Αποκαλυπτική τοποθέτηση στη γαλλική Βουλή από το «αδελφάκι» του ΣΥΡΙΖΑ στη Γαλλία
Αφού πρώτα ανέλυσε το «χάος» που επικρατεί σήμερα στην ΚΑΡ (με συγκρούσεις ενόπλων που αναπτύχθηκαν με την έμμεση στήριξη και της ίδιας της Γαλλίας), τις αξίες και τις αρχές με τις οποίες το «Αριστερό Μέτωπο» «αρνείται να υπογράψει λευκή επιταγή για χάρη της γαλλικής επέμβασης» (σ.σ. «αξίες» δηλαδή που δεν αρνούνται αλλά διαπραγματεύονται την επέμβαση), ο εκπρόσωπος του «Μετώπου» κατέληξε ότι «δεν εναντιωνόμαστε στην παράταση της παρουσίας των γαλλικών δυνάμεων στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, εν αναμονή της επείγουσας και ουσιαστικής μετατροπής αυτής της επιχείρησης σε πολυεθνική δύναμη διατήρησης της ειρήνης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ».
Χαρακτηριστικό είναι όλο το σκεπτικό του «Μετώπου». Από πού να το πιάσει κανείς:
Δηλαδή, όχι απλά δε διαφωνούν με την ίδια την τακτική της αποστολής στρατευμάτων σε πατρίδες άλλων λαών, αλλά λίγο - πολύ κατηγορούν την κυβέρνηση και για «ερασιτεχνισμό». Οι ενστάσεις τους αφορούν το πόσο καλά καταρτίζονται τα σχέδια διείσδυσης στις περιοχές όπου μονοπώλια κονταροχτυπιούνται για την πρωτοκαθεδρία στην εκμετάλλευση πόρων και αγορών. Ποια είναι η αγωνία του «Μετώπου»; Αν η γαλλική στρατιωτική αποστολή είναι «άξια» του ονόματος και της ιστορίας της Γαλλίας, «άξια», δηλαδή, μιας από τις μεγαλύτερες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που σε συνθήκες όξυνσης του ανταγωνισμού και διεθνών ανακατατάξεων καλείται να υπερασπιστεί τα δικά της μονοπώλια έναντι των άλλων. Τι λέει στους εργάτες της Γαλλίας το «Μέτωπο»; Οτι είναι απόλυτα φυσικό (και επιθυμητό) η χώρα τους να «επενδύει» εκατομμύρια για την «τήρηση της τάξης» σε πατρίδες άλλων εργατών, να κάνουν δική τους υπόθεση τις βουτηγμένες στο αίμα των λαών «κόντρες» που ξεσπούν σε όλο τον πλανήτη ανάμεσα στα μονοπώλια που αναζητούν νέες αγορές και μπίζνες, ποτέ για να ικανοποιήσουν τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα.
Στενοχωρήθηκε το «Μέτωπο» επειδή η πρωτοβουλία της Γαλλίας δε βρήκε την αναγνώριση και την ενίσχυση (που κατά τη γνώμη του της αξίζει δικαίως) από άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Θεωρεί «ανεπαρκές» το μέγεθος της στρατιωτικής δύναμης που η ΕΕ αποφάσισε να στείλει στην ΚΑΡ και αγχώνεται μάλιστα επειδή αυτή δε θα είναι άμεσα ετοιμοπόλεμη..! Αυτή είναι η «κριτική» που ασκούν οι «αριστεροί» στην ΕΕ: Κριτική γιατί υπολείπεται έναντι άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, γιατί δυσκολεύεται να εξασφαλίσει πρώτο και σημαντικό ρόλο στα αντιλαϊκά «παζάρια» που εντείνονται διεθνώς.
