Ο Παμπστ το 1930 επωμίζεται ως Πρόεδρος της Οργάνωσης των Εργατών του Γερμανικού Κινηματογράφου (DACHO) συνδικαλιστικές και κοινωνικές ευθύνες. Το 1931 η προσφορά του αναφορικά με την προώθηση της ιδέας της εργατικής αλληλεγγύης και του σοσιαλισμού κορυφώνεται με τη ρεαλιστική του ταινία «Συντροφικότητα», που θέτει ταξικά και κοινωνικά ερωτήματα και καταφέρνει να προβάλει την ιδέα της αλληλοκατανόησης, ακόμα κι όταν οι άνθρωποι μιλούν διαφορετικές γλώσσες. Η ταινία μαζί με τις δυο προηγούμενες του σκηνοθέτη «Στο Δυτικό Μέτωπο» (1930) και «Οπερα της Πεντάρας» (1931) συνθέτουν την αποκαλούμενη Σοσιαλιστική του Τριλογία.

Στο εισαγωγικό μέρος εκτίθεται η οικονομική και πολιτική κατάσταση τόσο στα γαλλικά όσο και τα γερμανικά εδάφη γύρω από την περιοχή των ορυχείων. Ανεργία και πληθωρισμός καλπάζουν, οι προλεταριακές τοπικές κοινωνίες εμφανίζουν δείγματα περιχαράκωσης και δυσπιστίας προς παν τι ξένο ... Γερμανοί άνεργοι περνούν τα σύνορα να δοκιμάσουν την τύχη τους στη Γαλλία, επιστρέφουν όμως με άδεια χέρια, ενώ περιστασιακά ξεσπάσματα σοβινισμού και ασήμαντες παρεξηγήσεις αυξάνουν την ένταση ανάμεσά τους. Δεν περνά καιρός και τρομαχτικές, απανωτές εκρήξεις άνθρακα στα ορυχεία της γαλλικής πλευράς εγκλωβίζουν τους εργάτες στα έγκατα της γης. Τα νέα περνούν γρήγορα τα σύνορα και φθάνουν στις ντουζιέρες που πλένονται οι Γερμανοί, μετά τη δουλειά. Και είναι αυτό το σημαντικό σημείο όπου η ιστορία αλλάζει τροπή, όταν οι Γερμανοί αποφασίζουν να προστρέξουν στη διάσωση των Γάλλων συναδέλφων τους.

Η «Συντροφικότητα» χαρακτηρίζεται ως μια από τις αριστοτεχνικότερες, από άποψη ρεαλιστικών σκηνικών, έξοχης φωτογραφίας και ντοκουμενταρίστικης αληθοφάνειας ταινίες, όπου πλήθη ερασιτεχνών ηθοποιών βρίσκονται πλάι - πλάι με το βασικό καστ των επαγγελματιών. Θεωρείται ακόμη ως μια από τις τελειότερες - του ομιλούντος κινηματογράφου - ως προς την τεχνική της απεικόνισης των σκοτεινών διαδρόμων στις γαλαρίες των ορυχείων που αποκαλύπτονται με περίφημα τράβελινγκ, αλλά και με τη σπουδαία συνδρομή περαιτέρω τεχνικών μέσων όπως το «μπλιμπ», η χρήση του οποίου αφήνει στην κάμερα απίστευτη ελευθερία κίνησης, άρα και έκφραση, μια που τώρα μπορεί να πλησιάζει πολύ κοντά στα αντικείμενα που την ενδιαφέρουν χωρίς το φόβο του θορύβου της.

Ο Παμπστ μέσα από τα μηνύματα για αδελφοσύνη κι εργατική αλληλεγγύη στέλνει ένα ηχηρό αντιπολεμικό μήνυμα, ο πόλεμος αντιπροσωπεύει ένα παιδιάστικο στάδιο της εξέλιξης του ανθρώπου, σαν τα δυο αγοράκια της αρχής, το ένα από τη Γαλλία, το άλλο από τη Γερμανία που παίζουν βώλους, μαλώνουν κι έρχονται στα χέρια ...

Στις 25, 26 και 27 Μάρτη στις 21.00, μεταξύ των δύο προβολών, στον κινηματογράφο «ΤΡΙΑΝΟΝ» θα λαμβάνει χώρα μουσική παράσταση με ενιαίο εισιτήριο. Για περισσότερες πληροφορίες τηλεφωνήστε στο 210-8215469 και 210-8222702.

Παίζουν: Ερνστ Μπους, Οσκαρ Χέκερ, Γκούσταβ Πίτσερ, Ελιζαμπέτ Βεντ, Αλεξάντερ Γκράναχ κ.ά.

Παραγωγή: Γερμανία, Γαλλία (1931).