Στη Σοβιετική Ενωση πρόβλημα διατροφής δεν υπήρχε. Το φαινόμενο με τα υποσιτισμένα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία ή τους παιδικούς σταθμούς ήταν άγνωστο. Η μεταφορά των παιδιών όπου χρειαζόταν γινόταν με έξοδα του κράτους και όχι να πρέπει ο γονιός να πληρώνει και γι' αυτό όπως γίνεται εδώ.

Την προστασία της υγείας των παιδιών αναλάμβαναν τα ιδρύματα για τη θεραπεία και την πρόληψη παιδικών ασθενειών, τα νοσοκομεία παίδων, πολυκλινικές, παιδικά τμήματα των γενικών νοσοκομείων, σανατόρια, βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί, τμήματα σχολικής υγιεινής, υγειονομικοί σταθμοί κ.ά. Βασικό ρόλο στην ιατρική περίθαλψη των παιδιών έπαιζαν οι παιδικές πολυκλινικές και τα εξωτερικά ιατρεία. Για πρώτη φορά στον κόσμο, καθιερώθηκε η γενική ιατρική παρακολούθηση των παιδιών από παιδιάτρους και μόνιμες νοσοκόμες.

Ολα αυτά τα είχε πετύχει ένα κράτος σοσιαλιστικό. Ηταν κατακτήσεις της κοινωνίας που πάλευε με στόχο την κάλυψη των ολοένα αυξανόμενων αναγκών των ανθρώπων. Ολα τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα η εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα σε σχέση με τους όρους της ζωής τους στον καπιταλισμό, ή παραμένουν άλυτα ή αφαιρούνται από τους κεφαλαιοκράτες, ήταν άγνωστα στο σοσιαλισμό.