Με την απόφαση «Φουλ τις μηχανές για την προετοιμασία της απεργίας την Πρωτομαγιά», που βγήκε από τις δύο συσκέψεις που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ το περασμένο Σάββατο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, οι ταξικές δυνάμεις μπαίνουν «στα γεμάτα» στη μάχη για την επιτυχία της απεργίας της Πρωτομαγιάς και των απεργιακών συγκεντρώσεων του ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα.

Και στις δύο συσκέψεις που έγιναν με τη συμμετοχή προέδρων συνδικάτων, ομοσπονδιών και επικεφαλής κλάδων, τονίστηκε η ανάγκη να μην χαθεί χρόνος. Με γρήγορες αποφάσεις, σχέδιο και αποφασιστικότητα στη δράση, τα σωματεία να μπούνε μπροστά και άμεσα να οργανώσουν τη μεγάλη απεργιακή μάχη.

Ιδιαίτερο βάρος και ευθύνη πέφτει στα πρωτοβάθμια σωματεία, που με τις πρωτοβουλίες τους στους χώρους δουλειάς και με κάθε πρόσφορο μέσο, καλούνται να πρωτοστατήσουν στη ζύμωση και στην προπαγάνδα της απεργίας, ώστε να φτάσει σε κάθε εργαζόμενο το μήνυμα και το περιεχόμενο του ταξικού γιορτασμού.

Τα κεντρικά συνθήματα που προβάλλει το ΠΑΜΕ για το φετινό γιορτασμό είναι: «15 χρόνια ΠΑΜΕ - Συνεχίζουμε αταλάντευτα ταξικά για την ανασύνταξη του κινήματος - Για την κοινωνική συμμαχία» και «Αγώνας, ρήξη, ανατροπή - Η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική».

Στη σύσκεψη που έγινε στην Αθήνα, ο Γ. Σκιαδιώτης σημείωσε, μεταξύ άλλων, στην εισήγηση εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας: «Η προετοιμασία της απεργίας, η ίδια η απεργία και οι συγκεντρώσεις πρέπει να είναι ένα ουσιαστικό βήμα στην κατεύθυνση της ανασύνταξης του κινήματος.

Το πρώτο και το βασικό είναι να μην χαθεί χρόνος. Συνεπώς, τα Διοικητικά Συμβούλια των σωματείων πρέπει να συνεδριάσουν μέσα σε αυτή την εβδομάδα, σε γρήγορες αλλά όχι πρόχειρες συνεδριάσεις. Το κάθε ΔΣ να φτιάξει σχέδιο, να διατάξει δυνάμεις, να δει υλικά, χώρους που θα πάει, εκδηλώσεις που θα οργανώσει, να δει την παρουσία του στην κεντρική συγκέντρωση που πρέπει να είναι μαζική, να έχει συσπειρώσει δυνάμεις, να έχει το ιδιαίτερο χρώμα του κλάδου, του χώρου. Και εκεί που είμαστε πλειοψηφία και εκεί που είμαστε μειοψηφία.

Τι να πάρουμε υπόψη μας:

• Είτε γενικά είτε για τους περισσότερους κλάδους, η Πρωτομαγιά δεν θα είναι αργία. Θα είναι απεργία. Αρα, η συμμετοχή στην απεργία και στις συγκεντρώσεις δεν θα είναι περίπατος, δεν είναι εξασφαλισμένη υπόθεση, θα έχει δυσκολίες. Μην τις υποτιμήσουμε και μην θεωρήσουμε "ότι Πρωτομαγιά είναι και ο κόσμος θα συμμετέχει και θα έρθει στη συγκέντρωση".
• Θα είναι σύγκρουση με τους εργοδότες και τον απεργοσπαστικό μηχανισμό, με τις συνδικαλιστικές παρατάξεις και τον αποπροσανατολισμό, με το φόβο και τις αυταπάτες.
• Είναι σημαντικό ζήτημα να εκφραστεί στις εκδηλώσεις του σωματείου, στις κλαδικές εκδηλώσεις, στην κεντρική εκδήλωση, συσπείρωση δυνάμεων με νέους χώρους δουλειάς, νέους συνδικαλιστές, νέα σωματεία.

Λίγες ημέρες μετά την 1η Μάη, οι εργαζόμενοι θα ψηφίσουν στις τριπλές εκλογές. Αρα είναι καθαρό ότι επιτυχημένη απεργία, επιτυχημένες απεργιακές συγκεντρώσεις θα είναι μια δυναμική λαϊκή παρέμβαση, πρωτοβουλία που θα αναδεικνύει το ρόλο του οργανωμένου λαϊκού κινήματος στη λύση των λαϊκών προβλημάτων, σε αντίθεση με τη λογική που καλλιεργείται "να ψηφίσουμε σωτήρες" για τη λύση των λαϊκών προβλημάτων.

