Να διασκεδάσει τις εντυπώσεις σχετικά με τις βαθιά αντιλαϊκές αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ επιχειρεί η κυβέρνηση, κύρια σε ό,τι αφορά στην απόλυτη συμφωνία της με το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας», το οποίο παρουσίασαν την Παρασκευή στη Σύνοδο η Γερμανία και η Γαλλία.

Ενημερώνοντας χτες τους δημοσιογράφους, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προσποιήθηκε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η κυβέρνηση δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα για το νέο μανιφέστο, με το οποίο το ευρωενωσιακό κεφάλαιο επιχειρεί να προωθήσει άμεσα νέες ανατροπές σε Ασφαλιστικό, Συνταξιοδοτικό, μισθούς και άλλα δικαιώματα, στο όνομα του να γίνει ακόμα φτηνότερη η εργατική δύναμη και να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητά του σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σ' αυτό το πνεύμα και ενώ την Παρασκευή ο Γ. Παπανδρέου επιβεβαίωσε ότι στη Σύνοδο παρουσιάστηκε το γαλλογερμανικό «κείμενο εργασίας» για το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας», με συγκεκριμένες αντιλαϊκές προτάσεις, ο Γ. Πεταλωτής, όταν ρωτήθηκε σχετικά, απάντησε ότι «πρώτα απ' όλα, θα ήθελα να το δω αυτό το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας».

Ο ίδιος, πάντως, υποστήριξε ότι «μπαίνουμε στη φάση της υλοποίησης των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών, για τις οποίες έχουμε δεσμευτεί απέναντι στους πολίτες», ομολογώντας για μια ακόμη φορά ότι οι σαρωτικές αντιλαϊκές ανατροπές είναι στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης, καθώς, όπως είπε, πρόκειται για «αλλαγές που εμείς εντάξαμε στο πρόγραμμά μας, χωρίς να μας τις επιβάλει κανένας εξωγενής παράγοντας».

Αφήνοντας στο σκοτάδι τις άλλες αντιδραστικές αποφάσεις της Συνόδου και κυρίως αυτές που σχετίζονται με την ενδυνάμωση των μονοπωλιακών ανταγωνισμών γύρω από την Ενέργεια, η κυβέρνηση προσπαθεί να επικεντρώσει τη συζήτηση στο αν είναι θεμιτή η συνταγματική κατοχύρωση της δημοσιονομικής λιτότητας, αποδίδοντας αυτή την πρόταση στη Γερμανία, για να κρύψει ότι το ξεζούμισμα του λαού είναι στρατηγική επιλογή της ΕΕ του κεφαλαίου και εφαρμόζεται πολύμορφα από τη γένεση της Ευρωένωσης.

Με τον ίδιο στόχο, η κυβέρνηση προσπαθεί να υποβαθμίσει το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας», με τον Γ. Πεταλωτή να κάνει λόγο για «επεξεργασία όλων των προτάσεων, έτσι ώστε να μπορέσουμε να φθάσουμε σε ένα συνολικό και συλλογικό πακέτο (...) μέχρι την επόμενη Σύνοδο Κορυφής», με δεδομένο σε κάθε περίπτωση το γεγονός ότι «θα πρέπει να υπάρξουν δεσμεύσεις από όλους μας - κι εμείς δεσμευόμαστε, ούτως ή άλλως έχουμε δεσμευτεί για δημοσιονομική ισορροπία - αυτό είναι σίγουρο».

Την ίδια ώρα, όμως, που η κυβέρνηση προσπαθεί προκλητικά να κάνει το μαύρο άσπρο, στην επιφάνεια έρχονται νέες λεπτομέρειες για το περιεχόμενο του «κειμένου εργασίας» για το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας», στο οποίο αναμένεται να καταλήξουν οι «27» στην Εαρινή Σύνοδο Κορυφής το Μάρτη (24-25/3).

Ανεξάρτητα από την τελική μορφή που θα πάρει η συμφωνία, τα έξι σημεία του κειμένου που δίνουν τις βασικές κατευθύνσεις προβλέπουν τα εξής:

• Κατάργηση του συστήματος Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής μισθών και συντάξεων
• Κοινή συμφωνία αναγνώρισης των εκπαιδευτικών διπλωμάτων και των επαγγελματικών προσόντων για την προώθηση της κινητικότητας των εργαζομένων στην Ευρώπη
• Πρόβλεψη της δημιουργίας κοινής βάσης αξιολόγησης για το φόρο στα εισοδήματα των επιχειρήσεων
• Προσαρμογή των συστημάτων συνταξιοδότησης στη δημογραφική εξέλιξη (π.χ. μέση ηλικία συνταξιοδότησης)
• Υποχρέωση όλων των κρατών - μελών να κατοχυρώσουν το «μηχανισμό ειδοποίησης χρέους» στα Συντάγματά τους
• Ιδρυση ενός εθνικού συστήματος διαχείρισης τραπεζικών κρίσεων.

Η Κομισιόν καλείται να καταθέσει τις επεξεργασίες της πάνω στα παραπάνω έξι σημεία εντός ενός έτους, ενώ σημειώνεται ότι στην πορεία των συζητήσεων θα «εξετάσουμε την εισαγωγή ενός μηχανισμού κυρώσεων».

Παράλληλα με τις διεργασίες στην ΕΕ, πληθαίνουν τα σενάρια για ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας. Ο Μοχάμεντ Ελ Εριάν, πρόεδρος της «Pimco», της μεγαλύτερης επενδυτικής εταιρείας ομολόγων παγκοσμίως, μιλώντας στο γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel», επισημαίνει ότι «οι χώρες σαν την Ελλάδα πρέπει να μεριμνήσουν άμεσα για το υπερβολικό τους χρέος (...) Ακόμη και αν η ελληνική κυβέρνηση καταφέρει να υλοποιήσει όλες τις περικοπές, το δημόσιο χρέος θα αυξηθεί μέχρι και στο 150% του ΑΕΠ. Η αύξηση αυτή θα πνίξει την όποια οικονομική ανάπτυξη και θα αυξήσει την ανεργία (...) Σύμφωνα με μια πρώτη ανάλυση, το χρέος θα πρέπει να μειωθεί κάτω από το 90% του ΑΕΠ. Κάτι τέτοιο θα βοηθήσει, αλλά τελικά όλα εξαρτώνται από το εάν η μείωση αυτή αρκεί για να αναπτυχθεί μια βιώσιμη οικονομία».

Παράλληλα, τονίζει: «Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αποφασίσει για μια εσωτερική ή μία εξωτερική υποτίμηση. Χωρίς την υποτίμηση δεν θα μπορέσει η χώρα να γίνει ανταγωνιστική. Εσωτερική λύση σημαίνει μείωση μισθών ή αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης. Αλλά θα μπορούσε επίσης να κάνει και ένα "διάλειμμα" για λίγο από την Ευρωζώνη και να επανενταχθεί όταν αποκτήσει ικανοποιητικό επίπεδο ανταγωνιστικότητας».

Παράλληλα, η «δεξαμενή σκέψης» «Bruegel», σε έκθεσή της, εκτιμά ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να μειώσει το δημόσιο χρέος στο 60% σε 20 χρόνια μόνο αν σήμερα προχωρήσει σε «κούρεμα» του χρέους κατά 30% και προκρίνει τη «λύση» της μείωσης του ελληνικού χρέους μέσω «εθελοντικών απαλλαγών» των πιστωτών.