Σήμερα, η μισθολογική εξέλιξη των υπαλλήλων δεν συνδέεται με τη βαθμολογική εξέλιξη. Πριν τη σφοδρή αντεργατική επίθεση οι μισθοί εξελίσσονταν απρόσκοπτα κάθε δύο χρόνια, συν τις αυξήσεις της εισοδηματικής πολιτικής, όταν αυτές δίνονταν. Με αυτό το καθεστώς, το επίπεδο μισθών είναι πολύ πίσω από τις σύγχρονες πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων. Τώρα με το νέο μισθολόγιο τίθεται πλέον ζήτημα επιβίωσης...

Το πρώτο χαρακτηριστικό του είναι η διαγραφή του συνόλου των επιδομάτων που δίνονταν μέχρι σήμερα. Μεταξύ αυτών καταργούνται επιδόματα που προστίθονταν στις αποδοχές σχεδόν όλων των εργαζομένων. Διατηρούνται μόνο τα επιδόματα: τέκνων, επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας (ποιοι το δικαιούνται θα οριστεί με υπουργικές αποφάσεις), απομακρυσμένων και παραμεθόριων περιοχών (αντιστοιχεί σε μικρότερες γεωγραφικές περιοχές από τις σημερινές) και θέσης. Οπως είναι φανερό τα επιδόματα αυτά θα αφορούν σε ένα μικρό κομμάτι των εργαζομένων και όχι όλα μαζί.

ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ απεικονίζονται οι νέοι εισαγωγικοί βασικοί μισθοί των διαφόρων βαθμών, με βάση το επίπεδο εκπαίδευσης των εργαζομένων. Οι βασικοί και μόνο μισθοί είναι μειωμένοι από 112 μέχρι 32 ευρώ. Οι μειώσεις μεγαλώνουν όσο αυξάνονται τα χρόνια υπηρεσίας.

Το νέο μισθολόγιο προβλέπει έξι βαθμούς. Ο εισαγωγικός είναι ο ΣΤ', ενώ ο καταληκτικός εξαρτάται από το επίπεδο εκπαίδευσης. Για τους εργαζόμενους Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (ΥΕ) ο καταληκτικός βαθμός είναι ο Γ', Δευτεροβάθμιας (ΔΕ) ο Β', Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής (ΠΕ και ΤΕ) ο καταληκτικός βαθμός τυπικά είναι ο Α' (πρακτικά είναι ο Β'). Σε κάθε βαθμό αντιστοιχεί μια αύξηση επί του μισθού. Από τον ΣΤ' στον Ε' η αύξηση είναι 10%, από τον Ε' στο Δ' 15%, από το Δ' στο Γ' 15%, από το Γ' στο Β' 20% και από το Β' στον Α' 10%. Ομως τα χρόνια υπηρεσίας που πρέπει να υπηρετήσει κάποιος για να έχει τη δυνατότητα να κριθεί ότι είναι «άξιος» για προαγωγή, είναι από δύο μέχρι και δέκα ολόκληρα χρόνια (αφορά υπάλληλο ΥΕ για να προαχθεί από το βαθμό Δ' στο βαθμό Γ'). Για τους υπάρχοντες υπαλλήλους απαιτούνται ακόμα περισσότερα χρόνια υπηρεσίας.

Σε αυτήν την κατάταξη η κυβέρνηση αντιστοιχεί αυθαίρετα επίπεδα μισθών που είναι πολύ χαμηλότερα των σημερινών, επιφέροντας τεράστιες μειώσεις. Τέλος, να σημειωθεί ότι μεταξύ των βαθμών προβλέπονται μισθολογικά κλιμάκια τα οποία αλλάζουν ανά διετία, εκτός αν οι εργαζόμενοι διατρέχουν τους βαθμούς Β' και Α', οπότε αλλάζουν ανά τριετία. Κάθε μισθολογικό κλιμάκιο επιφέρει αύξηση 2%. Δηλαδή 20 ευρώ ύστερα από δύο χρόνια σε ένα μισθό ύψους 1.000 ευρώ!

Τα παραπάνω ισχύουν εφόσον υπάρχει ομαλή βαθμολογική εξέλιξη. Ομως για να προαχθεί ο εργαζόμενος περνά από τις συμπληγάδες πέτρες της «αξιολόγησης» και της ποσόστωσης.

Καταρχάς πρέπει να κριθεί ότι είναι «προακτέος». Αυτό εξαρτάται από τη «συμπεριφορά στην υπηρεσία» (δηλαδή, τα «πιστεύω» και τη δράση του στο χώρο δουλειάς) και από την «απόδοσή» του (αν πιάνει δηλαδή τους στόχους). Αν δεν κριθεί «προακτέος» τότε στερείται το δικαίωμα «για προαγωγή για τα επόμενα δύο έτη».

Ομως ούτε όταν κριθεί «προακτέος» είναι σίγουρο ότι θα προαχθεί και τούτο γιατί μπαίνουν ποσοστώσεις. Παράδειγμα από τους «προακτέους» από το βαθμό Ε' στο βαθμό Δ' προάγεται το 90% των κρινόμενων, ενώ από το βαθμό Γ' στο βαθμό Β' προάγεται το 60% των κρινόμενων! Επομένως ακόμα και όσοι κριθούν άξιοι για προαγωγή δεν είναι σίγουρο ότι θα προαχθούν. Μαζί με αυτούς που κρίνονται «μη προακτέοι» χάνουν και την αύξηση που επιφέρει η προαγωγή.

Την κατακόρυφη μείωση των μισθών συνοδεύει η καθιέρωση του Κινήτρου Επίτευξης Στόχου. Με αυτό εξαναγκάζει τους εργαζόμενους να κυνηγούν στόχους που θέτουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Αν οι εργαζόμενοι πιάσουν μέχρι το 90% των στόχων, θα πάρουν «αύξηση» μέχρι 10% επί του ετήσιου βασικού μισθού τους για το έτος που έπιασαν τους στόχους. Και αν ξεπεράσουν το 90% θα πάρουν 25%! Ειδικά για τους εργαζόμενους που δουλεύουν σε φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, δίνονται περισσότερα... κίνητρα!

Τέλος, προβλέπεται πως όσοι απέχουν από την εργασία, ο μήνας θα μετριέται για 30 μέρες. Αλλά αν ο λόγος της αποχής είναι η απεργία, τότε ο μήνας θα μετριέται για 25 μέρες! Παράδειγμα: Αν κάποιος παίρνει 1.000 ευρώ μισθό και απέχει μία μέρα από την εργασία, θα του αφαιρούνται 34 ευρώ. Ομως αν αυτή τη μέρα απεργήσει θα του αφαιρεθούν 40 ευρώ!