Αλήθεια, ποιες είναι οι άλλες ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις που φανέρωσαν «ανθρωπιστικές» φιλοδοξίες από όσους τις σχεδίασαν και τις εκτέλεσαν; Μήπως οι λαοί του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Γιουγκοσλαβίας, οι λαοί σε τόσες και τόσες χώρες όλου του πλανήτη που έγιναν αποδέκτες τόσων «ειρηνευτικών αποστολών», με ή χωρίς την ταμπέλα του ΟΗΕ, είδαν τα παιδιά τους να ζουν με ειρήνη, με δωρεάν Υγεία και Παιδεία, με δουλειά με δικαιώματα; Εκτός αν το «Μέτωπο» και οι φίλοι του αναγνωρίζουν ως ειρήνη και προκοπή για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα τα «πάρτι» που στήνουν τα μονοπώλια για να «ανοικοδομήσουν» χώρες που πρώτα ερημώνονται κι έπειτα προσφέρουν τα παιδιά τους ως φτηνά εργατικά χέρια στα γκέτο των πολυεθνικών. Μόνο που η ίδια η εμπειρία των εργαζόμενων λαών βεβαιώνει ότι η ειρήνη και η ανοικοδόμηση με τα μονοπώλια να ελέγχουν την εξουσία ούτε ικανοποίησαν ούτε και πρόκειται ποτέ να ικανοποιήσουν έστω και στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες. Γι' αυτό και η «πολιτική λύση» που προτείνει το «Μέτωπο» να συνοδεύει τη «στρατιωτική», κανένα απολύτως αντίκρισμα δεν έχει για τους λαούς. Με ή χωρίς τα όπλα, τα «παζάρια» των ιμπεριαλιστών είναι μόνο καταστροφικά για τους εργαζόμενους.
Μπροστά (και) στις ευρωεκλογές, ο δικός μας όπως και οι άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί καλούνται να βγάλουν συμπεράσματα για το πόσο προοδευτικές και φιλολαϊκές είναι ορισμένες «αριστερές» δυνάμεις. Να συνειδητοποιήσουν τι εννοούν κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ όταν μιλούν για «συνεργασίες», κατηγορώντας ταυτόχρονα το ΚΚΕ ότι είναι «απομονωμένο» και ότι η πρότασή του δε βρίσκει συμμάχους.
Καλούνται να αποδυναμώσουν όλους όσοι ζεσταίνουν την πλάτη των εκμεταλλευτών τους και να ανταποκριθούν στο κάλεσμα των συνεπών Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων που μέσα από την κίνησή τους να συγκροτήσουν «Πρωτοβουλία για τη μελέτη, την επεξεργασία ευρωπαϊκών θεμάτων και το συντονισμό της δράσης τους» απευθύνουν ελπιδοφόρο κάλεσμα αγώνα:
«Τονίζουμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης για τους λαούς. Μέσα από τους αγώνες των εργαζομένων προβάλλει η προοπτική μιας άλλης Ευρώπης, της ευημερίας των λαών, της κοινωνικής προόδου, των δημοκρατικών δικαιωμάτων, της ισότιμης συνεργασίας, της ειρήνης, του σοσιαλισμού.
Πιστεύουμε στο δικαίωμα κάθε λαού να επιλέγει κυρίαρχα το δρόμο ανάπτυξής του, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος αποδέσμευσης από τις εξαρτήσεις, από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και κάθε άλλο ιμπεριαλιστικό οργανισμό, να παλεύει για το σοσιαλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
Αυτή είναι η πραγματική απάντηση ενάντια στην οργανωμένη προσπάθεια παραπλάνησης των λαών.
Αυτή είναι η πραγματική φιλολαϊκή απάντηση στο λεγόμενο ευρωσκεπτικισμό, αλλά και τα εθνικιστικά, φασιστικά - ναζιστικά κόμματα που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν τη λαϊκή αγωνία, τα λαϊκά προβλήματα, για να ενισχύσουν τις δυνάμεις τους ως αιχμή του δόρατος της δικτατορίας των μονοπωλίων. Στις αντιδραστικές, ανιστόρητες θεωρίες περί εξίσωσης του ναζισμού με τον κομμουνισμό, όπως και στον αντικομμουνισμό που σπέρνουν αυτοί, όπως και το σύστημα που τους θρέφει.
Καλούμε την εργατική τάξη, τους λαούς της Ευρώπης να ανταποκριθούν σ' αυτό το κάλεσμα ευθύνης των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων.
Αποδυναμώστε τις δυνάμεις που στηρίζουν την ΕΕ - Στηρίξτε τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα, δίνοντας δύναμη στη δύναμή σας.
ΟΧΙ στην ΕΕ των μονοπωλίων, του κεφαλαίου και των πολέμων!
Για μια Ευρώπη της ευημερίας των λαών, της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και των δημοκρατικών δικαιωμάτων, του σοσιαλισμού!» (από την κοινή Διακήρυξη των 29 κομμάτων της «Πρωτοβουλίας» για τις ευρωεκλογές).