Το ΚΚΕ αναδεικνύει το γεγονός ότι η χώρα διαθέτει ευνοϊκές εδαφοκλιματολογικές συνθήκες για ανάπτυξη της πρωτογενούς παραγωγής υπέρ του λαού, που θα μπορούσε να εξασφαλίσει καλής ποιότητας, φτηνά και σε επάρκεια τρόφιμα και πρώτη ύλη για τη βιομηχανία. Παρά το γεγονός ότι οι δυνατότητες υπάρχουν, τα μέτρα και η πολιτική της κυβέρνησης οδηγούν σε μείωση της παραγωγής και ξεριζωμό των μικρών και μεσαίων αγροτοπαραγωγών, δηλαδή αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας όχι μόνο στην αγροτιά αλλά και σε τμήματα των εργαζομένων.

Με Επίκαιρη Ερώτηση προς τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Οικονομικών (7/7) οι βουλευτές του ΚΚΕ ζήτησαν να μην κλείσει κανένα από τα τρία εργοστάσια της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και υπογράμμισαν την ανάγκη η χώρα να οργανώσει τον τομέα της ζάχαρης σύμφωνα με τις εγχώριες ανάγκες και τις παραγωγικές δυνατότητές της, αναπτύσσοντας και όχι συρρικνώνοντας την τευτλοκαλλιέργεια.

Με την Επίκαιρη Ερώτηση το ΚΚΕ εξηγούσε: «Στη χώρα μας εξαιτίας της πολιτικής της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, αν και είχαμε παραγωγή καλής ποιότητας ζάχαρης που κάλυπτε τις ανάγκες του λαού και υπήρχαν δυνατότητες και για εξαγωγές, οι Κανονισμοί της ΕΕ επέβαλαν και οι ελληνικές κυβερνήσεις συμφώνησαν και υλοποίησαν τη δραστική μείωση στο 50% των εγχώριων αναγκών και καταστροφή των δύο από τα πέντε εργοστάσια που διέθετε η χώρα. Σήμερα, ακόμα και από αυτή την ποσόστωση των 160.000 τόνων (50%) παράγονται στην Ελλάδα μόνο οι 40.000 τόνοι από 3.000 τευτλοπαραγωγούς και οι άλλοι 120.000 που υπολείπονται, το μεγαλύτερο μέρος παράγεται φασόν για λογαριασμό της ΕΒΖ σε ευρωπαϊκά εργοστάσια, ενώ το υπόλοιπο εισάγεται από τις θυγατρικές της στη Σερβία. Εάν υπήρχε προγραμματισμός παραγωγής όλης της ποσότητας στη χώρα μας θα μειωνόταν το κόστος παραγωγής και θα υπήρχαν περισσότερες θέσεις εργασίας, από τους 250 εργαζόμενους περίπου που είναι τώρα στην ΕΒΖ και φυσικά το εισόδημα των τευτλοπαραγωγών θα ήταν καλύτερο».

Οι κίνδυνοι που επισύρει η κυριαρχία των πολυεθνικών για τη διατροφή του λαού έχουν επίσης τεθεί στο επίκεντρο της παρέμβασης των κομμουνιστών βουλευτών. Ενδεικτικό παράδειγμα, η Ερώτηση που κατατέθηκε τον περασμένη Μάρτη, με αφορμή την απόφαση του Συμβουλίου Υπουργών Περιβάλλοντος (3/3/2014) υπό την Ελληνική Προεδρία, που άνοιξε την πόρτα για την καλλιέργεια και είσοδο μεταλλαγμένων προϊόντων, θεσπίζοντας εμπόδια προς όλες τις χώρες που θα ήθελαν να προστατευτούν από την καλλιέργεια και είσοδο γενετικά τροποποιημένων προϊόντων.

«Πρόκειται για τροποποίηση προς όφελος των μονοπωλίων, της ήδη προβληματικής πρότασης Κανονισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που είχε παρουσιάσει από το 2010 (COM (2010) 375 τελικό), με την οποία τροποποιεί την οδηγία 2001/18ΕΚ για τους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς (ΓΤΟ). Η πρόταση της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο, ανοίγει το δρόμο για διαπραγματεύσεις μεταξύ του κάθε κράτους - μέλους της ΕΕ με τα πολυεθνικά μονοπώλια των μεταλλαγμένων, για να επιτραπεί η καλλιέργεια ΓΤΟ, στο σύνολο ή σε τμήματα της καλλιεργήσιμης επιφάνειας της επικράτειάς τους», υπογράμμιζε η Ερώτηση, και πρόσθετε: «Με το σημερινό νομικό καθεστώς στην ΕΕ τα κράτη - μέλη είχαν δυνατότητα να απαγορεύσουν την καλλιέργειά τους στην επικράτειά τους, προσφεύγοντας στη ρήτρα διασφάλισης της οδηγίας 2001/18 ή σε μέτρα έκτακτης ανάγκης με βάση τον κανονισμό (ΕΚ) 1829/2003, σε περίπτωση που έχουν σοβαρούς λόγους να θεωρούν ότι το εγκεκριμένο γενετικά τροποποιημένο προϊόν είναι πιθανό να συνιστά σοβαρό κίνδυνο για την υγεία και το περιβάλλον. Με την απόφαση του Συμβουλίου Υπουργών Περιβάλλοντος, που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων, η δυνατότητα αυτή των κρατών - μελών είναι υπό κατάργηση, ώστε οι ΓΤΟ να παράγονται και να κυκλοφορούν χωρίς περιορισμούς».