Καμία ασυλία σε αυτούς που δεν πληρώνουν φόρους! Αυτό επί της ουσίας ζητά, μέσω του εβδομαδιαίου δελτίου της η τράπεζα «Alpha Bank», η οποία παρακινεί έτσι τη συγκυβέρνηση να ενεργοποιήσει τους αναγκαστικούς μηχανισμούς είσπραξης κρατικών εσόδων (κατασχέσεις ακινήτων, μισθών και συντάξεων, επιβολή ποινικών κυρώσεων για όσους οφείλουν στο Δημόσιο ποσά άνω των 5.000 ευρώ κ.ά.).

Η ...«κραυγή αγωνίας» των αρθρογράφων του δελτίου, πηγάζει από τη διαπίστωσή τους, ότι «πέραν πάσης αμφιβολίας, η Ελλάδα αντιμετωπίζει σήμερα μεγάλο πρόβλημα είσπραξης των κρατικών εσόδων, φόρων και εισφορών». Αλλά η προσέγγιση του προβλήματος, γίνεται από εντελώς αντιδραστική σκοπιά, καθώς το πρόβλημα αποδίδεται στην «τεράστια αύξηση της φοροδιαφυγής», η οποία αντικατοπτρίζεται «στην αύξηση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του ιδιωτικού τομέα από φορολογικές υποθέσεις και από εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία προς το δημόσιο το 2012 και τον Ιανουάριο του 2013». Εγκαλεί μάλιστα τη συγκυβέρνηση για την «ανοχή» που επιδεικνύει σε φαινόμενα φοροδιαφυγής, χαρακτηρίζοντας ως «καταστρεπτική» την κάλυψη που παρέχεται από πολλές πλευρές σε αυτούς που δεν πληρώνουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις, ακόμα και από ΦΠΑ που τον έχουν ήδη εισπράξει...

Η συγκεκριμένη παρέμβαση διεκδικεί προφανώς μνημείο θράσους, υποκρισίας και ταξικής ιδιοτέλειας, αφού φτάνει στο σημείο να χαρακτηρίζει ως φοροφυγάδες τα εκατομμύρια των ανθρώπων, που έχει διαλυθεί η ζωή τους από τις πολιτικές λιτότητας και -άκου θράσος- δεν εκπληρώνουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις προς το Δημόσιο(!)

Το θράσος γίνεται απύθμενο, αν αναλογιστούμε, ότι το τραπεζικό κεφάλαιο θα είχε καταρρεύσει στη χώρα μας -και σε ολόκληρο τον καπιταλιστικά κόσμο- αν δεν το ενίσχυαν με κρατικό χρήμα το οποίο στην περίπτωση της Ελλάδας ξεπερνά τα 100 δισ. ευρώ (!). Ενισχύσεις τις οποίες καλείται να πληρώσει ο ελληνικός λαός για να διασωθούν από τη χρεοκοπία οι χρυσοκάνθαροι μεγαλομέτοχοι των τραπεζών.

Πέραν τούτου, τα στοιχεία που παρατίθενται στο άρθρο για την πορεία των κρατικών εσόδων, προδίδουν και την αγωνία των συντακτών για τα αδιέξοδα στα οποία απειλείται να περιέλθει το πρόγραμμα λιτότητας και κατά επέκταση όλες οι συμφωνίες των ελληνικών κυβερνήσεων με τους ξένους δανειστές (μνημόνια).

Σύμφωνα με αυτά: το 2012 σημειώθηκε μεγάλη πτώση κατά -3,6% των καθαρών εσόδων της Κεντρικής Κυβέρνησης (υπουργεία). Παρά τα μέτρα ύψους άνω των 11 δισ. ευρώ (!)που ελήφθησαν για την αύξησή τους. Επισημαίνουν μάλιστα ότι τα έσοδα αυτά μειώθηκαν κατά -9% και το Γενάρη του 2013. Επίσης, το 2012 τα έσοδα από εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία μειώθηκαν κατά -7,2%, ενώ η πτώση αυτή το Γενάρη του 2013 ανήλθε στο -19,8%.

Επισημαίνουν μάλιστα με έμφαση, ότι για την κατάσταση αυτή «δεν ευθύνεται η τρόικα», ενώ θεωρούν «σε μεγάλο βαθμό αδικαιολόγητη τη μείωση των κρατικών εσόδων».

Υπό το πρίσμα αυτό, εκβιάζουν απροκάλυπτα τον ελληνικό λαού και του δημιουργούν ενοχές, ισχυριζόμενοι ότι «θα πρέπει κάποτε να καταλάβουμε ότι αν επιβληθούν πράγματι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων (όχι μόνο των επίορκων αλλά και των (σικ) κανονικών υπαλλήλων) ή αν κοπούν εκ νέου οι συντάξεις και οι παροχές υγείας (από τα πολύ χαμηλά επίπεδα στα οποία έχουν πράγματι περιέλθει), ή αν ακόμα περιοριστεί περαιτέρω η χρηματοδότηση της εκπαίδευσης και αν δεν υπάρχουν χρήματα στο κράτος για την αποκατάσταση των δρόμων, αυτό δε θα είναι έργο καμίας τρόικας»(!)

Με τον ταξικό κυνισμό που χαρακτηρίζει τέτοιου είδους παρεμβάσεις, με την ίδια ευκολία με την οποία χαρακτηρίζουν εκατομμύρια εργαζόμενους ως φοροφυγάδες, απαιτούν από τη συγκυβέρνηση να είναι γαλαντόμα στα θέματα φορολογίας των επιχειρήσεων, με το επιχείρημα ότι «τα νέα φορολογικά σχήματα δε θα πρέπει να θέτουν εμπόδια στην ανάπτυξη της οικονομίας»(!) Οπου φορείς της ανάπτυξης εννοούνται βέβαια οι επιχειρήσεις...