Σίγουρα νευρίαζα πολύ με τις κατσαρόλες, τους κορσέδες και τα σεντόνια όπως κι άλλοι πολλοί κι αυθεντικοί δικοί μας. Επειδή θέλαμε όλα να είναι τέλεια, σ' όλα να είμαστε πρωτοπορία. Και λέγαμε διάφορες ιδέες και προτείναμε τα ανέφικτα.

Γιατί είμαστε λίγο εκτός μεν, το πονούσαμε δε. Για τον «902» μιλάω, ειδικά για την τηλεόραση.

Από μας όμως -τους γκρινιάρηδες και ονειροπαρμένους- θα λείψουν οι ατέλειες και οι όμορφες στιγμές του της Αλήθειας και της Ενημέρωσης και όχι από σας, είρωνες και επηρμένοι. Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι, δακρύβρεχτοι αρνητές και μπαγιάτικοι τιμητές του δίκιου και της αριστεροσύνης.

Κοιτάξτε τα μούτρα σας και τη «συνέπειά» σας στους αγώνες του λαού, τις θέσεις σας στα συνδικάτα, τις υποχρεώσεις σας μέσα στον αγώνα.

Εμείς τραβάμε το δρόμο μας κι όσο μας βαράτε τόσο θα δυναμώνουμε και θα πεισμώνουμε.

Φτύστε τον αντικομμουνισμό σας στον κόρφο σας. Ο,τι φοβάστε δεν ξορκίζεται.

Θα συμβεί!