Με παραιτήσεις και αποσκιρτήσεις βουλευτών, αλλά και φωνές για την παραίτησή του και προκήρυξη πρόωρων εκλογών βρίσκεται αντιμέτωπος ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι εν μέσω της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και της εφαρμογής σκληρών αντιλαϊκών μέτρων που στόχο έχουν να διασώσουν την πλουτοκρατία φορτώνοντας τα βάρη στα λαϊκά στρώματα. Με το κρατικό χρέος να φτάνει τα 1,9 τρισεκατομμύρια ευρώ, η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρωζώνη είναι η δεύτερη πιο χρεωμένη χώρα στην ΕΕ με 118% του ΑΕΠ. Με πρόσχημα τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος η άρχουσα τάξη της χώρας προωθεί μέτρα για τη δήθεν «σταθεροποίηση και την ανάπτυξη» της χώρας με ιδιωτικοποιήσεις εταιρειών που ανήκουν στην τοπική διοίκηση, πώληση μέρους της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, την απελευθέρωση των λεγόμενων «κλειστών επαγγελμάτων».

Στα «σκαριά» βρίσκονται οι νέες περικοπές σε Υγεία και κοινωνικές παροχές, στις δαπάνες των υπουργείων, ενώ εξετάζεται και η αύξηση του ΦΠΑ. Προωθείται η αύξηση της συντάξιμης ηλικίας στα 67 χρόνια, μείωση μεγάλου αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων με παραπομπή στο ταμείο ανεργίας (δηλαδή κάτι σαν «εφεδρεία»), ευκολότερη απόλυση των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.

Οι όποιες δημαγωγικές εξαγγελίες και αντιπαραθέσεις τόσο του Μπερλουσκόνι, των συμμάχων του και της αντιπολίτευσης θέλουν να κρύψουν τη συμφωνία τους στην στρατηγική στήριξης του κεφαλαίου για τη διάσωσή του. Και στην Ιταλία ο λαός μπορεί με την παρέμβασή του να καθορίσει τις εξελίξεις.