Πιστεύω ότι το 19ο Συνέδριο είναι καθοριστικό. Βέβαια κάθε Συνέδριο του ΚΚΕ έχει τη σημασία του την ιδιαίτερη. Εχουμε συνηθίσει να λέμε και πολλά λόγια πολλοί από μας ότι είναι καθοριστικό, είναι το ένα, είναι το άλλο... Θα έλεγα εγώ ότι είναι από τα σημαντικότερα Συνέδρια, με την έννοια του τι θα γίνει στο μέλλον. Το ΚΚΕ για μένα, σαν φίλος, σαν συνεργαζόμενος για πολλά χρόνια, είναι σε μια κρίσιμη καμπή που έχει να δει - όχι ιδεολογία, όχι να δει στρατηγική, αυτά είναι αναλλοίωτα και πρέπει να είναι αναλλοίωτα - θέματα τακτικής, καθαρά τακτικής και επικοινωνίας και προσώπων. Είναι κάτι που μόνο το Κόμμα το ίδιο, τα μέλη του, τα όργανά του που θα βγούνε μπορούνε να δώσουν αυτό το στίγμα. Ολοι οι άλλοι που είμαστε απ' έξω, έχουμε υποχρέωση όταν μας ρωτάνε να πούμε μια γνώμη, από 'κει και πέρα όμως η ευθύνη είναι όλων αυτών των καλών φίλων, συντρόφων και συναγωνιστών.

Μ' αυτή λοιπόν την έννοια, σ' αυτή την υπερενενηντάχρονη μεγάλη πορεία του ΚΚΕ, είναι πολύ πολύ καθοριστικά αυτά τα πράγματα, γιατί είναι καθοριστικά αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο και που αλλάζουν τα πράγματα.

Επαναλαμβάνω για να μην παρεξηγούμαι, γιατί οι παρεξηγήσεις είναι εύκολες: Το ΚΚΕ πρέπει να μείνει ΚΚΕ. Δεν μπορεί δεν πρέπει να αλλάξει ιδεολογία, βασικές θέσεις ιδεολογικές. Να μείνει Μαρξιστικό - Λενινιστικό. Δεν μπορεί να αλλάξει στρατηγική (το μακροχρόνιο). Τακτική όμως για μένα πρέπει να αλλάξει, αν θέλει τον 21ο αιώνα να είναι αυτό που ήταν τον 20ο, δηλαδή να απαντάει μέσα στην κοινωνία για την κοινωνία και να δίνει λύσεις στα προβλήματα.