Γράφει, επίσης, στην ίδια επιστολή: «Αυτή ήτο η αντίληψη της Αριστεράς, η οποία αγωνίστηκε για μια ολοκληρωτική κοινωνία, εις την οποία κατά τη ρήση του ΚΚΕ: "Εσύ δεν είσαι τίποτε το κόμμα είναι το παν". Και οι άνθρωποι αυτοί τιμώνται σήμερον ως "αγωνισταί της Δημοκρατίας", ενώ στόχος τους ήταν η δημιουργία ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος». Πράγματι, δεν γράφει τίποτε καινούριο, απ' όσα η σκουριασμένη αστική προπαγάνδα πασχίζει να προσδώσει στην ιδεολογία, στην πολιτική και τις αξίες του ΚΚΕ αλλά και στη σοσιαλιστική κοινωνία. Ολοκληρωτισμό τη βαφτίζουν επειδή δεν υπάρχουν εκμεταλλευτές. Με το φασισμό, γέννημα του καπιταλισμού και της αστικής δημοκρατίας τους την ταυτίζουν, νομίζοντας πως θα φρενάρουν τον τροχό της Ιστορίας. Ναι, δεν ντρέπονται (αλλά πού να τη βρει η «Καθημερινή» την ντροπή, όταν χρησιμοποιούν τον αντικομμουνισμό ως όπλο το ψέμα περισσεύει) να εξισώνουν την ΕΣΣΔ που νίκησε το ναζισμό και τους κομμουνιστές που ήταν επικεφαλής των απελευθερωτικών κινημάτων στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με τους ναζιστές και τους φασίστες. Και επειδή μέρες που είναι έρχεται και η «επέτειος του ΟΧΙ», οι κομμουνιστές μπήκαν επικεφαλής του απελευθερωτικού αγώνα στην κατοχή, όταν οι δημοκράτες αστοί άλλοι συνεργάζονταν με τους κατακτητές, και η «Καθημερινή» μαζί, και άλλοι ήταν απόντες από τον αγώνα, αφού πήγαν στη Μέση Ανατολή. Οσο για την ισοπέδωση της προσωπικότητας, κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια, αφού μια χούφτα μεγαλοεπιχειρηματίες, στην κοινωνία τους, είναι ελεύθεροι να ισοπεδώνουν με την εκμετάλλευση τους εργαζόμενους, το λαό, κλέβοντας τον πλούτο που παράγουν, για να ζουν παρασιτικά.