«Μισός μισθός ή καθόλου μισθός;», «Μισθός 400 - 300 ευρώ ή άνεργος;», «Σύνταξη - φιλοδώρημα ή καθόλου σύνταξη», «Τέλος ακινήτων ή ηλεκτρικό ρεύμα»... Δεν έχουν τέλος οι εκβιασμοί από τα κόμματα της πλουτοκρατίας προκειμένου να κρατάνε σκυμμένο στα γόνατα το λαό και να συνεχίζουν να καταστρέφουν τη ζωή του. Τη σκυτάλη πήρε χτες ο Ε. Βενιζέλος που με τον ωμό και κυνικό τρόπο έθεσε το δίλημμα: «Κούρεμα των αποθεματικών των Ταμείων ή συντάξεις τέλος;». «Εάν δε γίνει το PSI (σ.σ. η ανταλλαγή ομολόγων) δε θα δούμε την κύρια σύνταξή μας καθόλου διότι δε θα έχουμε να τη δώσουμε», υποστήριξε (στον «Realfm»). Ψεύδεται ασύστολα βέβαια ο υπουργός και τρομοκρατεί το λαό. Πρώτα απ' όλα, γιατί τα ασφαλιστικά Ταμεία τα έχουν ήδη διαλύσει και την περιουσία τους την έχουν καταληστεύσει οι μεγαλοεπιχειρηματίες με την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ τις προηγούμενες δεκαετίες, «θυσιάζοντάς» τα στο βωμό της ενίσχυσης της ρευστότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Το «κούρεμα» έρχεται απλά να βάλει την ταφόπλακα, ενώ το νέο ασφαλιστικό που προβλέπεται στο νέο μνημόνιο θα δώσει τη χαριστική βολή. Κι όμως, οι νεκροθάφτες της κοινωνικής ασφάλισης και των συντάξεων έχουν το θράσος να εμφανίζονται ως σωτήρες, όπως το κάνουν συνολικά για τη χώρα, τρομοκρατώντας το λαό με την «ανεξέλεγκτη χρεοκοπία», «το χάος», «τον εμφύλιο», κ.ο.κ. Είναι αδίστακτοι και επικίνδυνοι και δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή ψευδαίσθηση ότι όσο περισσότερο βουλιάζει στη φτώχεια και την εξαθλίωση ο λαός τόσο περισσότερο θα τον πατάνε στο σβέρκο, ενώ θα του προσφέρουν ένα ξεροκόμματο στην κυριολεξία ίσα να φυτοζωεί. Αν ο λαός θέλει φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση πρέπει να παλέψει βάζοντας εμπόδια στα μέτρα, όπως για παράδειγμα να μην περάσει στην πράξη η μείωση μισθών, να παλέψει για εργατική λαϊκή εξουσία. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση.