-- Το ΚΚΕ στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις υπέστη στρατηγικής σημασίας ήττα, παρά το γεγονός ότι οι προειδοποιήσεις που απηύθυνε στον ελληνικό λαό ήταν και εύστοχες και αληθινές. Θα ήθελα να σας ρωτήσω, μήπως τελικά την κατάλληλη στιγμή τα πρόσωπα που είχαν την ευθύνη της καθοδήγησης αποδείχτηκαν ακατάλληλα; Με άλλα λόγια, μήπως δεν πείσατε, δε γοητεύσατε, δε συγκινήσατε τον κόσμο; Και ενδεχομένως πώς μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο τώρα;

-- Στρατηγικής σημασίας ήττα δεν είναι. Είναι μια εκλογική πολιτική ήττα. Στρατηγικής σημασίας ήττα έχεις όταν την κρίσιμη στιγμή διαπράξεις θεμελιακό λάθος, όπως λάθος εκτίμηση της αντικειμενικής κατάστασης και στην ιστορία του Κόμματος υπάρχουν και τέτοια στοιχεία. Είχαμε μείωση της εκλογικής μας δύναμης, χάσαμε μια μάχη. Δεν είναι στρατηγικής σημασίας. Εσύ τη λες στρατηγικής σημασίας, δίνοντας δεν ξέρω ποιο περιεχόμενο και το ανάγεις σε πρόσωπα. Οποιος τη θεωρεί στρατηγικής σημασίας, προφανώς θεωρεί τη στρατηγική μας λάθος. Δεν είναι ζήτημα προσώπων. Δηλαδή, η πολιτική της ΝΔ ήταν πειστική γιατί τα πρόσωπα ήταν πειστικά ή ήταν περισσότερο πειστικά από του ΚΚΕ;

Ο λαός θα πειστεί μέσα από την ίδια του την πείρα. Αυτό δε σημαίνει ότι εμείς δεν έχουμε ευθύνη να κάνουμε δουλειά για να τον πείσουμε. Και να το πω καθαρά: Αν με αυτό το κίνημα που είχαμε μέχρι τώρα, αυτό στο οποίο είχαμε και εμείς συμμετοχή και που χαιρετίσαμε αγώνες και ούτε παίρνουμε πίσω αυτά που είπαμε, αυτό το κίνημα αυτό το κριτήριο διαμόρφωσε. Δεν μπορεί να έχεις ριζικές αλλαγές στο πολιτικό πεδίο αν τουλάχιστον σε επίπεδο πάλης, πείρας, οργάνωσης, αποφασιστικότητας δεν έχουν συμβεί ορισμένες αλλαγές μέσα στην κοινωνία.

Ο λαός ψήφισε μια συνταγή διαχείρισης και με τη λογική πάση θυσία στην ΕΕ, είτε ήταν με το μνημόνιο είτε δεν ήταν. Είναι θέμα πειθούς αυτό; Εμείς είπαμε τίποτα που ήταν αναντίστοιχο από τις εμπειρίες του λαού; Για σκεφτείτε τώρα, αν το ΚΚΕ στο όνομα της ήττας, της πειθούς ή στο όνομα να πάρει υπόψη τι θέλει ο λαός έμπαινε μέσα σε μια κυβέρνηση - που δεν έβγαινε αριθμητικά κυβέρνηση, αλλά πες ότι έβγαινε - της αριστεράς. Θα ήμασταν ίσως μια καλύτερη ΔΗΜΑΡ. Δεν είναι ζήτημα των προσώπων της ΔΗΜΑΡ. Είναι η πολιτική επιλογή που σου καθορίζει πώς θα συμπεριφερθείς.

Υποκειμενικές αδυναμίες έχουμε μπόλικες, δεν καθόρισαν αυτές το εκλογικό αποτέλεσμα. Αν ήταν βελτιωμένες οι αδυναμίες μας ενδεχομένως να παίρναμε - είναι αυθαίρετο τώρα αυτό - 5,5%.

Ο κόσμος τι ήθελε; Να πούμε «ναι» σε μια κυβέρνηση της αριστεράς. Και αυτό ενδεχομένως να το θέλει και στις επόμενες εκλογές. Είναι μεγάλη παρακαταθήκη η θέση του ΚΚΕ, όσο κι αν του κόστισε. Με τέτοια αρνητική πείρα στη Γαλλία, στην Ιταλία, πείρα σε άλλα κομμουνιστικά κόμματα που τώρα είναι ανύπαρκτα. Δεν επέδρασε στο εκλογικό αποτέλεσμα η κατάσταση του κομμουνιστικού κινήματος στην Ευρώπη; Δεν επέδρασε καθόλου η στάση κομμουνιστικών κομμάτων που γίνονται συνιστώσες αυτού του θολού σχήματος της αριστεράς;

Εμείς τώρα δε θέλουμε να το επικαλεστούμε αυτό, αλλά και ο διεθνής περίγυρος παίζει αποφασιστικό ρόλο. Παίζει και θετικό και αρνητικό. Σε άλλη φάση μπορεί να παίξει και θετικό και να εισπράξεις εσύ κέρδη χωρίς η προσφορά σου στη χώρα σου να είναι τόσο σημαντική. Εμείς έχουμε και αυτό το μειονέκτημα, το οποίο δεν το επικαλούμαστε για δικαιολογία, αλλά είναι σοβαρός παράγοντας.