Κάποιοι τα έχουν «τακτοποιήσει» στο μυαλό τους. Λένε να αρθούν οι «στρεβλώσεις» στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Να ολοκληρωθεί η διαδικασία σύνδεσης της λιανικής με τη χονδρική τιμή. Να «απελευθερωθούν» και τα οικιακά τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, «με το καλό». Να αλλάξει και ο μηχανισμός διαμόρφωσης της χονδρικής τιμής (Οριακή Τιμή Συστήματος). Να «καταργηθεί» και το τέλος ΑΠΕ, μέσω της διάχυσης στους λογαριασμούς και πολλά ακόμη.

Κι όλα αυτά, με σκοπό να έχει η ΔΕΗ - ό,τι απομείνει από αυτή - πλεονασματικούς ισολογισμούς. Να παίρνουν και οι ιδιώτες με μονάδες φυσικού αερίου το «κατιτίς τους». Να έχουν σίγουρα κέρδη οι παραγωγοί από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τόσο οι παλιοί, όσο και οι νέοι. Να βγάζουν «μεροκάματο» και οι ιδιώτες που θα μπουν στο λιγνίτη, παρά τα υψηλά δικαιώματα ρύπων. Να «κονομάνε» κι αυτοί που θα «βάλουν χέρι» στα δίκτυα. Να πραγματοποιηθούν και οι μεγάλες διασυνδέσεις και να πουλιέται το ηλεκτρικό ρεύμα παντού και με μεγάλο κέρδος.

Υπάρχει όμως, ένα μεγάλο ερώτημα: Ποιος θα τα πληρώσει όλα αυτά; Αυτή την περίοδο, που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να δώσει νέα ώθηση στην πολιτική ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και να προχωρήσει σε νέες, αντιλαϊκές, παρεμβάσεις στην αγορά υπέρ του ενεργειακού κεφαλαίου, ο κόσμος, εργαζόμενοι στον τομέα, αλλά και καταναλωτές πρέπει να σκεφτούν πολύ καλά αν θα το επιτρέψουν.

Ισως ποτέ άλλοτε να μην κινδύνεψαν τόσο πολύ τα νοικοκυριά να μείνουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, όσο τώρα. Κι αν ένας μεγάλος αριθμός έχει ήδη υποστεί διακοπή ηλεκτροδότησης - καθημερινές είναι οι ειδήσεις για οικογένειες που τις καταδικάζουν στο σκοτάδι - η υλοποίηση της πολιτικής κυβέρνησης και τρόικας θα οδηγήσει σε «απίστευτες» καταστάσεις...