Από τη χτεσινή συνάντηση (η Κ. Αστον, επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, και ο Ιρανός διαπραγματευτής Σ. Τζαλίλι)

Σε νέο γύρο συζητήσεων συμφώνησαν μετά από δύο μέρες επαφών στην ιρακινή πρωτεύουσα η ιρανική ηγεσία και η ομάδα των «6» (τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας - Ρωσία, ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, Κίνα - και Γερμανία) με αντικείμενο το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Η επόμενη συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στις 18 και 19 Ιούνη στη Μόσχα και αναμένεται να κλιμακωθούν περαιτέρω τόσο οι ιμπεριαλιστικές πιέσεις προς την Τεχεράνη αλλά και οι ενδοϊμπεριαλιστικές διαφωνίες ως προς το χειρισμό της υπόθεσης λόγω των αντικρουόμενων συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή του Περσικού Κόλπου.

Οπως ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου μετά το πέρας των συναντήσεων η επικεφαλής των «6», Κάθριν Αστον, εκπρόσωπος εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας της ΕΕ, και οι δύο πλευρές «φάνηκε ότι επιθυμούν να επιτευχθεί πρόοδος», συμπληρώνοντας ότι «υπάρχουν ορισμένα σημεία συμφωνίας και παραμένουν ακόμη αρκετά σημεία με σημαντικές διαφορές».

Σύμφωνα με το Ιράν, οι «6» δεν προσκόμισαν καμία ιδιαίτερα καινούρια πρόταση και πρόβαλλαν «διαρκώς εμπόδια στην επίτευξη προόδου». Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, η Τεχεράνη πιέζει για άρση των κυρώσεων σε βάρος της, και κυρίως των κυρώσεων που σχετίζονται με τον τραπεζικό της τομέα και τις πετρελαϊκές εξαγωγές, δεχόμενη ως αντάλλαγμα να συζητήσει το ενδεχόμενο ακόμη και πλήρους διακοπής της διαδικασίας εμπλουτισμού ουρανίου και της εισαγωγής έτοιμου πυρηνικού καυσίμου. Αντίστροφη, σύμφωνα πάντα με πληροφορίες, είναι η ροή που επιδιώκουν οι «6» ζητώντας πρώτα να σταματήσει η διαδικασία εμπλουτισμού, ιδιαίτερα σε μεγάλο ποσοστό, και στη συνέχεια να συζητηθεί άρση των κυρώσεων.

Οπως και να έχει Αμερικανοί διπλωμάτες δήλωναν ότι «προφανώς υπάρχει ακόμη χρόνος για διπλωματία, αλλά αυτός δεν είναι ατελείωτος». Οσο για την ισραηλινή πλευρά, και πιέζει και επιμένει στις απειλές, λέγοντας ότι ακόμη και αν το Ιράν επιτρέψει επιθεωρήσεις της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας σε όλες τις πυρηνικές του εγκαταστάσεις, το Ισραήλ δε δεσμεύεται ότι δε θα πραγματοποιήσει στρατιωτικό πλήγμα σε βάρος του εφόσον το κρίνει απαραίτητο για την ασφάλειά του.