Τα χαμόγελα αυτών των παιδιών θεωρούν απειλή μεγάλο μέρος των γονιών, αλλά και των εκπαιδευτικών της χώρας!

Συγκεκριμένα, όσον αφορά τους γονείς, τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν πως σ' αυτό το κομμάτι ο ρατσισμός και η ξενοφοβία έχουν ριζώσει για τα καλά. Το 51,7% των γονιών δηλώνει ότι η παρουσία των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία τούς προκαλεί ανησυχία, το 16,2% δηλώνει ότι η παρουσία των ξένων τούς ενοχλεί, αδιάφορο εμφανίζεται το 17,1%, ενώ μόνο ο ένας στους 10 γονείς (11,6%) δηλώνει ότι η νέα αυτή πολυπολιτισμική πραγματικότητα τού φαίνεται ενδιαφέρουσα.

Ως φυσιολογικό γεγονός σχολιάζουν την παρουσία των παιδιών των μεταναστών στα σχολεία της χώρας μας το 42,6% των γονέων, ενώ ως θετικό γεγονός κρίνεται μόλις από το 11%. Αντίθετη άποψη εκφράζει το 42% των γονέων (για το 34% η παρουσία των ξένων θεωρείται αρνητικό γεγονός και για το 8% η συνύπαρξη αυτή συνιστά απειλή). Επίσης μόνο 4 στους 10 γονείς πιστεύουν ότι τα παιδιά των αλλοδαπών στην Ελλάδα θα πρέπει να μπορούν να γράφονται σε οποιοδήποτε ελληνικό σχολείο, ενώ το 50,5% δηλώνει ότι θα τον ενοχλούσε εάν στο σχολείο που πηγαίνει το παιδί του φοιτούσε σημαντικός αριθμός αλλοδαπών μαθητών!

Στους εκπαιδευτικούς τώρα η κατάσταση είναι κάπως καλύτερη σε σχέση με τους γονείς, καθόλου ικανοποιητική όμως, αν αναλογιστεί κανείς το βάρος του ρόλου τους. Συγκεκριμένα, μόνο το 38,1% των εκπαιδευτικών πιστεύει ότι τα παιδιά των αλλοδαπών θα πρέπει να μπορούν να γράφονται σε οποιοδήποτε ελληνικό σχολείο, ενώ υπάρχει ένα 26,7% που κρίνει την παρουσία των αλλοδαπών μαθητών στα σχολεία ως αρνητικό γεγονός και ένα 3,3% που τη θεωρεί απειλή. Στην ερώτηση «θα σας ενοχλούσε ή όχι, αν στο σχολείο που διδάσκετε φοιτούσε σημαντικός αριθμός αλλοδαπών παιδιών;», το 67,9% απαντά «όχι», ωστόσο τρεις στους δέκα εκπαιδευτικούς δηλώνουν ότι θα τους ενοχλούσε.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ωστόσο, παρουσιάζουν δύο άλλα σημεία της έρευνας στους εκπαιδευτικούς. Το πρώτο έχει να κάνει με το ότι εφτά στους δέκα δασκάλους και καθηγητές θεωρούν ότι οι Ελληνες εκπαιδευτικοί δεν είναι επαρκώς καταρτισμένοι για να διδάξουν τα παιδιά των αλλοδαπών, γεγονός αρκετά σοβαρό, εάν αναλογιστούμε την εκτίμησή τους ότι ο αριθμός των αλλοδαπών μαθητών θα αυξηθεί μέσα στην επόμενη πενταετία. Το δεύτερο αφορά τη διαπίστωσή τους πως το σχολείο εμφανίζεται σε πολλές περιπτώσεις να είναι ένας χώρος διακρίσεων. Ο ένας στους τρεις εκπαιδευτικούς απαντά ότι «από την εμπειρία του γίνονται διακρίσεις εις βάρος των αλλοδαπών μαθητών στα ελληνικά σχολεία».

Οσο για τους μαθητές, το 71,8% εκφράζει θετική γνώμη για τους αλλοδαπούς συμμαθητές του, έξι στους 10 δηλώνουν ότι δε θα τους ενοχλούσε εάν στο σχολείο τους φοιτούσε σημαντικός αριθμός αλλοδαπών παιδιών και το 46,2% των μαθητών πιστεύει ότι τα παιδιά από άλλες χώρες θα πρέπει να μπορούν να γράφονται σε οποιοδήποτε ελληνικό σχολείο. Επίσης, το 75,6% δηλώνει ότι έχει φίλο αλλοδαπό και το 86,8% πως δέχεται να μοιραστεί το θρανίο του με παιδί άλλης εθνικότητας.