Πέρασαν τρία χρόνια από τα εγκαίνιά του, αλλά μόλις πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκε ουσιαστικά το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Πάτρας, με το άνοιγμα στο κοινό και της αίθουσας με τη μόνιμη έκθεση για το «Δημόσιο Βίο». Το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού συμπληρώνει στη σχετική του ανακοίνωση ότι στο εξής το Μουσείο θα έχει είσοδο 4 ευρώ.

Η παραπάνω θεματική ενότητα συμπληρώνει τις άλλες δύο, τον Ιδιωτικό Βίο και την αίθουσα της «Νεκρόπολης», που άνοιξαν από τον Ιούλη του 2009. Το Μουσείο διαθέτει φυσικά αίθουσα περιοδικών εκθέσεων, πωλητήριο του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων, αίθουσα εκπαιδευτικών προγραμμάτων, αίθουσα πολυμέσων και εικονικής περιήγησης, χώρους εξυπηρέτησης του κοινού και ένα μικρό θέατρο χωρητικότητας 140 θέσεων.

Βέβαια, οι συλλογές και αυτού του μουσείου φτιάχτηκαν στις «πλάτες» συμβασιούχων εργαζομένων του υπουργείου που μόλις ολοκλήρωσαν το συγκεκριμένο έργο απολύθηκαν. Μάλιστα, οι πρώτες απολύσεις έγιναν το 2008, οπότε 26 εργαζόμενοι του νέου μουσείου «ειδοποιήθηκαν τηλεφωνικώς από το υπουργείο Πολιτισμού ότι απολύονται», όπως κατήγγειλε τότε η Δημοτική Αγωνιστική Συνεργασία «Πάτρα Μπροστά». Ηταν εργαζόμενοι οι οποίοι - όπως σημειωνόταν σε επιστολή της κίνησης προς τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου με αίτημα την επείγουσα συζήτηση του θέματος - «έχουν εξειδικευτεί στη συντήρηση αρχαίων, ανακατασκευή ψηφιδωτών, κατασκευή αντιγράφων ολόκληρων ρωμαϊκών οικιών, εξειδικευμένες αποκολλήσεις και μεταφορές από άλλους αρχαιολογικούς χώρους».

Το 2009, η Επιστημονική Επιτροπή του νέου μουσείου ανέφερε ότι ο πρόεδρός της ...«παρακάλεσε τον ηλεκτρολόγο του μουσείου, ο οποίος ήταν μεταξύ των εργαζομένων των οποίων οι συμβάσεις τελείωσαν και δεν έχουν ανανεωθεί ακόμα, να βρεθεί στο Μουσείο την Παρασκευή (23/10) και να θέσει σε λειτουργία το φωτισμό και κλιματισμό των αιθουσών για όσο χρόνο απαιτείται»! Παράλληλα... «παρακάλεσε και τους υπόλοιπους απολυμένους συμβασιούχους (...) να διευκολύνουν τη λειτουργία του μουσείου»! «Διαβεβαίωνε», επίσης, «πως με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει θα εξακολουθήσει να κάνει το καλύτερο δυνατό προκειμένου να ολοκληρωθεί το έργο, το ταχύτερο δυνατό (...)» και «ελπίζει» «να λάβει σύντομα τέλος και η "περιπέτεια" των εργαζομένων (...)»!

Ετσι, μέσω του νέου Αρχαιολογικού Μουσείου της Πάτρας, το αστικό κράτος «εγκαινίασε» και το «είδος» του εργαζόμενου που όχι μόνο τελεί υπό εργασιακή ομηρία, όχι μόνο ξυπνάει, δουλεύει και κοιμάται με το άγχος της επικείμενης απόλυσης, αλλά και που «βαφτίζεται» και «εθελοντής» - δηλαδή δωρεάν εργαζόμενος - όποτε χρειάζεται...