σημαίνει καταρχήν χαμηλά ειδικευμένο εργατικό δυναμικό.

Σύμφωνα με την ινδική εφημερίδα «Nιου Ιντιαν Εξπρές», στη διάρκεια της συνάντησης αναμένεται να υπογραφούν συμφωνίες για τη συνεργασία στους τομείς της Ενέργειας, των σιδηροδρομικών και των οδικών μεταφορών. Η Ινδία φέρεται έτοιμη να ανακοινώσει σχέδια για τη βελτίωση της οδικής σύνδεσης με το Νεπάλ, επιδιώκοντας τον απαραίτητο εκσυγχρονισμό των δικτύων που θα στηρίξουν την αύξηση του εμπορίου. Γενικότερα, το Νέο Δελχί φαίνεται δυσαρεστημένο από το πόσο καθυστερημένα προχωρά η «ενοποίηση» των μελών της Ενωσης και θα επιδιώξει «αναβάθμιση» της συνεργασίας τους εκτιμώντας ότι έτσι θα ωφεληθούν τα ινδικά μονοπώλια.

Μεταξύ άλλων, λέγεται ότι είναι πιθανή και μια συνάντηση μεταξύ των ηγετών Ινδίας και Πακιστάν Ναρέντρα Μόντι και Ναουάζ Σαρίφ, κατά ορισμένους στο πλαίσιο προσπαθειών να εξομαλυνθούν οι δύσκολες σχέσεις που προκαλούν οι εδαφικές διαφορές των δύο χωρών, κύρια στο Κασμίρ.