Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι στενά ζήτημα ατμοσφαιρικής ρύπανσης αλλά αφορά την αδυναμία κάλυψης των αναγκών των λαϊκών στρωμάτων για θέρμανση, τη χρησιμοποίηση επικίνδυνων και ακατάλληλων μεθόδων θέρμανσης.

Αυτό επισήμανε παρεμβαίνοντας στην ημερίδα που διοργάνωσε χτες το ΤΕΕ με θέμα «Ρύπανση από αιθαλομίχλη», ο Γρηγόρης Λιονής, μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Στη συνέχεια, τόνισε ότι αυτά τα δραματικά αποτελέσματα οφείλονται στη δραστική αύξηση των τιμών των καυσίμων λόγω της εκτίναξης της φορολογίας απ' τη μια, και απ' την άλλη στη δραστική συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος των λαϊκών στρωμάτων όλο το προηγούμενο διάστημα. Οσον αφορά το κυβερνητικό επιχείρημα για την πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων ανάφερε ότι πρόκειται για πρόσχημα με στόχο να κλιμακώσει τη φορολογική αφαίμαξη της λαϊκής οικογένειας.

Αναφορικά με την πραγματική αιτία της ασκούμενης πολιτικής ανέφερε: «Πίσω από αυτό το έγκλημα βρίσκονται οι όμιλοι και το κράτος τους σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. Η ίδια η κυβέρνηση γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι η πολιτική της στον τομέα της Ενέργειας και οι αυξήσεις στις τιμές του πετρελαίου θέρμανσης έχουν στόχο να διασφαλιστεί η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, αποτελούν προσπάθειες διαχείρισης του ανταγωνισμού τους. Η φορολογία στην Ελλάδα ξεπερνά το 60% επί της τιμής του λίτρου βενζίνης και το 40% του πετρελαίου θέρμανσης, ενώ ταυτόχρονα, τα κέρδη των δύο ομίλων που ελέγχουν την αγορά των καυσίμων είναι πολύ υψηλά».

«Η ενεργειακή φτώχεια, πρόσθεσε, δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Η Ελλάδα είναι μια πλούσια σε ενεργειακούς πόρους χώρα, όμως αυτές οι δυνατότητες δεν αξιοποιούνται για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών γιατί κριτήριο της παραγωγής δεν είναι οι λαϊκές ανάγκες, αλλά το κίνητρο του κέρδους και πολιτική της ανταγωνιστικότητας, η πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - μονοπωλίων».

Κλείνοντας, σημείωσε: «Σήμερα, οι εργαζόμενοι έχουν κάθε συμφέρον να κινηθούν στον αντίποδα αυτής της πολιτικής, σε γραμμή ρήξης με τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Με εφαλτήριο την κατάργηση του ειδικού Φόρου κατανάλωσης και του ΦΠΑ στα καύσιμα της λαϊκής οικογένειας, την κατάργηση του αφορολόγητου καθεστώτος για τα εφοπλιστικά καύσιμα, την πάταξη του λαθρεμπορίου και την αύξηση της φορολογίας των ομίλων, να οργανώσουν την πάλη τους προς τη μοναδική ελπιδοφόρα διέξοδο: Το δρόμο της αποδέσμευσης απ' την ΕΕ, της μονομερούς διαγραφής του χρέους, της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων».