Καμία χαλάρωση στην αντιλαϊκή πολιτική δεν πρόκειται να υπάρξει με όποιο μείγμα διαχείρισης κι αν εφαρμοστεί στο δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στον οποίο συμπλέουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις που υποκλίνονται στην ΕΕ. Τα παραπάνω τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Σωτήρης Ζαριανόπουλος, στην τοποθέτησή του στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο, στη συζήτησή σχετικά με την προσεχή σύνοδο της Ευρωζώνης. Τα μέτρα - ψίχουλα για την ακραία φτώχεια δε θα αναπληρώσουν τις μεγάλες απώλειες των εργαζομένων, αντίθετα θα πιέσουν ακόμη περισσότερο το γενικό επίπεδο των μισθών και συντάξεων σε μια γενική γραμμή φτώχειας επισήμανε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, υπογραμμίζοντας στην τοποθέτησή του τα παρακάτω:

«Λίγο πριν τη σύνοδο της Ευρωζώνης, οι προσδοκίες της ΕΕ έστω για αναιμική ανάκαμψη, μετατράπηκαν σε φόβο για νέο γύρο βαθύτερης καπιταλιστικής κρίσης.

Οι προβληματισμοί των πολιτικών δυνάμεων που υποκλίνονται στην ΕΕ και την καπιταλιστική ανάπτυξη για κάποια χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής με επεκτατική στρατηγική δεν αναιρούν τη δήλωση ενός από τους εισηγητές της, του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μ. Ντράγκι: Οτι η χαλάρωση δε θα θίξει τη σιδερένια δημοσιονομική πειθαρχία, τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ.

Η μείωση επιτοκίων, η αγορά ομολόγων, οι κρατικές επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, δε θα αντιμετωπίσουν την ανεργία, δε θα ωφεληθούν οι εργαζόμενοι, αλλά μόνο τα μονοπωλιακά κέρδη. Γιατί αυτή η ανάπτυξη στηρίζεται ακριβώς πάνω στην ανεργία και τη φτώχεια, στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, στην κατεδάφιση των εργατικών κατακτήσεων και της Κοινωνικής Ασφάλισης, των λαϊκών δικαιωμάτων σε δωρεάν Υγεία και Παιδεία.

Τα μέτρα - ψίχουλα για την ακραία φτώχεια, όχι μόνο δε δίνουν λύση, αλλά επιδιώκουν να πιέσουν το γενικό επίπεδο μισθών και συντάξεων σε μια γενική γραμμή φτώχειας με κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Τα προγράμματα απασχόλησης των νέων επιδιώκουν να γενικεύσουν την προσωρινή, ελαστική απασχόληση χωρίς δικαιώματα υποταγμένη στα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Κανένα μέτρο, όσο σκληρό και αντιλαϊκό κι αν είναι, δεν μπορεί να σώσει ένα σύστημα που σάπισε και δεν μπορεί να δώσει παρά μόνο ανεργία, φτώχεια, πολέμους.

Η πάλη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων για την ανατροπή του είναι ο μοναδικός δρόμος που εγγυάται την ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών τους, την ανάπτυξη προς όφελός τους».