Από την άποψη αυτή, θέλουμε να είναι η απεργία, οι πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις μια επίδειξη δύναμης από τη μεριά του ταξικού κινήματος, της εργατικής τάξης. Πολύ περισσότερο που ετοιμάζονται νέα αντιλαϊκά μέτρα και οι εργαζόμενοι πρέπει να δείξουν τη δύναμή τους. Να είναι οι συγκεντρώσεις μας καλά σχεδιασμένες, πειθαρχημένες, με ενθουσιασμό και συνθήματα, με καλές ομιλίες.

Να αναδείχνεται αυτό που θέλουμε: Λαϊκή αντιπολίτευση το ταξικό κίνημα, η λαϊκή συμμαχία. Να φαίνεται ότι εμείς παλεύουμε για ένα ρωμαλέο, αναζωογονημένο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, απαλλαγμένο από τους θιασώτες της ταξικής συνεργασίας.

Να αξιοποιήσουμε το ιστορικό φορτίο αυτής της ημέρας. Τα δικαιώματα δεν χαρίστηκαν, κερδήθηκαν με πάλη ταξική και άρα με θυσίες και με την αντίληψη ότι τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται τετελεσμένο και ότι δεν μπορεί να ανατραπεί. Να επιμείνουμε στην ενημέρωση για τα αντιλαϊκά μέτρα και το χαρακτήρα τους, ποια είναι και πού θα οδηγήσουν.

Με βάση αυτά τα κύρια και βασικά ζητήματα, να αναδείχνεται ο ρόλος του ΠΑΜΕ στην οργάνωση του κινήματος, να του ζητήσουμε του εργαζόμενου να γυρίσει την πλάτη του στους εκπροσώπους του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και να συσπειρωθεί στο ΠΑΜΕ.

Να ενισχυθούν τα βήματα στη δουλειά κατά μονοπωλιακό όμιλο, στους μεγάλους χώρους, στα εργοστάσια που δεν έχουμε δυνάμεις. Να επιμείνουμε στο στήσιμο επιτροπών του σωματείου, αγωνιστικών πυρήνων. Μπορούν τα σωματεία στα γραφεία τους στους τόπους δουλειάς να συζητήσουν τις εξελίξεις, πριν απ' όλα τις εξελίξεις στον κλάδο, το ρόλο των μονοπωλίων.

Να εστιάσουμε στις κατηγορίες που μας ενδιαφέρουν. Πριν από όλα, στους νέους μέσα στους χώρους, με όποια σχέση κι αν εργάζονται, ιδιαίτερα τα παιδιά με τα προγράμματα, τους 5μηνιτες, τις σχολές μαθητείας. Να δούμε ειδικές περιοδείες, υλικά, εκδηλώσεις.

Επίσης στους άνεργους και στις άνεργες του κλάδου. Με διατύπωση αιτημάτων που έχουμε, αλλά και κυρίως συζητώντας μαζί τους για το ζήτημα της ανεργίας, με ποιους όρους και προϋποθέσεις μπορεί να λυθεί ένα τέτοιο ζήτημα. Να επιδιώξουμε την οργανωμένη εμφάνιση και παρουσία τους στις εκδηλώσεις.

Στους μετανάστες, όχι μόνο ως αλληλεγγύη, αλλά ως κοινή δράση της εργατικής τάξης της χώρας μας, ανεξάρτητα από χρώμα, θρήσκευμα, πεποιθήσεις. Να επιδιώξουμε να γίνουν εκδηλώσεις και στα πλαίσια των σωματείων οι μετανάστες να έχουν τη δική τους ξεχωριστή παρουσία.

Να γίνει ακόμα πιο ουσιαστική η δράση των σωματείων με όλα τα ζητήματα που καίνε τη λαϊκή οικογένεια και να αποτελέσει αυτή η ενασχόληση στοιχείο συσπείρωσης και ενεργοποίησης ανθρώπων. Να πολλαπλασιαστούν η κοινή δράση και οι εκδηλώσεις με τους συμμάχους μας, τους αυτοαπασχολούμενους, τις γυναίκες, τους σπουδαστές, φοιτητές.

Ως ημέρα διεθνιστικής αλληλεγγύης, να εκφράσουμε τη συμπαράστασή μας στους λαούς που δοκιμάζονται από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, να φωτίζεται η ανάγκη να μην στοιχίζονται οι εργαζόμενοι και οι λαοί πίσω από τα σχέδια και τις αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών και των εργοδοτών.