Στην τελική ευθεία μπήκαν οι προσπάθειες των αγωνιστικών δυνάμεων για τη μαζική και μαχητική συμμετοχή των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων στην αυριανή κινητοποίηση. Δεκάδες Ομοσπονδίες και Σωματεία έχουν λάβει αποφάσεις, ανταποκρινόμενες στο κάλεσμα της Πανελλαδικής Αντιμονοπωλιακής Συσπείρωσης ΕΒΕ (ΠΑΣΕΒΕ) για κλείσιμο των καταστημάτων στις 23 του Φλεβάρη και συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις με το κοινό πλαίσιο των ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΜΑΣ και ΟΓΕ. Στην Αθήνα οι αγωνιστικές δυνάμεις καλούν σε συγκέντρωση στην πλατεία Κάνιγγος, στις 10 το πρωί.

Η έννοια της πτώσης του τζίρου, της αναδουλειάς, της δυσκολίας να καλυφθούν οι υποχρεώσεις έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις τα τελευταία δύο χρόνια για δεκάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ. Η φράση «πάω για λουκέτο» δεν είναι πια μια υπερβολή που λέγεται για να δοθεί έμφαση στα προβλήματα, αλλά ένα βάσιμο ενδεχόμενο. Τα χρέη προς τον Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) δεν αφορούν μια μειοψηφία «κακών» μικροεπιχειρηματιών, ενώ οι οικογένειες που στερούνται ιατροφαρμακευτικής κάλυψης πολλαπλασιάζονται. Κάθε μέρα η κυβέρνηση πιέζει όλο και περισσότερο, όλο και περισσότερους εργαζόμενους και τους σπρώχνει στην ανέχεια. Κάθε μέρα αυτό εκφράζεται στο κάθε μικρομάγαζο που βαδίζει προς το τέλος του, προκειμένου να ικανοποιηθεί η τρόικα, η οποία θεωρεί «μη ανταγωνιστικό» το μεγάλο πλήθος πολύ μικρών επιχειρήσεων στην Ελλάδα.

Γι' αυτό και η κινητοποίηση στις 23 του Φλεβάρη δεν είναι μια ακόμη κινητοποίηση, αλλά αναγκαία πράξη αντίστασης που επιβάλλεται από τα πράγματα να είναι ισχυρή, μαζική και μαχητική, ικανή να προσελκύσει ακόμη περισσότερους στον αγώνα, που θα κλιμακωθεί, αφού δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια υπαναχώρησης. Η πανελλαδική κινητοποίηση, με τις θέσεις των ταξικών και αγωνιστικών δυνάμεων εργαζομένων, μικρών ΕΒΕ, φτωχομεσαίων αγροτών δεν είναι μια απλή διαμαρτυρία ή έκφραση δυσαρέσκειας. Δεν είναι αμυντική κίνηση, αλλά επιθετική, με σαφή πλαίσιο και προσανατολισμό, με στόχο και γνώση για το τι πρέπει να γίνει: Να πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία που τη δημιούργησε. Να ανατραπεί η πολιτική που γεννά μνημόνια και αναπαράγεται από αυτά. Να εφαρμοστεί μια πολιτική υπέρ του λαού και κατά των μονοπωλίων. Αυτό δηλώνουν και πολλές από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που αποφάσισαν τη συμμετοχή τους.