«Θέλω το σπίτι μου να αξιοποιηθεί για να προβληθεί η Ιστορία του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Να γίνει Μουσείο για να μαθαίνουν οι νέοι την πραγματική Ιστορία της χώρας μας». Αυτή ήταν η επιθυμία του Θανάση Χαϊμαδή, γνωστού με το ψευδώνυμο «Δαυλός». Πρόκειται για τον άνθρωπο που ήταν υπεύθυνος για τον παράνομο εκδοτικό μηχανισμό του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στην περιοχή του Κισσάβου. Το διώροφο σπίτι του, στο χωριό Αμπελάκια της Λάρισας, ήταν που στέγασε το παράνομο τυπογραφείο από το 1942 έως το 1944.

Την επιθυμία αυτή ο Θανάσης Χαϊμαδής τη διατύπωσε το 1985. Ηταν τότε που αποφάσισε να αποκαλύψει το επτασφράγιστο για 40 χρόνια μυστικό, να παραδώσει το κρυμμένο υλικό στο ΚΚΕ και να παραχωρήσει το ιστορικό σπίτι προκειμένου να γίνει Μουσείο. Την επιθυμία του πρόλαβε να τη δει να μπαίνει σε τροχιά υλοποίησης, εγκρίνοντας λίγο πριν το θάνατό του, το 1986, τα σχέδια για την ανάπλαση του κτιρίου. Του κτιρίου που σήμερα στεγάζει το Μουσείο Αμπελακίων της περιόδου 1940-1949.

Το χωριό και το Μουσείο αυτό επισκέφτηκαν Μαθητικές Οργανώσεις της ΚΝΕ από όλη τη χώρα, την Παρασκευή 4 Ιούλη, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του 23ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου. Εκατοντάδες μαθητές, μέλη και φίλοι της ΚΝΕ, γέμισαν την πλατεία του χωριού. Περίμεναν με υπομονή να έρθει η σειρά τους να ξεναγηθούν στο σπίτι του Θανάση Χαϊμαδή. Ακουσαν με ενδιαφέρον τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του Μουσείου να τους μιλούν για το χώρο και την ιστορία του. Διδάχθηκαν ένα διαφορετικό «μάθημα» για το λαό και τους αγώνες του, ένα μάθημα από αυτά που δε βρίσκουν θέση στα σχολικά βιβλία.

Στη σύντομη ξενάγηση στο Μουσείο οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να δουν την ιστορία να ζωντανεύει μπροστά στα μάτια τους: Την κρύπτη στη μεσοτοιχία που φύλαξε μακριά από κάθε μάτι το τυπογραφείο. Δείγματα από το παράνομο υλικό και τις σφραγίδες που φτιάχτηκαν εκεί. Την κρυψώνα κάτω από το νεροχύτη, στο παράθυρο της κουζίνας, από όπου ο σύνδεσμος παραλάμβανε το υλικό για να το διανείμει μέσα σε λίγες ώρες στα χωριά. Ακουσαν ακόμα την ιστορία του Θανάση Χαϊμαδή, ο οποίος ανήκε σε φιλοβασιλική οικογένεια. Ολο το χωριό πίστευε πως είχε και ο ίδιος τέτοιες απόψεις, έτσι που κανένας δεν διανοήθηκε πως ο παράνομος Τύπος και οι ανακοινώσεις του ΚΚΕ, του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ τυπώνονταν από το δικό του χέρι.

«Πώς τα κατάφερε να μην τον αντιληφθούν;», «Δε φοβόταν;», «Πώς ακολούθησε τόσο διαφορετικές απόψεις από αυτές της οικογένειάς του;». Η συζήτηση ανάμεσα στους μαθητές συνεχιζόταν για ώρα μετά την ξενάγηση. Δεν περιλάμβανε όμως μόνο ερωτήσεις, καθώς αρκετοί έδωσαν τις απαντήσεις τους: «Εκανε την επιλογή του, πήρε την απόφασή του».

