Η αποσάθρωση των αστικών συγκοινωνιών ήταν μέσα στα θέματα της ημερήσιας διάταξης του χτεσινού Υπουργικού Συμβουλίου και αναμενόταν να παρθούν αποφάσεις που εν πολλοίς συντείνουν στη διάλυση των αστικών συγκοινωνιών όπως τις ξέραμε μέχρι σήμερα, αφού μοναδικός στόχος της κυβέρνησης είναι να προωθήσει ένα πλέγμα ρυθμίσεων για μεγάλες αυξήσεις στα εισιτήρια, περιορισμό του προσωπικού, μειώσεις στα δρομολόγια κ.λπ. Ο «Ρ», λόγω της σημερινής απεργίας «έφυγε» για το τυπογραφείο πριν ολοκληρωθεί η συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου και ως εκ τούτου οι αναλυτικές αποφάσεις της κυβέρνησης θα δημοσιευτούν στο φύλλο της Παρασκευής. Πάντως, είναι ήδη γνωστό ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων έχει «δεσμευτεί» ότι το σχέδιο νόμου θα ανακοινωθεί πριν το τέλος του 2010 και μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2011 θα έχει ψηφιστεί.

Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με τα όσα έχει ανακοινώσει μέχρι σήμερα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, επέρχεται μείωση της κρατικής επιδότησης στις δημόσιες αστικές συγκοινωνίες, με ταυτόχρονη αύξηση της τιμής του ενιαίου εισιτηρίου, σε πρώτη φάση, από 30 έως 50 λεπτά. Ανάλογες περικοπές αναμένονται σε μια σειρά κατηγορίες δικαιούχων μειωμένου εισιτηρίου (φοιτητές - σπουδαστές, ΑΜΕΑ, πολύτεκνοι κ.λπ.), ενώ βέβαιες είναι οι αυξήσεις στις τιμές των καρτών απεριορίστων διαδρομών. Ταυτόχρονα, ο «επανασχεδιασμός» των δρομολογίων που έχει εξαγγελθεί, περιλαμβάνει την κατάργηση πλειάδας δρομολογίων λεωφορείων και τρόλεϊ.

Η είσοδος των ιδιωτών στις αστικές συγκοινωνίες, προς το παρόν θα αφορά μόνον τον έλεγχο των εισιτηρίων, με σκοπό την πάταξη της «εισιτηριοδιαφυγής» (σύμφωνα με τον νέο... όρο που εισήγαγε το υπουργείο), αλλά και όποιον επενδυτή ενδιαφέρεται να αξιοποιήσει την τεράστια ακίνητη περιουσία του ΟΑΣΑ, την οποία η κυβέρνηση ετοιμάζεται να «βγάλει στο σφυρί». Τέλος, η ισχύουσα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και οι κανονισμοί λειτουργίας που αφορούν το προσωπικό θα καταργηθούν κατά τα πρότυπα του ΟΣΕ, ενώ και εδώ το ΠΑΣΟΚ εντοπίζει «πλεονάζον» προσωπικό, το οποίο θα μεταφερθεί αναγκαστικά σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες και ΟΤΑ. Το «πετσόκομμα» μισθών και υφιστάμενων εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά και η μείωση του προσωπικού θα διαμορφώσει εργασιακό καθεστώς «γαλέρας» για όσους υπαλλήλους παραμείνουν στο νέο φορέα αστικών συγκοινωνιών. Επιπλέον, σε μηνιαία βάση θα αξιολογούνται οι οικονομικοί στόχοι του νέου Μητροπολιτικού Φορέα και οποιαδήποτε απόκλιση θα επιφέρει και νέα «χαράτσια» στο επιβατικό κοινό και στους μισθούς του προσωπικού.

Μέσα σε όλα αυτά, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, θέτει όλο και πιο συχνά στο επίκεντρο της συζήτησης για τον «νέο χάρτη» των αστικών συγκοινωνιών της πρωτεύουσας τον όρο «ιδιωτικοποίηση». Πιο συγκεκριμένα, ο Δ. Ρέππας, σε συνέντευξή του την περασμένη Κυριακή στην εφημερίδα «VETO», αφού διακήρυξε την πίστη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στο δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα των αστικών συγκοινωνιών, πρόσθεσε ότι «αν το μοντέλο αυτό δεν λειτουργήσει, ώστε να επιτύχουμε τους στόχους που έχουμε θέσει από οικονομική και κοινωνική άποψη, οι εναλλακτικές επιλογές θα είναι οδυνηρές. Τότε οι φωνές για ιδιωτικοποίηση και απολύσεις θα ακούγονται πάλι δυνατές...».

Συνοπτικά, το «όραμα» του ΠΑΣΟΚ για τις «σύγχρονες» αστικές συγκοινωνίες περιλαμβάνει πανάκριβα εισιτήρια - χειρότερες υπηρεσίες για το επιβατικό κοινό, μισθούς πείνας και εντατικοποίηση των ρυθμών εργασίας για τους υπαλλήλους. Υπό αυτές τις συνθήκες, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τις συνέπειες που θα έχει η εφαρμογή του παραπάνω μοντέλου, στην ασφάλεια εργαζομένων και επιβατικού κοινού, αλλά και γενικότερα στην οδική ασφάλεια στους δρόμους της πρωτεύουσας...

Υπό αυτές τις συνθήκες, ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία, το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων που χρησιμοποιούν τα δημόσια Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, έχουν κάθε λόγο να απορρίψουν τα κυβερνητικά σχέδια για τις αστικές συγκοινωνίες, να αρνηθούν το σχεδιαζόμενο «χαράτσωμα» στις τιμές των εισιτηρίων, στην υποβάθμιση των υπηρεσιών που απολαμβάνουν. Μαζί με τους εργαζόμενους στον ΟΑΣΑ και κόντρα στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που ετοιμάζονται να «πουλήσουν» τους αγώνες πριν αυτοί καλά - καλά ξεκινήσουν, να παλέψουν ενωτικά για ενιαίο κρατικό φορέα συγκοινωνιών - λαϊκή περιουσία, που θα λειτουργεί στο πλαίσιο μιας κεντρικά σχεδιασμένης λαϊκής οικονομίας και θα υπηρετεί τις ανάγκες των εργαζομένων και όχι του κεφαλαίου.