Την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των εργαζομένων της Κοργιαλένειου Βιβλιοθήκης - Μουσείου για τη σωτηρία αυτού του σημαντικού πολιτιστικού «κυττάρου» στην Κεφαλονιά, που κινδυνεύει από την αδιαφορία του κράτους, εκφράζουν επιστημονικοί φορείς, με ανακοίνωσή τους.

«Η βιβλιοθήκη - μουσείο, ως δημόσιος - κρατικός φορέας, με σταθερή και επαρκή χρηματοδότηση, με διασφάλιση μόνιμης - σταθερής εργασίας για το προσωπικό, μπορεί και πρέπει να αναβαθμιστεί για να καλύψει τις αυξανόμενες μορφωτικές - επιστημονικές ανάγκες. Η πρόσβαση στη γνώση, που είναι δημόσιο αγαθό, δε μπορεί παρά να είναι απρόσκοπτη και δωρεάν για όλους», σημειώνουν. Θεωρούν «αναγκαίο να διευρυνθεί το κοινωνικό μέτωπο που έχει μέχρι σήμερα αγωνιστεί για λύση στο πρόβλημα» και προαναγγέλλουν ημερίδα για «την προσφορά της βιβλιοθήκης διαχρονικά και τις προοπτικές της σήμερα και αύριο».

Την ανακοίνωση συνυπογράφουν: Παράρτημα Κεφαλονιάς της Ενωσης Ελλήνων Φυσικών, ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς Ιθάκης, Ιατρικός Σύλλογος Κεφαληνίας, Νομαρχιακή Επιτροπή ΤΕΕ Κεφαληνίας και Ιθάκης, Οδοντιατρικός Σύλλογος Κεφαληνίας, Σύνδεσμος Φιλολόγων Κεφαλονιάς - Ιθάκης.

Για το θέμα το ΚΚΕ κατέθεσε Ερώτηση τον περασμένο Σεπτέμβρη, με αφορμή την οκτάμηνη μέχρι τότε καθυστέρηση της μισθοδοσίας στις επτά εργαζόμενες στο Κοργιαλένειο Ιδρυμα. Στην Ερώτηση σημειωνόταν ότι «οι μισθοδοσίες των εργαζομένων αποτελούν ευθύνη των υπουργείων Πολιτισμού, Παιδείας και Οικονομικών», που «δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη καταβολής των χρημάτων, παρακρατώντας την κρατική επιχορήγηση, με σημαντικές επιπτώσεις για τις εργαζόμενες και για τη συνολικότερη λειτουργία ενός ιδρύματος σημαντικού για το λαό της Κεφαλονιάς, στο επίπεδο της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς».

«Το ίδρυμα, που είναι και κληροδότημα, επί χρόνια υπολειτουργεί λόγω έλλειψης πόρων, εξαρτώμενο από τις επιχορηγήσεις και τις ιδιωτικές χορηγίες. Το αποτέλεσμα είναι μέχρι σήμερα να λειτουργεί στη βάση της επαιτείας και της ανταποδοτικότητας και να μην μπορεί να συντηρεί επαρκώς το σπάνιο υλικό του, να κινδυνεύει να αλλοιωθεί η ταυτότητά του, λειτουργώντας ουσιαστικά με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και να απαξιώνεται πλήρως ως πνευματικός και πολιτιστικός θεσμός του τόπου και λαϊκή περιουσία της Κεφαλονιάς. Το παραπάνω γεγονός αναδεικνύει την αδήριτη ανάγκη να γίνει δημόσιος φορέας, ώστε να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη λειτουργία του και οι ίσες ευκαιρίες στη χρήση του από τους πολίτες και τον πνευματικό κόσμο της ευρύτερης περιοχής».