Οι προκλητικές δηλώσεις του υπουργού Εργασίας για τους μισθούς πρέπει να χτυπήσουν καμπανάκι συναγερμού για τους εργαζόμενους. Η παρουσίαση εκ μέρους του του σφαγιασμού των κατώτερων μισθών με νόμο και στη συνέχεια της νομοθέτησης του μόνιμου μηχανισμού διαμόρφωσης του κατώτερου μισθού, μονομερώς από την κυβέρνηση, με την ταυτόχρονη κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ως «μεγάλης μεταρρύθμισης» δείχνει τι εννοούν οι κυβερνώντες με τις περίφημες διαρθρωτικές αλλαγές. Το γεγονός, μάλιστα, ότι βασικό κριτήριο του μηχανισμού στη διαμόρφωση του κατώτερου μισθού είναι η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και άρα η κερδοφορία των επιχειρήσεων, σημαίνει ότι οι μισθοί και τα μεροκάματα θα βρίσκονται κάτω από τη διαρκή πρέσα της κυβερνητικής πολιτικής και του κεφαλαίου. Οι διαβεβαιώσεις μετά από αυτά του υπουργού για μη περαιτέρω μείωση του κατώτερου μισθού, πέραν της προκλητικότητάς τους, μόνο ως αποπροσανατολισμός μπορεί να εκληφθούν.

Η κυβέρνηση έχει στρατηγική και αυτή περιγράφεται με μόνο μια λέξη: Ανταγωνιστικότητα. Η οποία είναι και καθοδηγητική αρχή όχι μόνο για τους εγχώριους κυβερνώντες και όσους τους στηρίζουν αλλά και για όλες τις κυβερνήσεις και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση. Στο βωμό αυτού του στόχου θυσιάζονται όλα τα εργατικά δικαιώματα. Για την επίτευξή του σαρώνονται οι εργατικές κατακτήσεις σε Ελλάδα και ΕΕ. Για την παραπέρα προώθησή του καταστρώνονται και νέα σχέδια. Νέα μέτρα για τους μισθούς, τις συντάξεις, την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια βρίσκονται στα σκαριά. Αλλωστε, οι εργοδότες διαθέτουν ήδη ένα τεράστιο νομικό οπλοστάσιο που τους επιτρέπει να πιέζουν, να εκβιάζουν και να επιβάλλουν τις αξιώσεις τους σε βάρος των εργατών. Στο έδαφος αυτό και στη συνεχώς αυξανόμενη ανεργία - που είναι και το μεγαλύτερο όπλο τους - με το βαρύ πυροβολικό της οικονομικής ισχύος τους, θα εντείνουν ακόμα πιο πολύ την επίθεσή τους, θα κλιμακώσουν τον ταξικό τους πόλεμο. Από αυτόν τον ολοκληρωτικό πόλεμο δεν μπορεί να ξεφύγει η εργατική τάξη. Κανένας εργαζόμενος δεν μπορεί να μείνει στο απυρόβλητο, είτε εργάζεται στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα, όπως δείχνουν και τα γεγονότα που εξελίσσονται αυτές τις μέρες σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων. Κάθε υποχώρηση, κάθε συμβιβασμός, θα πληρωθεί ακριβά από ολόκληρη την εργατική τάξη, θα φέρει και νέες απώλειες.

Απέναντι σε αυτόν τον πόλεμο μόνο μια λύση υπάρχει: Οργάνωση, πάλη, αντεπίθεση. Κάθε επιχείρηση, κάθε εργοστάσιο, κάθε τόπος δουλειάς να γίνει μετερίζι του αγώνα. Με όπλο την αλληλεγγύη, με πίστη στο δίκιο και στη δύναμη της εργατικής τάξης να μπούνε εμπόδια στην αντεργατική λαίλαπα. Κάθε εργάτης, κάθε Συνδικάτο, κάθε συνδικαλιστής που τιμά την αποστολή του έχει λόγο και υποχρέωση να στρατευθεί σε αυτή την κοινή υπόθεση. Σήμερα δεν χωρά καμιά αναμονή, η αντεργατική επίθεση δεν θα σταματήσει αλλά θα οξυνθεί ακόμα περισσότερο. Στο κέντρο αυτής της επίθεσης θα βρίσκονται πάντα οι μισθοί, για να γίνει η τιμή της εργατικής δύναμης ακόμα φθηνότερη. Γι' αυτό η πάλη για να ανακοπούν νέα μέτρα, για να ματαιωθεί η εφαρμογή παλιότερων και μέσα σε αυτή την πάλη ο αγώνας για να μην περάσουν οι μειώσεις μισθών, για να υπογραφούν νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις, παντού, με βάση την πρόταση που έχει διατυπώσει το ΠΑΜΕ, είναι πρώτιστο καθήκον για όλους τους εργαζόμενους και τα Συνδικάτα.