Με ύμνους στον ευρωενωσιακό καπιταλισμό και στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, ξεκίνησε χτες και ολοκληρώνεται την Κυριακή με την εκλογή οργάνων το 1ο Συνέδριο της «Δημοκρατικής Αριστεράς», με ομιλία του Φ. Κουβέλη και χαιρετισμούς εκπροσώπων κομμάτων. Εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ παραβρέθηκε ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος, από το βήμα του συνεδρίου, έκανε προσκλητήριο προθύμων ενάντια στο λαϊκό κίνημα και τις διεκδικήσεις του.

Ο Γ. Παπανδρέου βρήκε την ευκαιρία να εξάρει τη συναίνεση που προσφέρει στην πολιτική του η ΔΗΜΑΡ, διαχωρίζοντάς την από τις «εκφάνσεις του χώρου της Αριστεράς», που «πολλές φορές βολεύτηκαν τα τελευταία χρόνια ή δεκαετίες στην εύκολη καταγγελία χωρίς πρόταση, στον εύκολο δογματισμό, την επαναστατική ρητορική, την ευκολία της ισοπέδωσης των πάντων, την απουσία του ορθού λόγου, την ευκολία να απαξιώνουμε ακόμα και τους δημοκρατικούς μας θεσμούς ή γενικότερα την πολιτική ζωή του τόπου».

Σ' αυτές τις δυνάμεις και δείχνοντας ευθέως το ΚΚΕ, που αντιπαλεύει τη στρατηγική της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, ο Γ. Παπανδρέου χρέωσε συκοφαντικά συμβολή «στην αδράνεια, στη συνωμοσιολογία, στον ευνουχισμό των λαϊκών δυνάμεων»!

Ο ίδιος κάλεσε σε συστράτευση για «έναν εξανθρωπισμό της παγκοσμιοποίησης» και απευθύνθηκε στη ΔΗΜΑΡ με την «ελπίδα ότι μπορεί να αναπτύξουμε ένα γόνιμο, υγιή διάλογο (...) μεταξύ κομμάτων που μοιράζονται, πιστεύω, ένα κοινό ιδεολογικό πλαίσιο ή ένα κοινό πλαίσιο αξιών». Στο ίδιο πνεύμα, αναπαρήγαγε το δίπολο «συντήρηση - πρόοδος», κατατάσσοντας στη δεύτερη τη στρατηγική που καρατομεί δικαιώματα και με διάθεση να συκοφαντήσει τους εργατικούς αγώνες είπε: «Δεν μπορώ να αντιληφθώ ποια σχέση έχει με την Αριστερά η ευθεία παρότρυνση να αγνοούνται το Σύνταγμα και οι νόμοι».

Εν κατακλείδι, ζήτησε «να συμφωνήσουμε στην αρχή ότι το Σύνταγμα και οι νόμοι αλλάζουν από τη Βουλή, δημοκρατικά, συμμετοχικά αν θέλετε, μέσα από ειρηνικές διεκδικήσεις και, βέβαια, ελέγχονται από τη δικαιοσύνη», με στόχο να ενοχοποιήσει τους λαϊκούς αγώνες και τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έχουν ιστορικά στην αλλαγή των συσχετισμών και των νόμων που τους αντανακλούν. Η παρέμβαση Παπανδρέου χειροκροτήθηκε παρατεταμένα από τους συνέδρους, αναθερμαίνοντας τη συζήτηση για την πορεία σύγκλισης των δύο κομμάτων.

Σε ό,τι αφορά τον Φ. Κουβέλη, ήταν σαφέστατος ως προς το περιεχόμενο που δίνουν στην έννοια «αριστερά της ευθύνης», δηλώνοντας την προσήλωση του κόμματός του στον «αριστερό ευρωπαϊσμό» και «τη μεταρρυθμιστική στρατηγική», ζητώντας και αυτός τον εξανθρωπισμό του καπιταλισμού. Ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι το κόμμα του είναι σταθερό δεκανίκι στο αστικό πολιτικό σύστημα, καθώς «δε θα θεωρεί άκριτα ως δίκαιο αίτημα την υπεράσπιση κάθε κεκτημένου και δε θα χαϊδεύει συντεχνίες στο όνομα μικροκομματικών σκοπιμοτήτων», όπως αντιλαμβάνεται ο ίδιος και το κόμμα του τα εργατικά δικαιώματα και τις διεκδικήσεις.

Σε ό,τι αφορά στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, ο Φ. Κουβέλης είπε ότι η ΔΗΜΑΡ «αναγνωρίζει τα υπαρκτά οφέλη της ευρωπαϊκής ενοποίησης» και συμπλήρωσε ότι «τα συνδικάτα είναι στους δρόμους σε ολόκληρη την ΕΕ, όχι ενάντια στην Ευρώπη, αλλά ενάντια στις αποφάσεις για τη συγκεκριμένη οικονομική διακυβέρνηση». Η επισήμανσή του αφορά, βέβαια, τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, με τις οποίες συναγελάζεται, γι' αυτό πρόσθεσε ότι «εμείς, μαζί με τα συνδικάτα της ΕΕ, υπερασπιζόμαστε μια οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ»!