Η Οργάνωση Περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ φρόντισε ώστε κάθε μαθητής να πάρει στο τέλος ένα μικρό ενθύμιο: Μια αφίσα με ανατύπωση του δημοσιεύματος του «Ριζοσπάστη» στις 22 Σεπτέμβρη 1985, όταν αποκαλύφθηκε το μυστικό του τυπογραφείου. Και μια αναμνηστική κάρτα με τη φωτογραφία του πολυγράφου, τη μορφή ενός νεαρού αντάρτη και τη φράση «Τη γνώμη σου έπραξες, στους ανθρώπους χαρίστηκες, πέρα από το μέτρο...».

Πριν την επίσκεψη στο Μουσείο έγινε εκδήλωση στην πλατεία του χωριού, με ομιλήτρια την Μαρία Γαβαλά, μέλος του Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ. Στην εκδήλωση παραβρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, και στη συνέχεια ξεναγήθηκε στο Μουσείο.

Στην ομιλία της η Μ. Γαβαλά, μεταξύ άλλων, είπε τα παρακάτω: «Κάτω από κάθε πέτρα αυτού του τόπου είναι κρυμμένο ένα μυστικό, ένα παράνομο τυπογραφείο, μια Κομματική Οργάνωση του ΚΚΕ, που τα 'δωσε όλα για τον αγώνα, που ενέπνευσε κι άλλους πολλούς να μπούνε και εκείνοι στον αγώνα. (...) Ελάτε με το ΚΚΕ, για να συναντήσουμε όλους αυτούς, που παιδιά σαν εσάς τότε γράψανε αυτή την Ιστορία. Τους εκατοντάδες που, ρισκάροντας τα πάντα, ακόμη και τη ζωή τους, απλόχερα τα έδωσαν όλα: Νιάτα, οικογένειες, αγαπημένους. Τα έδωσαν όλα απλόχερα και τα κέρδισαν όλα. Αυτοί είναι οι αληθινοί νικητές. Γιατί χαμένος δεν είναι κανένας αγώνας. Γιατί ο σπόρος καρπίζει πάντα. Ακόμη κι αν κάποτε, σε εποχές σαν τις δικές μας, φαίνεται ότι τίποτε δεν αλλάζει.

Το ΚΚΕ, σάρκα από τη σάρκα του λαού, σάλπισε την αντίσταση και τότε. Σας καλεί σε αντεπίθεση και σήμερα. Από τούτα τα σοκάκια, που για να φτάσει η παράνομη προκήρυξη έπρεπε ο αμόρφωτος τότε λαός μας να οργανώσει ολόκληρο μηχανισμό, για να οργανωθεί η Αντίσταση, μέχρι τα θρανία σας σήμερα. Εκεί που όλα αυτά κρύβονται, παραχαράσσονται, για να κυριαρχεί το ψέμα, η μοιρολατρία, από την πολύ μικρή σας ηλικία. Για να βγαίνει πάντα λάδι ο ισχυρός, για να μη μάθετε ποτέ τη δύναμη που κρύβει ο λαός μέσα του, η πρωτοπόρα τάξη της εποχής μας, η εργατιά, για να μη μάθετε και να μη συναντηθείτε με τον οργανωμένο αγώνα. (...)

Παιδιά σαν εσάς ήταν οι ΕΠΟΝίτες, οι νέοι κομμουνιστές που οργάνωσαν την Αντίσταση. Που τα βάλανε με τους φασίστες, πριν και μετά το 1945, που πάψανε να φοβούνται όταν μπήκαν στον αγώνα. Γιατί μόνο μέσα σ' αυτόν τον αγώνα νιώθεις τη δύναμη που αναβλύζει απ' τη συλλογικότητα, μέσα στον αγώνα για την κατάργηση των εκμεταλλευτών καταλαβαίνεις ότι κάθε θυσία είναι μικρή, λίγη. Γιατί σ' αυτόν τον αγώνα δεν είσαι ένας. Είσαι ένας για όλους και όλοι για έναν.

Απ' αυτά τα υλικά είναι φτιαγμένο το ΚΚΕ κι έτσι, απ' αυτά τα υλικά, διαπαιδαγωγήθηκε μια ολόκληρη γενιά ηρώων, που ήταν κανονικοί καθημερινοί άνθρωποι, σαν όλους εμάς. Θέλουμε να τους μοιάσουμε. Συνεχίζουμε. Θα ολοκληρώσουμε αυτό που ξεκίνησαν. Θα φτιάξουμε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Πάμε να τους συναντήσουμε».