ΡΩΜΗ.--

Σαν «χάος», «ακυβερνησία» και «πιθανή αιτία» πρόκλησης «αναταραχής» στην Ευρωζώνη και στις διεθνείς καπιταλιστικές αγορές, αλλά και σαν δήθεν «ράπισμα» στην εξοντωτική πολιτική λιτότητας του Βερολίνου στην ΕΕ αντιμετώπισαν τα περισσότερα ιταλικά και διεθνή ΜΜΕ το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία. «Ξεχνώντας» βεβαίως σκόπιμα ότι, όποιους συνδυασμούς και αν κάνει η αστική τάξη με εγκλωβισμένο τον εργαζόμενο ιταλικό λαό, θα συνεχιστεί η πολιτική επίθεση του κεφαλαίου στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, η φτωχοποίηση του λαού.

Τα ποσοστά συμμετοχής του ιταλικού εκλογικού σώματος αναθεωρήθηκαν και δεν κυμάνθηκαν σε... ιστορικά χαμηλά, ξεπερνώντας τελικά το 75%. Ωστόσο, ήταν ισχνότερα από το 80,4% των εκλογών του 2008.

Ειδικότερα στις εκλογές για τη Γερουσία (315 έδρες):

• Η «κεντροαριστερή» συμμαχία «Κοινό Καλό» του Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι συγκεντρώνει 31,6% με 124 έδρες.
• Η «κεντροδεξιά» συμμαχία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι λαμβάνει το 30,7% με 117 έδρες (λόγω του περίπλοκου εκλογικού συστήματος).
• Το «Κίνημα 5 Αστέρων» του λαϊκιστή κωμικού Μπέπε Γκρίλο συγκεντρώνει το 23,8% με 54 έδρες.
• Ο συνασπισμός «Με τον Μόντι για την Ιταλία» λαμβάνει 9,1% με 19 έδρες.
• Ο οπορτουνιστικός συνασπισμός «Επανάσταση των Πολιτών» συγκεντρώνει το 1,8% χωρίς έδρα.
• Αλλη μία έδρα παίρνει μικρότερο κόμμα.

Παρόλο που η συμμαχία του Μπερσάνι εξασφαλίζει μεγαλύτερο ποσοστό σε πανεθνικό επίπεδο, επειδή οι έδρες της Γερουσίας εξαρτώνται από τα ποσοστά στην κάθε περιφέρεια, η συμμαχία του Μπερλουσκόνι κερδίζει πιο πολλές έδρες χάρη στις πρωτιές που παίρνει σε σημαντικές περιφέρειες όπως στη Λομβαρδία, το Βένετο, τη Σικελία και γενικά στις μεγάλες περιφέρειες.

Στη Βουλή των Αντιπροσώπων (των 630 εδρών):

• Η «κεντροαριστερή» συμμαχία Μπερσάνι συγκεντρώνει το 29,5% με 345 έδρες.
• Η «κεντροδεξιά» συμμαχία του Μπερλουσκόνι λαμβάνει το 29,1% με 125 έδρες.
• Ο Μπέπε Γκρίλο παίρνει 25,5% με 109 έδρες.
• Ο συνασπισμός του Μόντι συγκεντρώνει το 10,5% με 47 έδρες.
• Η «Επανάσταση των Πολιτών» συγκεντρώνει το 2,2% και δεν εκλέγει βουλευτές.
• Τις υπόλοιπες 4 έδρες μοιράζονται μικρότερα κόμματα.

Ωστόσο, κανείς από τους δύο πρώτους συνασπισμούς δεν έχει και στα δύο σώματα την απαραίτητη πλειοψηφία για να κυβερνήσει.

Ηδη πάντως άρχισαν τα παιχνίδια τακτικής στο πολιτικό μετεκλογικό σκηνικό. Ο «κεντροαριστερός» Μπερσάνι κατέθεσε ατύπως στο νέο Κοινοβούλιο μία πρόταση για: τροποποίηση του εκλογικού νόμου, μείωση του «κόστους» της πολιτικής, την «υπεράσπιση» πολιτών που πλήτττονται από την κρίση, «νέο ήθος» στο δημόσιο βίο και... «τόνωση» της απασχόλησης. Περισσότερο ευέλικτος εμφανίστηκε ο Μπερλουσκόνι, που δήλωσε πως η Ιταλία «δεν χρειάζεται νέες εκλογές αλλά σοβαρό προβληματισμό από όλους για το τι μπορεί να γίνει προς το συμφέρον της χώρας». Ο Γκρίλο εμφανίστηκε, επί του παρόντος τουλάχιστον, αρνητικός στο ενδεχόμενο συμμαχιών.

Το οπορτουνιστικό μόρφωμα της λεγόμενης «Επανάστασης των Πολιτών» (από κόμματα μέλη του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς - Κομμουνιστική Επανίδρυση, Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών, Οικολόγους και άλλες δυνάμεις ενάντια στη διαφθορά) με πρόγραμμα σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης του καπιταλισμού, που άφηνε ανοιχτή την «πόρτα» συνεργασίας με την κεντροαριστερά, είχε μεγάλη υποχώρηση σε ψήφους και ποσοστά (από 1.124.000 ψήφους ο αντίστοιχος συνασπισμός το 2008, πήρε 765.000 στις τωρινές εκλογές).

Ενα ελπιδοφόρο στοιχείο στην Ιταλία είναι ότι μετά από δεκαετίες υποχώρησης του εργατικού κινήματος, μετά από την επίδραση του «ιστορικού συμβιβασμού» του ρεύματος του ευρωκομμουνισμού, εμφανίζονται δυνάμεις που βάζουν το ζήτημα της ανατροπής του εκμεταλλευτικού συστήματος στην πρώτη γραμμή. Στην Ιταλία από το 2009 έχει δημιουργηθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα - Κομμουνιστές Λαϊκή Αριστερά, που θέτει ως πρωταρχικό ζήτημα την οικοδόμηση Κομμουνιστικού Κόμματος, που θα συμβάλλει στην άνοδο και την επικράτηση του ταξικού εργατικού κινήματος, ώστε να προετοιμαστεί η σύγκρουση με το κεφάλαιο για την οριστική νίκη, με την κατάκτηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Το κόμμα αυτό, και λόγω των δυσκολιών του εκλογικού νόμου, αποφάσισε να κατεβάσει ψηφοδέλτιο στην κάλπη των Ιταλών που διαμένουν στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ετσι κατέγραψε 6.700 ψήφους ή ποσοστό σε αυτό το κομμάτι των ψηφοφόρων 1,5% για τη Βουλή και 1,6% για τη Γερουσία.