Το σενάριο της διχοτόμησης έρχεται όλο και πιο κοντά
Στη σύνοδο στη Ρώμη δεν πήγαν οι χώρες που δεν υποστηρίζουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, όπως οι Ρωσία (που έσπευσε πάλι να αντιδράσει στη σύσταση του ταμείου, αλλά δεν εμφανίζεται ακόμη έτοιμη να κλιμακώσει προσφεύγοντας στον ΟΗΕ), Κίνα, Ινδία, Βραζιλία κ.ά. Οι πρόθυμοι συμμετέχοντες (ανάμεσά τους και η ελληνική κυβέρνηση που έσπευσε να δώσει το «παρών») συναίνεσαν στη σύσταση του μηχανισμού, δεν αποσαφηνίστηκε ωστόσο πώς αυτός θα χρηματοδοτηθεί. Επί τάπητος, τέθηκαν δύο προτάσεις. Οι ΗΠΑ υποστήριξαν την έναρξη νομικής διαδικασίας που θα επιτρέψει την αξιοποίηση των λιβυκών περιουσιακών στοιχείων ανά τον κόσμο. Πρόκειται για διαδικασία που μπορεί ν' αποβεί και μακρόχρονη, καθώς θα πρέπει, με κάποιο νομικό τερτίπι, χρήματα που βρίσκονται σε λογαριασμούς κρατικών οργανισμών και εταιρειών να διοχετευθούν σε μια εμφανιζόμενη ως διοίκηση, η οποία όμως επί του πρακτέου δεν έχει καμία νομική υπόσταση.
Το Κατάρ, από την άλλη, πρότεινε τη διαμόρφωση ενός πλαισίου εντός του οποίου θα καταστεί δυνατή η απρόσκοπτη αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων της Κυρηναϊκής, δηλαδή της περιοχής που ελέγχουν οι αντικαθεστωτικοί, έτσι ώστε με τα χρήματα που θα εισπράξουν να καλύπτουν τις ανάγκες τους. Και αυτή η διαδικασία, όμως, σφύζει εμποδίων και προβλημάτων. Καθώς για να εξαχθούν προϊόντα απρόσκοπτα από την Κυρηναϊκή και το Εθνικό Συμβούλιο να μπορέσει το ίδιο να διαχειριστεί την πώλησή τους, την είσπραξη των χρημάτων από την πώλησή τους κλπ., θα πρέπει ν' αποκτήσει μια κάποια υπόσταση. Ηδη, ένα πρώτο φορτίο αργού πετρελαίου, πριν από κάποιες βδομάδες, έφτασε στη διεθνή αγορά διά μέσου Κατάρ, το οποίο επέστρεψε τα έσοδα ακολουθώντας μια διαδικασία που σαφώς δεν μπορεί ν' αποτελέσει τον κανόνα αφού είναι διάτρητη.
Το βέβαιο είναι ότι κανένας από όσους εμφανίζονται «πρόθυμοι» να «βοηθήσουν» τους αντικαθεστωτικούς δεν είναι διατεθειμένος να «βάλει περαιτέρω το χέρι στην τσέπη» για να καλύψει τις ανάγκες του ταμείου αυτού. Ακόμη και αν επιλεγεί μια λύση δωρεάς υπό τη μορφή δανείου, όπως υποστήριξε ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών, ουσιαστικά ως «εγγύηση» θα τεθεί ο ενεργειακός πλούτος της Κυρηναϊκής, που προφανώς θα προσφερθεί «προς προνομιακή εκμετάλλευση». Και αυτή η λύση, όμως, η οποία θεωρείται και η πλέον πιθανή, τουλάχιστον για το άμεσο χρονικό διάστημα, δε λύνει το μείζον ζήτημα της υπόστασης του Εθνικού Συμβουλίου.
Από τα προαναφερόμενα προκύπτει ένα αυθόρμητο ερώτημα: Πώς θα λειτουργήσει τελικά αυτός ο μηχανισμός; Προφανώς, θα προκύψει ως αναγκαιότητα «αναβάθμισης» της νομικής υπόστασης του αντικαθεστωτικού Εθνικού Συμβουλίου. Και εξ αυτού προκύπτει ένας μηχανισμός που θα έχει αρμοδιότητες και θα λειτουργεί ως «κράτος εν κράτει», δηλαδή μ' έναν τρόπο προκαλείται διχοτόμηση της χώρας, ένα σενάριο που δε βρίσκεται έξω από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που οδήγησαν και στην άμεση στρατιωτική εμπλοκή υπό το προσωπείο του ΝΑΤΟ. Εφόσον υλοποιηθεί κάτι τέτοιο, επιβεβαιώνει όσους εκτιμούσαν ότι η ιμπεριαλιστική εισβολή στη Λιβύη είναι, μόνο, η πρώτη πράξη ενός δράματος που δε σχετίζεται μόνο με τον ενεργειακό πλούτο του «στόχου», αλλά και με τη διασφάλιση, οικονομικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων σε μια πολύ ευρύτερη περιοχή της «μαύρης ηπείρου», που είναι πεδίο έντονου ανταγωνισμού, ανάμεσα στις ΝΑΤΟικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για λογαριασμό των δικών του μονοπωλίων και τις ανερχόμενες Ρωσία και Κίνα, που έχουν ήδη διεισδύσει στην περιοχή.