Από συγκρούσεις νεαρών Παλαιστινίων την Πρωτοχρονιά με τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής, που κάνουν επιχειρήσεις προληπτικών συλλήψεων

Σκοπός των επιχειρήσεων αυτών, κατά τη λογική αυτή, είναι να μειωθεί ο αριθμός όσων θα μπορούσαν να πρωτοστατήσουν και να λειτουργήσουν παροτρυντικά στην πραγματοποίηση διαδηλώσεων και επεισοδίων κατά της κατοχής, όπως επίσης να καλλιεργηθεί, για άλλη μια φορά, ο «τρόμος» της κατοχικής καταστολής σε κάθε ενδεχόμενη αντίδραση. Αυτά τα σχέδια επί χάρτου, σύμφωνα πάντα με όσα αναφέρει και το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, κρίθηκαν απαραίτητα λόγω του ότι, τον τελευταίο καιρό, καταγράφονται ολοένα περισσότερα περιστατικά βίαιων αντιδράσεων των Παλαιστινίων, και κυρίως της νεολαίας, κατά του ισραηλινού στρατού και των εποίκων.

Δύο περιστατικά των τελευταίων ημερών έρχονται να επιβεβαιώσουν ως ένα βαθμό τις πληροφορίες αυτές. Στις αρχές της βδομάδας, επεισοδιακή κατάληξη είχε επιχείρηση Ισραηλινών κομάντος που είχαν ντυθεί σαν Παλαιστίνιοι στο χωριό Ταμούν στη βόρεια Δυτική Οχθη. Στόχος της η σύλληψη ενός στελέχους της ισλαμιστικής «Τζιχάντ». Οι μυστικές επιχειρήσεις αυτού του είδους είναι συνήθεις για τον ισραηλινό στρατό στα κατεχόμενα εδάφη.

Οι κομάντος έγιναν αντιληπτοί, με αποτέλεσμα να σημειωθούν συγκρούσεις καθώς Παλαιστίνιοι νεαροί άρχισαν να τους πετροβολούν και κρίθηκε αναγκαίο να κληθούν ενισχύσεις, οι οποίες έκαναν χρήση λαστιχένιων σφαιρών, αληθινών σφαιρών και δακρυγόνων για να απομακρύνουν τους κομάντος μαζί με τον συλληφθέντα. Τουλάχιστον 30 Παλαιστίνιοι τραυματίστηκαν. Πριν από λίγες βδομάδες, σε παρόμοια επιχείρηση στην Νάμπλους για τη σύλληψη ενός Παλαιστινίου αστυνομικού που οι κατοχικές δυνάμεις θεωρούσαν ύποπτο για συμμετοχή σε επιθέσεις κατά Ισραηλινών, το σχέδιο σύλληψης αποτράπηκε λόγω της έντονης αντίδρασης των κατοίκων.

Το σκηνικό της κλιμακούμενης έντασης έρχεται να συμπληρώσει ο αυξημένος αριθμός επιθέσεων εποίκων κατά των Παλαιστινίων και της περιουσίας τους. Τελευταίο περιστατικό σημειώθηκε στο χωριό Τζαλούντ, τη νύχτα της Τετάρτης προς Πέμπτη, όταν έποικοι επιτέθηκαν στους κατοίκους, πυρπόλησαν δύο αυτοκίνητα, λιθοβόλησαν σπίτια και εισέβαλαν σε αρκετά από αυτά, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν επτά κάτοικοι, μεταξύ των οποίων και ένα μωρό δύο μηνών, πριν φτάσει στο σημείο ο ισραηλινός στρατός για να τους απομακρύνει. Τον τελευταίο καιρό, ενθαρρυμένη και από τα ευρεία σχέδια επέκτασης εποικισμών στη Δ. Οχθη και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, η επιθετικότητα των εποίκων έχει ενταθεί με κύριο στόχο καλλιέργειες, ελαιόδεντρα αλλά και πολλά αυτοκίνητα.

Γεγονός είναι ότι η ατμόσφαιρα στη Δυτική Οχθη κάθε άλλο παρά ήρεμη είναι. Αντί να βελτιώνεται η οικονομική κατάσταση των παλαιστινιακών εδαφών που, τυπικώς, πλέον δε βρίσκονται υπό κατοχή από την έναρξη της διαδικασίας του Οσλο το 1993, χειροτερεύει. Η ισραηλινή κατοχική δύναμη, με κάθε ευκαιρία, χρησιμοποιεί μεθόδους οικονομικού στραγγαλισμού των κατεχομένων εδαφών. Είτε απαγορεύοντας τις μετακινήσεις, είτε αποκλείοντας τα παλαιστινιακά εδάφη, είτε καταστρέφοντας παλαιστινιακές περιουσίες και καλλιέργειες (για ζώνες ασφαλείας, για διαχωριστικά τείχη, για εποικισμούς, για οτιδήποτε) είτε παρακρατώντας, όπως κάνει σήμερα, τους δασμούς και τους φόρους που συγκεντρώνει για λογαριασμό της Π. Αρχής στη Δ. Οχθη, η ισραηλινή ηγεσία έχει, επί της ουσίας, κάνει τα πάντα προκειμένου να «γονατίσουν» οικονομικά οι Παλαιστίνιοι.

