Οσο και αν ο νόμος και η εγκύκλιος προσπαθούν να εμφανίσουν σαν στόχο αυτού του μέτρου την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, η πραγματικότητα είναι ότι χτυπάνε τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) και προσφέρουν ευέλικτο εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα.

Στο άρθρο 43 του νόμου ορίζεται ότι οι νέοι που θα προσλαμβάνονται με αυτό το πρόγραμμα θα αμείβονται με το 80% της ΕΓΣΣΕ ή της οικείας κλαδικής σύμβασης (αν καλύπτει τους νεοπροσλαμβανόμενους). Υποτίθεται ότι η διάρκεια μιας τέτοιας σύμβασης δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη των 24 μηνών. Ομως, η εγκύκλιος διευκρινίζει ότι μόλις τελειώσει το 24μηνο, αν ο εργαζόμενος πιάσει δουλειά σε άλλον εργοδότη και «αλλάξει ειδικότητα», τότε «ο υπολογισμός του 24μηνου αρχίζει εκ νέου»...

Ακόμα, στο νόμο λέει ότι οι εργοδότες «υποχρεούνται να μην έχουν προβεί κατά τους τελευταίους 3 μήνες πριν από τη σύναψη συμβάσεων απόκτησης εργασιακής εμπειρίας σε μείωση του προσωπικού που απασχολούν, αλλά ούτε να προβούν σε μείωση του προσωπικού που απασχολούν κατά τη διάρκεια ισχύος των συμβάσεων εργασίας». Ομως και εδώ η εγκύκλιος λέει καθαρά ότι ο εργοδότης μπορεί να κάνει απολύσεις επικαλούμενος διάφορους λόγους. Ορισμένοι από αυτούς είναι «η κατάργηση της υφιστάμενης θέσης εργασίας ή κύριου και αποκλειστικού αντικειμένου εργασίας», «οι συμβάσεις που λύνονται με υπαιτιότητα του εργαζόμενου» και «οι εργαζόμενοι που (σ.σ. δήθεν) έχουν αποχωρήσει οικειοθελώς»!

Το συγκεκριμένο μέτρο δημιουργεί μια στρατιά περιπλανώμενων ακόμα πιο φθηνών εργαζόμενων για μια 7ετία, δηλαδή από τα 18 έως τα 25 χρόνια, εργαλείο για το χτύπημα των ΣΣΕ και για απολύσεις, χωρίς δικαιώματα και τελικά έρμαιο των εργοδοτικών ορέξεων.