Φάσκει κι αντιφάσκει η ΔΗΜΑΡ στην προσπάθειά της από τη μια να καταθέσει στην πλουτοκρατία διαπιστευτήρια ικανού διαχειριστή των συμφερόντων της και ταυτόχρονα να ψηφοθηρίσει, καλλιεργώντας αυταπάτες στο λαό. Μιλώντας στη συνεδρίαση της ΚΕ, ο Φ. Κουβέλης διακήρυξε ότι «η συνέχιση της πολιτικής του μνημονίου είναι αδιέξοδη και πρέπει να αλλάξει», αλλά ταυτόχρονα διαβεβαίωσε την ντόπια και ξένη πλουτοκρατία ότι «η δανειακή σύμβαση διαμορφώνει ένα δεσμευτικό πλαίσιο για τη χώρα».

Παρότι χαρακτήρισε δεσμευτικό το μνημόνιο και αναγκαία «τη δημοσιονομική προσαρμογή», άρα και μονόδρομο τη στρατηγική που αυτά υπηρετούν, υποσχέθηκε πολιτική που θα κρατήσει την «κοινωνία όρθια και την οικονομία ζωντανή (...) θα κατανείμει δίκαια τα βάρη (...) θα αντιμετωπίσει την ύφεση με ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο», και βέβαια «με τη συμφωνία των εταίρων μας»!

Προσδιορίζοντας αυτή την «αλλαγή», έδωσε το περίγραμμα μιας αστικής διαχείρισης, με περισσότερα κεϊνσιανά στοιχεία και με άξονα τις δημόσιες επενδύσεις σε έργα υποδομής και περιβάλλοντος, με μεταφορά της οικονομικής δραστηριότητας σε τομείς εμπορεύσιμους (π.χ. ορυκτός πλούτος, ενεργειακές δυνατότητες, τουρισμός, πολιτισμός). Επί της ουσίας, παπαγαλίζει το ίδιο παραμύθι που τώρα πουλάνε στο λαό η ΕΕ και τα κόμματά της, υποδεικνύοντας νέα πεδία για «απομύζηση» από το μεγάλο κεφάλαιο και με το δεδομένο της «αποψίλωσης» των εργαζομένων από κάθε δικαίωμά τους.

Αναφερόμενος στη μετεκλογική στάση της ΔΗΜ.ΑΡ. ο πρόεδρός της δήλωσε ότι η χώρα χρειάζεται «μια προοδευτική κυβέρνηση», τόσο προοδευτική που «ενώ θα λαμβάνει υπόψη τους περιορισμούς της σύμβασης και τους συσχετισμούς, δεν εγκλωβίζεται σ' αυτούς και θα προωθεί το άμεσο πρόγραμμα αλλαγών»! Συνεπώς, «στο ενδεχόμενο που η χώρα δεν θα έχει αυτοδύναμη κυβέρνηση, είναι προφανές ότι εμείς δεν θα δηλώσουμε επίσης αδιάφοροι για την ακυβερνησία» όπως δήλωσε στην εφημερίδα «Καθημερινή».

Ωστόσο, συμπλήρωσε ότι προϋπόθεση για συνεργασία είναι αφενός η προγραμματική συμφωνία, αφετέρου η θέση από την οποία θα διαπραγματεύεται η ΔΗΜ.ΑΡ., όπως θα καθοριστεί από το εκλογικό της ποσοστό. «Είναι αυτονόητο ότι η διάταξη των πολιτικών δυνάμεων είναι ένα κρίσιμο στοιχείο για τη διαμόρφωση της οποιασδήποτε κυβέρνησης συνεργασίας» ανέφερε.