Το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ, εδώ και καιρό, διατυπώνει ανοιχτά την εκτίμηση ότι οι ισραηλινές απαγορεύσεις είναι ο κύριος λόγος για τη «φτώχεια και την ανθρωπιστική κρίση που υπάρχει στα παλαιστινιακά εδάφη». Η ισραηλινή τακτική είναι τόσο προφανής που έχει επισημανθεί ακόμη και από αμιγώς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς όπως είναι το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, οι οποίοι και πρόσφατα έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας ότι η Π. Αρχή, η οποία είναι και ο μεγαλύτερος εργοδότης τόσο στη Δ. Οχθη όσο και στη Γάζα, απασχολώντας περισσότερους από 140.000 υπαλλήλους, βρίσκεται στα πρόθυρα της απόλυτης κατάρρευσης λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά κυρίως λόγω της ισραηλινής κατοχής.

Οπως επισημαίνεται σε εκθέσεις των δύο οργανισμών, λόγω της κατοχής και των συνεπειών της, από το 2008 και μετά, η Π. Αρχή στη Δυτική Οχθη αλλά και η κυβέρνηση της «Χαμάς» στη Λωρίδα της Γάζας, καθώς και όλες οι υπηρεσίες τους, εξαρτώνται σχεδόν αποκλειστικά από δωρητές και χορηγίες. Μόνο εκείνη τη χρονιά, το 2008, η ξένη βοήθεια προς τα παλαιστινιακά εδάφη έφτασε το 1,8 δισεκατομμύρια δολάρια με σταθερή ανοδική τάση έκτοτε. Ο προϋπολογισμός της Π. Αρχής και των υπηρεσιών της, μόνο, αποτιμάται περίπου στα 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια.

Οι ΗΠΑ χορηγούν ετησίως περίπου 600 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία σήμερα απειλούν να διακόψουν αν οι Παλαιστίνιοι χρησιμοποιήσουν το αναβαθμισμένο νομικό καθεστώς που απέκτησαν στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ κατά του Ισραήλ. Η ΕΕ χορηγεί άλλα 100 εκατομμύρια δολάρια και εξετάζει το ενδεχόμενο διπλασιασμού, προφανώς για να διασφαλίσει περαιτέρω την επιρροή και τα συμφέροντά της, ενώ σταθερή με μεγάλα ποσά είναι η χρηματοδότηση διαφόρων υπηρεσιών στα παλαιστινιακά εδάφη από τα ποικίλα προγράμματα του ΟΗΕ.

Υπό τις συνθήκες αυτές, και με δεδομένο ότι σπάνια υλοποιούνται οι αλλεπάλληλες αραβικές υποσχέσεις για βοήθεια, ιδιαίτερα στο μέγεθος που αυτές διατυπώνονται, είναι προφανές γιατί τα 100 εκατομμύρια δολάρια μηνιαίως που παρακρατούν οι ισραηλινές αρχές από φόρους και δασμούς την τρέχουσα περίοδο λειτουργούν ως σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Στην καθημερινότητα του παλαιστινιακού λαού η κατάσταση αυτή αντανακλάται με τραγικό τρόπο.

Ορισμένοι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία που υπάρχουν, και έχουν συγκεντρωθεί από την οργάνωση «Παλεστάιν Μόνιτορ», περισσότεροι από τους μισούς Παλαιστίνιοι, το 2008 ζούσαν στη φτώχεια. Συγκεκριμένα, πρόκειται για το 45,7% του πληθυσμού της Δ. Οχθης και το 79,4% της Λωρίδας της Γάζας. Σύμφωνα με την Υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, στο σύνολο των περίπου 5,8 εκατομμυρίων Παλαιστινίων που ζουν στα δύο τμήματα της παλαιστινιακής γης, υπολογίζεται ότι πάνω από ένα εκατομμύριο ζει σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, καθώς ο αριθμός τους διπλασιάστηκε μέχρι το 2006 και εκτιμάται ότι σήμερα θα είναι ακόμη μεγαλύτερος. Η Υπηρεσία επισημαίνει, επίσης, ότι τουλάχιστον το 46% των Παλαιστινίων δεν έχουν αρκετό φαγητό για να καλύψουν τις ανάγκες τους.

Λαμβάνοντας κανείς υπ' όψιν του τα προαναφερόμενα, είναι μάλλον αναμενόμενο ότι το κυρίαρχο συναίσθημα στα παλαιστινιακά εδάφη και κυρίως στη Δυτική Οχθη, είναι η οργή και η απογοήτευση. Μετά από λιγότερο από μια 20ετία αλλεπάλληλων γύρων «ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων», διαρκών ισραηλινών απαιτήσεων και νέων απαγορεύσεων, η κατοχή συνεχίζεται και εδραιώνεται, οι εποικισμοί επεκτείνονται και αυξάνονται, η οικονομική κατάσταση γίνεται ολοένα χειρότερη. Οι Παλαιστίνιοι αναλυτές, που εκτιμούν ότι η εκρηκτική αυτή ατμόσφαιρα, ιδιαίτερα στη Δ. Οχθη, όπου οι Παλαιστίνιοι βρίσκονται σε διαρκή τριβή με τον ισραηλινό στρατό, μπορεί κάλλιστα ν' αποδειχθεί το πρελούδιο μιας πιο γενικευμένης έκρηξης, την οποία ήδη χαρακτηρίζουν «μικρή Ιντιφάντα», ίσως δεν απέχουν τόσο από την αλήθεια. Το σίγουρο είναι ότι ο δίκαιος αγώνας του Παλαιστινιακού λαού για να έχει αποτέλεσμα πρέπει να έρθει σε ρήξη με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια που προωθούνται στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και το κράτος - τρομοκράτης του Ισραήλ παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο.